در این گزارش به این پرسش پاسخ خواهیم داد که آیا اساساً تمامی ادیان در گذشته نظیر مسیحیت و یهودیت در شریعت و طریقت خویش مناسکی و عبادات و نیایش های مشترکی چون نماز داشته اند یا خیر.
به گزارش سرویس اجتماعی ردنا (ادیان نیوز)، به طور کلی در ادیان ابراهیمی (یهودیت، مسیحیت و اسلام)، عبادت و دعا جزو مراسم مذهبی مهم به شمار میآیند و هر کدام از این ادیان شکل خاصی از نماز یا دعا را دارند.
در هر سه دین، نماز به عنوان زمانی برای تأمل، تقدیم احترام و درخواست کمک و راهنمایی از خداوند است. سبک و محتوای نمازها در هر دینی منحصر به فرد است و عمیقاً با باورها و تعالیم هر دین گره خورده است.
با رجوع به مهم ترین منبع و مخزن اسرار دینی اسلام یعنی قرآن مجید درخواهیم یافت که قرآن کریم به وجود نماز و انجام آن از سوی پیامبران (ع) و مؤمنان در شرایع گذشته تصریح دارد. و این نشانگر آن است که اصل نماز نه تنها در اسلام، بلکه در ادیان الهی سابق نیز وجود داشت.
علاوه بر منابع اسلامی، از عهد قدیم نیز وجود نوعی از نماز برداشت میشود: «هنگامی که [دانیال] به خانه رسید به بالا خانه رفت و پنجرهها را که رو به اورشلیم بود، باز کرد و زانو زده دعا نمود. او مطابق معمول روزی سه بار نزد خدای خود دعا میکرد و او را پرستش مینمود».
امروزه نیز در دین یهود در اصل و کلیات مسئله نماز، اختلافی میان فرقههای مختلف یهودی نیست. بر اساس قرآن، عیسای پیامبر(ع) نیز از اقامهکنندگان نماز بود، اما در مسیحیت امروزی، شریعت به معنایی که در اسلام و یهودیت مشاهده میکنیم، وجود ندارد. البته میدانیم که دستورات این دین، تحریف شده و بسیاری از آنچه عیسای مسیح (ع) بدان ملتزم بوده و توصیه کرده، امروزه در متون مقدس مسیحیان وجود ندارد.
با این وجود تعدادی دعا، در برخی زمانهای خاص؛ مانند روز یکشنبه خوانده میشود و حتی شاید بتوان مراسمی؛ مانند عشای ربانی را نیز در زمره دعاها قرار داد. بنابراین، نماز به معنای مطلق دعا در مسیحیت امروزی وجود دارد، ولی حکم اجباری نماز را نمیتوان در آنجا یافت.
اما به طور کلی در ادیان ابراهیمی (یهودیت، مسیحیت و اسلام)، عبادت و دعا جزو مراسم مذهبی مهم به شمار میآیند و هر کدام از این ادیان شکل خاصی از نماز یا دعا را دارند:
فرآوری شده توسط تحریریه ادیان نیوز