با رفتار بعضی شیعیان مخالفیم!
البتّه متخصّص این کار انگلیس ها بودند؛ آنها در ایجاد اختلاف مذهبی تخصّص دارند و آمریکایی ها هم از آنها یاد گرفتند و با همه ی وجود، امروز دارند کار میکنند. این گروه های تکفیری که مشاهده میکنید، همه ساخته ی دست اینها هستند. ما این را البتّه از چند سال پیش گفتیم، بعضی ها تردید داشتند [امّا] امروز خود آمریکایی ها دارند اعتراف میکنند؛ اعتراف میکنند که داعش را آنها به وجود آوردند، اعتراف میکنند که آن جبههالنّصره را آنها به وجود آوردند، تکفیری ها را آنها به وجود آوردند؛ خودشان درست کردند و یک عدّه مسلمان ساده لوح اگرچه صادق، گول اینها را خوردند؛ مهم این است. این چیزی که برای ما خیلی عبرت آموز است و باید به آن توجّه کنیم، این است که گاهی انسان صادق النّیّه به خاطر عدم بصیرت، داخل نقشه ی دشمن کار میکند؛ این اتّفاق افتاد. یک مثال واضحش مسئله ی سوریه است. وقتی که در تونس، در مصر با شعارهای اسلامی، حکومتهای طاغوتی سرنگون شدند، بلافاصله آمریکایی ها و عوامل اسرائیلی درصدد برآمدند که از این فرمول برای نابود کردن دولتهای مقاومت و کشورهای مقاومت استفاده کنند، [لذا] رفتند سراغ سوریه؛ یک عدّه مسلمان ساده و بی بصیرت در این نقشه قرار گرفتند، کار سوریه را به آنجایی رساندند که مشاهده میکنید چهار پنج سال است یک کشور را دچار یک چنین تلاطمی کردند که معلوم هم نیست کِی تمام بشود؛ این کاری بود که دشمن کرد و مسلمان ساده لوح هم در نقشه ی دشمن قرار گرفت و جدول دشمن را پر کرد. این اتّفاق در موارد زیادی می افتد. گروه های تکفیری را اینها درست کردند، جماعتهای هتّاک و جرّار و جبّار را اینها درست کردند و به جان امّت اسلامی انداختند و این را به عنوان جنگ مذهبی وانمود میکنند. من به شما عرض میکنم که این اختلافاتی که امروز شما می بینید در عراق و در سوریه و در بقیّه ی جاها سعی میشود عنوان دعوای مذهبی به آن داده بشود، به هیچ وجه دعوای مذهبی نیست، دعوای سیاسی است. جنگ در یمن، جنگ سیاسی است نه جنگ مذهبی؛ به دروغ میگویند که بحث شیعه و سنّی است، درحالی که شیعه و سنّی نیست. بعضی از آنهایی که زیر بمباران سعودی ها در یمن دارند بچّه و زن و کودک شیرخوار و بیمارستان و مدرسه را از دست میدهند، شافعی اند، بعضی شان زیدی اند؛ بحث شیعه و سنّی نیست، دعوا دعوای سیاسی است، دعوای سیاستها است.
امروز یک چنین وضعی را اینها در منطقه به وجود آورده اند؛ ایجاد اختلاف کرده اند؛ باید تلاش کرد این اختلافات از بین برود. ما صریحاً و علناً به همه گفته ایم: ما دست دوستی به سمت همه ی دولتهای مسلمان منطقه دراز میکنیم؛ ما با دولتهای مسلمان هیچ مشکلی نداریم. البتّه روابطمان با بسیاری از همسایه ها یعنی اغلب همسایه هایمان هم روابط دوستانه و برادرانه است. در شمال، در جنوب، در غرب و در شرق، کشورهایی که دوروبر جمهوری اسلامی ایران هستند، با ما روابط خوب دارند. البتّه بعضی ها هم نزدیک و دور اختلاف دارند، لجاجت میکنند، خباثت میکنند – البتّه این هست لکن از طرف ما بنایمان بر ارتباطات خوب با همسایگان است؛ دولتها و بالخصوص ملّتها. ارتباطات کشور ما با ملّتها ارتباطات خوبی است.
البتّه اعتقاد ما پایبندی به اصول و مبانی است. ما میگوییم بایستی اصول محفوظ بماند. امام بزرگوار ما به برکت پایبندی به اصول بود که توانست انقلاب را پیروز کند و انقلاب را حفظ کند و جمهوری اسلامی را ثبات ببخشد؛ پابند به اصول بود. یکی از اصول، «اَشِدّآءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَمآءُ بَینَهُم»(۳) است. ما با دشمنان، با استکبار سرِ آشتی نداریم و با برادران مسلمان بنای بر دشمنی و عداوت نداریم؛ بنای بر دوستی و رفاقت و برادری داریم؛ چون معتقدیم باید اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ و رُحَماءُ بَینَهُم بود؛ این درس امام بزرگوار ما است؛ این خط مسلّم جمهوری اسلامی است. ما در حمایت از مظلوم نگاه به مذهب طرف مقابل نمیکنیم؛ و نکردیم؛ خطّ امام بزرگوار این بود. امام همان رفتاری را که با مقاومت شیعه در لبنان داشت، همان رفتار را با مقاومت سنّی در فلسطین [هم ] داشت؛ بدون هیچ تفاوتی. ما همان حمایتی را که از برادرانمان در لبنان کردیم، از برادرانمان در غزّه [هم ] کردیم؛ بدون هیچ تفاوتی. آنها سنّی بودند، اینها شیعه اند. مسئله برای ما، دفاع از هویّت اسلامی است، حمایت از مظلوم است، مسئله ی فلسطین است؛ امروز در رأس مسائل منطقه ی مسلمانها مسئله ی فلسطین است؛ این برای ما مسئله ی اصلی است. در دشمنی هایمان هم فرق نمیکند؛ امام بزرگوار مبارزه کرد با محمّدرضای پهلوی که شیعه بود به حسب ظاهر؛ همان طور مبارزه کرد با صدّام حسین که سنّی بود به حسب ظاهر. البتّه نه او شیعه بود، نه این سنّی؛ هردویشان از اسلام بیگانه بودند امّا ظاهر این سنّی بود، ظاهر او شیعه بود. امام با هردوی اینها یک جور مبارزه کرد. مسئله مسئله ی سنّی و شیعه و مذهب و مانند اینها نیست؛ مسئله مسئله ی اصول اسلام است: کونوا لِلظّالِمِ خَصمًا وَ لِلمَظلُومِ عَونًا؛ این دستور اسلام است. این راه ما است؛ این خطّ ما است.
تشدید اختلافات در دنیای اسلام، ممنوع است. ما با رفتارهایی که بعضی از گروه های شیعه انجام میدهند که موجب اختلاف میشود، مخالفیم. ما صریحاً گفته ایم که با اهانت به مقدّسات اهل سنّت مخالفیم. یک عدّه ای از این طرف، یک عدّه ای از آن طرف، بر آتش دشمنی ها می افزایند و آنها را تشدید میکنند؛ خیلی هایشان هم نیّتهایشان نیّتهای خوبی است، لکن بصیرت ندارند. بصیرت لازم است؛ باید دید نقشه ی دشمن چیست. نقشه ی دشمن در درجه ی اوّل ایجاد اختلاف است.