پژوهشگر حوزه گفتوگوی ادیان و استاد دانشگاه کاتولیک با بیان اینکه چسبی که باید سیاست و دین را به هم بچسباند در دنیا مفقود شده است، گفت: چند شاخصه اصلی موجود نیست تا ادیان بتوانند صلح را در جامعه و در سطح رهبران دینی دنیا برقرار کنند؛ از جمله نبود عدالت و داشتن ناآگاهی و جهل نسبت به یکدیگر.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، یوهان آرتل؛ استاد دانشگاه کاتولیک و پژوهشگر حوزه گفتوگوی ادیان، روانشناسی دینی و رابطه دین و سیاست اتریش، روزگذشته در هفدهمین نشست علمی همایش بینالمللی مطالعات تطبیقی اخلاق در اسلام و مسیحیت با موضوع نقش گفتوگوی ادیان در پیشگیری از جنگ جهانی که از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار شد، گفت: برخورد تمدنها به نظر بنده برخورد جهالتها است لذا گفتوگوی ادیان و تبادل بین ادیان خیلی مهم است؛ البته بنده هم قبول دارم که در موقعیت بسیار بد و در حال جنگ سرد و مرحله گذار هستیم و در این شرایط باید بحث استعانت از ادیان و نقش آن را بیان کنیم.
وی افزود: جنبهای که بنده درصدد بیان هستم این است که شرایط کنونی با ۱۵ سال قبل تفاوت دارد و نیروهای تخریبگر جهانی واجد پیشرفتهترین سلاحهایی هستند که میتوانند همه دنیا را تخریب کنند؛ ادیان ابراهیمی به عنوان سه دین اصلی که پیکره اصلی جوامع جهانی کنونی و بیش از نیمی از جمعیت جهان را شکل میدهند باید با هم همنشینی داشته باشند.
آرتل اضافه کرد: جنبه دیگر نقش ادیان است یعنی ما چگونه میتوانیم از یک جنگ جهانی جلوگیری کرده و وارد صلح شویم. در پایان قرن هجدهم جنگهای دینی به پایان رسید و در این چند قرن جنگ جدی بین دینی نداشتیم و نوعی جدایی دین از سیاست و انزواگرایی ادیان را شاهدیم و دین در جامعه امروز نقش چندانی ندارد و برخی هم معتقدند که اگر دین نباشد جامعه آسودهتر است.
شیعیان مطالبهگر صلحاند
استاد دانشگاه اتریش با بیان اینکه من شاهدم که مسلمانان شیعه مطالبهگر بحث صلح هستند و جلسه امروز هم مدل خوبی است که یک گروه شیعی آن را تشکیل دادهاند تا نقش ادیان را در برپایی صلح بررسی کنند، اظهار کرد: فعالیتها باید به صورت منسجم بین مذاهب و ادیان انجام شود و هر کدام به صورت منطقهای برای خود فعالیت نکنند.
آرتل بیان کرد: آنچه که مهم است این است که باید انگیزههای دینی بر رهبران سیاسی وارد شود یعنی معنویت و اخلاقی را که ادیان از آن سخن میگویند وارد جهان سکولار و سیاستزده کنیم؛ رهبران معنوی که متکی به دین هستند باید بحث صلح را دنبال کنند و به تعبیر دیگر پیوندی بین رهبران دینی و سیاسی ایجاد شود و طرفداران و فعالان عرصه صلح هم نباید از این مسئله احساس خستگی کنند.
آرتل با بیان اینکه چسبی که باید سیاست و دین را به هم بچسباند در دنیا مفقود شده است، تصریح کرد: چند شاخصه اصلی موجود نیست که ادیان بتوانند صلح را در جامعه و در سطح رهبران دینی دنیا برقرار کنند؛ اول اینکه ما شاهد عدالت در بین جوامع مختلف نیستیم؛ جهالت را در روابط بین ملتها و صاحبان ادیان شاهدیم و این مسئله باعث سوء تفاهمهایی شده است که برخی از مشکلات ناشی از این موضوع است.
استاد دانشگاه اتریش اضافه کرد: عدم شناخت کافی از یکدیگر خود به خود باعث تنش است همچنین صبر ملل و ادیان و گفتوگوی ادیان هم کم شده است گرچه این ارتباطات و گفتوگوها هدف نیست بلکه وسیلهای برای اثرگذاری بر رهبران دینی و سیاسی دنیاست.
وی افزود: به عنوان جمله پایانی هم تاکید دارم قبل از آن که دیر شود باید کاری کنیم و به جای جنگ، صلح برقرار کنیم. بنده هم مقالهای در این باره نوشتهام.