زنان مسلمان و مسیحی در شیکاگو در دورهمیهای صمیمانه خود که حالا ۲۵ سال از آغاز آن میگذرد با استفاده از ظرفیت دو دین اسلام و مسیحیت ارتباطات مثبتی با هم ایجاد و علاوه بر تحکیم اشتراکات دینی به ساختن جامعهای پویا کمک کردهاند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، هما مراد (Huma Murad) یکی از زنان مسلمان در جامعه آمریکا است که حضورش در یک سازمان گفتوگوی بین ادیانی به نام گروه گفتوگوی زنان کاتولیک ـ مسلمان (Catholic/Muslim Women’s Dialogue Group) در شهر شیکاگو واقع در ایالت ایلینوی و همکاری در پروژههای خدماتی و خیریه آن باعث شده که روحیه بسیار خوبی برای حضور در جامعه پیدا کند.
هما گفت: مادر من مسئول بخش زنان یک پناهگاه در پاکستان بود و در آنجا به زنان کمک میکرد. من کمکهای او را برای قربانیان سیل و تهیه غذا برای آنها دیده بودم.
این زن پاکستانیتبار تصریح کرد: سازمانی که من از سال ۲۰۰۲ با آن همکاری میکنم با خیریه BEDS Plus مأموریت تأمین غذا و سرپناه برای افراد بیخانمان را دارد. باعث افتخار است که هر ماه، سه یا چهار رویداد برای اطعام به افراد نیازمند داریم. وقتی مردم میبینند که مسیحیان و مسلمانان با هم در حال کار برای حل مسائل جامعه هستند، این کلیشههای ذهنی مردم را از بین برده و میتوانیم به افراد نیازمند کمک و از آنها حمایت کنیم.
هما گفت که در پی خشونتهایی که اخیراً در فلسطین رخ داد، روحیه همکاری و همدلی در گروه بینادیانی اهمیت بیشتری پیدا میکند.
وی توضیح داد: احساس میکنیم که نیاز به گفتوگو و گرد هم آمدن برای کار مشترک در راستای صلح و ایجاد تفاهم مهمتر از گذشته است.
دوستی که باعث عضویت در گروه شد
هما مراد توسط دوستش کارن دانیلسون، یکی از بنیانگذاران گروه گفتوگوی زنان کاتولیک ـ مسلمان به این گروه معرفی شد. دانیلسون با کشیش کلیسای سنت فابیان پریش در بریج ویو و کشیشی به نام والتر تورلو برای ایجاد یک گروه بحث و گفتوگو برای آشنایی با مذاهب مختلف مراجعه کرد. سازمان گروه گفتوگوی زنان کاتولیک ـ مسلمان اکنون بیست و پنجمین سالگرد تأسیس خود را جشن میگیرد.
هما درباره فعالیتهای این گروه گفت: این گروه یک تیم متشکل از زنان است. از ایده تشکیل آن خوشم آمد زیرا میتوانیم با هم ارتباط برقرار کنیم. فراتر از مزایای آموزشی، روابط پایداری در درون گروه ایجاد شده است.
وی توضیح داد: ما در حال ایجاد روابط و یادگیری در مورد مسائل و اشتراکات دینی هستیم و مطمئن میشویم که تفاوتهای دیگران را محترمانه درک و مشترکات بین همه را یاد بگیریم. ما در این خانواده بین ادیانی عقیده داریم که ایمان باید به منصه ظهور برسد و تمام استعدادهای ما باید به اشتراک گذاشته شود تا به نفع بشریت عمل کنیم.
هما تأکید کرد: در طول سالها ما ارتباطات بسیار خوبی با هم برقرار کردهایم، بنابراین میتوانید مشتاقانه منتظر داشتن یک مهمانی چندفرهنگی باشید. در دنیای ما که بسیار متنوع است، این چیز زیبایی میتواند باشد. گاهی اوقات مردم ممکن است این تنوع را به شیوهای منفی درک کنند. ما میخواهیم ارتباطات مثبتی ایجاد کنیم تا بتوانیم یکدیگر را درک کنیم و جامعه را به شیوهای مسالمتآمیز بسازیم.
پس از ۲۵ سال همچنان علاقه وجود دارد
در مراسم ۲۵ سالگی این گروه بین ادیانی، کریستین سولا که حدود پنج سال از عضویتش در گروه گفتوگوی زنان کاتولیک ـ مسلمان میگذرد، گفت: این مراسم یک دورهمی صمیمانه بود. من ساندویچهای کوچک آوردم. شیرینیهای عربی و غذاهای زیادی هم وجود داشت. خیلی چیزها بود که توصیفش سخت بود.
سولا گفت: ما برخی از غذاهای چندفرهنگی را سفارش دادیم زیرا گروه ما متشکل از فرهنگهای مختلف است. من پاکستانی هستم و چای و مقداری سمبوسه آوردم. کیک اسفناج هم سفارش دادیم که فلسطینی است. ما همچنین کیک و بیسکویت و فتیر داشتیم که با چای همخوانی دارند.
او ادامه داد: بعضی از اعضا نانوا هستند و محصولات خود را آوردند. در این دورهمی چیزهای متنوعی برای امتحان کردن وجود داشت. غذا همیشه مردم را دور هم جمع میکند. این تنوع شامل نوشیدنیهای مختلف هم شده بود. ما انواع مختلفی از چای داریم: چای فلسطینی، چای ترکی، چای پاکستانی.
وی افزود: در این مراسم و مراسمهای مشابه برای تقویت بحث، میزهایی برای گفتوگو قرار داده شده که متشکل از یک مسیحی یا مسلمان باشد. شما چارهای ندارید جز اینکه با یک خانم مسیحی یا مسلمان در کنارتان هم صحبت شوید. این یک شروع عالی برای ما است تا با دیگران راحت باشیم.
این چای با یک سخنرانی خوشامدگویی و سپس دعایی از هر یک از پیروان ادیان آغاز میشود. معمولاً نوشیدن چای با دعای یک مسلمان و یک مسیحی شروع میشود.
جانت پاولیکی (Janet Pawlicki)، یکی دیگر از اعضای این گروه میگوید: همه چیز خانگی است. غذاها خوشمزه هستند. گاهی اوقات دستور غذا را میپرسم، اما بسیار پیچیده است. هرگز موفق نمیشوم که آن را درست کنم. آنها آشپزهای عالی و نانوایان ماهری هستند.
اما برای پاولیکی، معاشرت به همان اندازه مهم است: من سر هر میز میروم، سلام میکنم، افرادی هستند که میشناسم و افرادی را هم نمیشناسم. گاهی برای گرم شدن جلسه و آغاز دوستی مسابقه بیست سؤالی ترتیب میدهیم.
پاولیکی تصریح کرد: فکر میکنم مأموریت گروه این است که در مورد اعتقادات یکدیگر یاد بگیرند. چنین تنوع و در عین حال اشتراک در کارهایی که انجام میدهیم و نحوه جشن گرفتنمان وجود دارد؛ غذاها، زمانبندی و سنت. همه چیز به خانواده و نحوه پرستش خدایمان مربوط میشود. این همان موضوع مشترکی است که در نهایت به آن پی بردم. ما از قوانین پیروی و به عقایت هم احترام میگذاریم.
این متخصص چای گفت: ما اینجا گرد هم میآییم تا در مورد پیدا کردن یک موضوع مشترک بین خود و دیگران تلاش کنیم. درک تنوع ما بسیار آسان است. شباهتها و تفاوتهایمان را به اشتراک میگذاریم و این کار را با احترام انجام میدهیم. ما قدرت تحملپذیری و پذیرش یکدیگر را محک میزنیم و این چیزی است که در جلسات ماهانه یاد میگیریم.