نسخهای از یک قرآن که به اندازه یک تمبر پستی است و گفته میشود کوچکترین نسخه قرآن جهان است، در یک خانواده آلبانیایی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، خانواده پروشی در آلبانی چندین نسل است که یک قرآن بسیار کوچک به اندازه تمبر پستی را که از جنگهای خونین داخلی جان سالم به در برده است، حفظ کردهاند.
به گفته متخصصان این قرآن یکی از کوچکترین قرآنهای چاپی جهان است که در یک جعبه کوچک نقرهای نگهداری میشود. هرچند که این جعبه با گذشت زمان در حال زنگ زدن است.
ماریو پروشی که در تیرانا، پایتخت آلبانی، زندگی میکند میگوید: ما این قرآن را نسل به نسل با فداکاری حفظ کردهایم. قرآنی که تاریخ چاپ آن درج نشده است، سورهها را با فهرست کامل دارد و دارای کاغذهای نازک و صفحات شمارهگذاری و تزئین شده است. اما کسی نمیتواند آن را بخواند مگر با ذرهبین که در جعبه آن تعبیه شده است. جعبه این قرآن تنها دو سانتیمتر (۰.۷ اینچ) عرض و یک سانتیمتر ضخامت دارد.
به گفته التون کاراج، محقق مطالعات قرآنی در دانشگاه بیدر در تیرانا، این نسخه ۹۰۰ صفحهای حداقل از قرن نوزدهم وجود داشته است.
وی تصریح میکند: این یکی از کوچکترین قرآنهای جهان است. تاریخ چاپ آن به اواخر قرن نوزدهم بازمیگردد. این یک اثر فوقالعاده با ارزش بوده و خوشبختانه اکنون در آلبانی است.
اندازه کوچک تنها موضوع استثنایی در مورد این قرآن نیست، زیرا دلیل واقعی مسلمان شدن خانواده کاتولیک پروشی نیز بوده است.
ماریو میگوید: پدربزرگ و مادربزرگ من در حال حفر زمین برای ساخت خانه جدید در منطقه جاکوویکا در کوزوو بودند که جسد فردی را یافتند که آنجا دفن شده و این قرآن روی قلب او گذاشته شده بود.
وی ادامه داد: این کتاب کوچک حاوی داستانها، برکات و معجزات بسیار است. این کتاب برای من خیلی عزیز است.
خانواده پروشی این را نشانهای الهی دانستند و به اسلام گرویدند و پدربزرگ خانواده افسر ارتش پادشاه آلبانی در دهه سی قرن گذشته بود و به زبان عربی تسلط داشت و هر شب دوستانش را برای خواندن قرآن به خانه خود دعوت میکرد. او به مدت ۴۱ سال این کار را با وجود حکومت دیکتاتوری و کمونیستی انور خوجه، که به شدت مخالف اسلام بود، انجام داد.
پروشی میگوید: یک روز به پلیس اطلاع دادند که ما یک قرآن در خانه داریم، اما کوچک بودن آن باعث شد پدرم آن را پنهان کند و تلاش زیادی کردند، اما نتوانستند آن را پیدا کنند.
در پی این حادثه، اسکندر، پدر پروشی، تصمیم گرفت این قرآن را به یکی از دوستانش در کوزوو بسپارد. او کتاب را به صورت قاچاق از مرز خارج کرد. در سال ۲۰۱۲ و با مرگ پدر پروشی این قرآن به او به ارث رسید.
خانواده پرورشی پیشنهادهای زیادی برای فروش این قرآن از سوی علاقهمندان به آثار عتیقه و حتی از برخی موزهها دریافت کردند، اما پروشی از ابراز عشق، دلبستگی و اشتیاق خود برای رها نکردن این نسخه کمیاب از قرآن کریم میگوید: هرگز به فروش آن فکر نمیکنم، این قرآن متعلق به خانواده من است.