بررسی روش‌های تبشیری مسیحیت صهیونیستی

ادیان نیوز: دامنه فعالیت سازمان‌های تبشیری در جذب تسهیلات مالی بین‌المللی، به‌واقع خیره‌کننده است. سازمان‌های چندملیتی مسیحیت تبشیری- صهیونیستی توانسته‌اند با بهره‌گیری از روش‌های مختلف، سرمایه مادی و گردش مالی خیره‌کننده‌ای را رقم بزنند. این بودجه کلان صرف برنامه‌های توسعه انسانی در راستای گسترش جنبش مسیحیت اونجلیکال-صهیونیستی می‌شود.

فعالیت‌های تفریحی همواره از حربه‌های سازمان‌های مسیحیت تبشیری – صهیونیستی برای نفوذ در کشورهای اسلامی بوده است که در حال حاضر با تأسیس مراکز مستقر در خاورمیانه جنبه جدی‌تری یافته است. در این راستا سازمان‌های تبشیری از ظرفیت‌های بالقوه ورزشی غافل نمانده‌اند و با ایجاد نهادهای متمرکز بر جامعه ورزشی سعی در جنبش اونجلیکال در میان ورزشکاران دارند. ازجمله سازمان‌های فعال در این زمینه سازمان (Athlete In Action) AIA است که بنا بر شعار خود سعی دارد تا قهرمانان ورزشی و مربیان را در فرآیند تبشیر سهیم کرده و از اعتبار و جذابیت آنان برای تسریع فرآیند تبشیری خود به‌خصوص جذب کمک‌های مالی مردمی بهره برد. مؤسساتی از این قبیل، خود زیرمجموعه سازمان‌های کلان تبشیری‌اند و با حضور ورزشکاران و تحت عنوان فعالیت‌های ورزشی در کشورهای اسلامی جای پا بازکرده و از عوامل خود پشتیبانی مالی و تشکیلاتی به عمل می‌آورند.

در اعلامیه این سازمان تبشیری آمده است: «ورزش ‌زبانی جهانی است، قدرتی فوق‌العاده در ساخت فرهنگ دارد و می‌تواند تمام موانع سیاسی، نژادی و حتی اقتصادی را پشت سر بگذارد، به‌طوری‌که حتی کودکان آرزو دارند مانند ورزشکاران باشند. ورزش به زبانی صحبت می‌کند که بچه‌های سرتاسر دنیا آن را می‌فهمند.»

AIA لبنان را به‌عنوان یکی از پنج کشوری که قصد دارد در آن مقر دائمی تشکیل دهد، انتخاب کرده است تا نقطه ثقل فعالیت خاورمیانه‌ای این سازمان باشد. این سازمان و سازمان اسپورت لینک (SportLinc) در ۶۹ کشور دنیا فعال‌اند و به‌خصوص بر فعالیت‌های ورزشی دانشجویان تمرکز دارند. از اهداف اولیه این گروه‌ها برگزاری تورهای مشترک ورزشی بین دانشگاه‌های مسیحی و مسلمان است.

در فرآیند تبشیر ورزشی افراد سست نسبت به اعتقادات دینی شناسایی‌شده و در مرحله بعد از طریق اینترنت و برگزاری دوره‌های کوتاه‌مدت در کشورهای منطقه، به فعالیت در هسته‌های تبشیری دعوت می‌شوند. این مسئله هشیاری مراکز دانشگاهی و ورزشی را می‌طلبد تا نوع همکاری و ماهیت مراکز دانشجویی برگزارکننده کمپ‌های مشترک ورزشی را به‌دقت بررسی کنند.

از موارد مهم پیشبرد سیاست‌های بلند تبشیری، استخدام میسیونرها توسط سازمان‌های تبشیری است. میسیونرهای استخدام‌شده پس از طی دوره‌های آموزشی به مدت ۳۰ تا ۴۰ سال به منطقه مأموریت خود اعزام می‌شوند، بدین ترتیب میسیونرها شناخت جامعی از منطقه کسب کرده و به شکل ریشه‌ای در منطقه نفوذ می‌کنند. در این مدت آن‌ها گزارش فعالیت‌ها، کاستی‌ها و نقاط قوت مأموریت تبشیری خود را برای سازمان مربوطه می‌فرستند تا به شکلی مستمر بر اساس منویات سازمان میسیونری مورد ارزیابی قرار گیرند. میسیونرها از سازمان مربوطه حقوق ماهانه دریافت می‌کنند، به این جهت بدون دغدغه و نگرانی از وضعیت اشتغال و درآمد به فعالیت تبشیری می‌پردازند. فرآیند تبشیر و تبلیغ بیش از آنکه تحت تأثیر موعظه بر مبانی الهیاتی صورت گیرد، بر محور خدمات اجتماعی، آموزش‌های کاربردی و حسن معاشرت میسیونرها صورت می‌گیرد. با فعالیت مستمر میسیونرهای مقیم و بهره‌گیری از روش‌های مدون جذب و شاگرد سازی تحت نظارت سازمان مرکزی، هسته اولیه تبشیری به مرکزی منسجم در حوزه مأموریت میسیونر تبدیل‌شده و در این مرحله درآمدزا نیز می‌شود. میسیونرها به شکل مداوم در ارتباط با ناظران سازمان هستند و هرگونه تجربه‌ای را به سازمان مرکزی منتقل می‌کنند. میسیونرها بعد از بازنشستگی با کوله باری از تجربه به موطن خود بازمی‌گردند و به‌عنوان مدرس در دوره‌های آموزش میسیونر دعوت به خدمت می‌شوند.

ازجمله فعالیت‌های جریان تبشیر فریب افراد علاقه‌مند به مهاجرت، با وعده‌های فریبنده اقامت و تحصیل در خارج از کشور است. فریب مهاجران مسلمان ایرانی ساکن کمپ‌های پناهندگی با وعده تسهیل فرآیند خروج از کمپ و اخذ شهروندی بعد از مسیحی شدن توسط نهادهای تبشیری متمرکز بر پناهندگان صورت می‌گیرد.

ادارات مهاجرت کشورهای اروپایی با کلیساهای فارسی‌زبان ایجادشده در این کشورها همکاری تنگاتنگ دارند. به‌عنوان نمونه ژاکلین وِیستسترات(Jacqueline Weststrate) ، مسئول بخش ارتباطات کلیسای پروتستان هلند (PCN) در اظهارنظری به «شبکه ایرانیان هلند» گفته است: «ما هیچ ایده‌ای نداریم که این کار، شمار متقاضیان با ادعای تغییر دین را افزایش یا کاهش خواهد داد.

کلیسا تنها در تلاش است که اطلاعات درست و عمومی در اختیار اداره مهاجرت بگذارد تا این سازمان بتواند تصمیم‌های دقیق‌تری بگیرد!» شبکه ایرانیان هلند همچنین به نقل از «رضا»، پناهنده ایرانی که حدود ده سال پیش در هلند به مسیحیت گرویده است می‌نویسد: «در هلند، کلیسا همیشه با اداره مهاجرت در رابطه با پرونده‌های ایرانیان در جدال بوده است. در بسیاری موارد، کسانی که پرونده‌های درخواست پناهندگی‌شان بسته می‌شده به سراغ کلیسا می‌رفته‌اند.»[۱]

چالش معنویت در دنیای امروز گریبان‌گیر تمام جوامع بشری است. انسان قرن بیست و یکم هنوز نتوانسته به نسبت درستی از دستاوردهای بشری، ارتباطات گسترده جهانی و ایدئولوژی سازگار با این تغییرات دست یابد، ازاین‌رو همواره به دنبال معنویتی است تا خلأهای موجود را پر کند، آنچه فرق ضاله مهم‌ترین مدعی آن هستند.

جریانات تبشیری باهدف پر کردن این خلأ معنوی، ارائه آموزش‌های متافیزیکی به میسیونرهای باتجربه را در دستور کار خود قرار داده و توانسته‌اند با استفاده از واژه‌های مسیحی برای این آموزش‌ها، رنگ و بویی مسیحی به آن‌ها دهند و بدین طریق ریشه‌های الحادی آن را از دیدگان پنهان دارند. چنین رویکردی دستاورد بزرگی برای جنبش تبشیر صهیونیستی فراهم آورده است. تربیت رهبران مسیحی مدعی شفادهی با احساسی مبتنی بر ارتباط‌گیری با ماوراء و روح‌القدس و حتی معتقد به برگزیدگی شدن از جانب خداوند، حاصل این پروسه است. پروسه‌ای که هدفش تزریق معنویت فعال به اعتقادات بدعت‌گون جنبش صهیونیزم مسیحی است. استفاده از این حربه توانسته انگیزه‌ای قوی برای فعالیت در سازمان‌های تبشیری – صهیونیستی فراهم آورد.

از موارد شایع در میان میسیونرها پدیده‌ای نمایشی است که مناسب است «دومینوی غش» نامیده شود. در این پدیده میسیونر تبشیری ‌بر سر فرد درخواست‌کننده برکت روحانی با دست ضربه‌ای می‌زند. فرد به حالتی از بی‌حسی رسیده و نقش زمین می‌شود. این ماجرا در همایش‌های پرتعداد سازمان‌های تبشیری با اغراق بسیار اجرا می‌شود. میسیونرهای بسیاری ازجمله «بنی‌هین» بارها از این حربه استفاده کرده‌اند. سازمان‌ها و فعالان تبشیری فستیوال‌های بزرگی مبتنی بر اجرای چنین نمایش‌هایی برگزار می‌کنند. این فستیوال‌ها، ابتدا با دعاخوانی همراه با اجرای موسیقی آغاز می‌شود، اما در ادامه فعالیت‌های محیرالعقول شعبده‌بازان تبشیری شروع می‌شود، افرادی تحت عنوان بیمار روی صحنه نمایش آورده می‌شوند، با پخش موسیقی تهییج کننده در محیط در اثر لمس یا ضربه دست میسیونر و وردهایی که می‌خواند، فرد بر زمین می‌افتد. چند نفر او را بلند می‌کنند. یک‌مرتبه میسیونر داد می‌زند او شفا یافته، مسیح او را شفا داده است. مردم به‌خصوص در مناطق آفریقایی و آسیای جنوب شرقی ابتدا با تفکر شرکت در فستیوال شادی در این مراسم حضور پیدا می‌کنند تا لحظات مفرحی را بگذرانند و ببینند. گروه برگزارکننده مراسم قصد دارد باآن‌همه تجهیزات چه برنامه‌ای برای مردم فقیر اجرا کند. مراسم بسیار پرجمعیت است و مردم اصلاً متوجه این‌که فرد شفا یافته چه کسی بوده و اصلاً چه مشکلی داشته، نمی‌شوند. در تصاویر منتشرشده چیزی که نشان‌دهنده شفای افراد یادشده باشد وجود ندارد، ولی جو حاکم بر فستیوال با موسیقی و سخنرانان این مسئله را به جمعیت القا می‌کند. شبکه‌های مختلف تلویزیونی غربی، توانسته‌اند پس از انجام چنین مراسمی با شفا یافتگان مصاحبه کنند و کذب بودن چنین ادعایی را به اثبات برسانند، البته مردم آفریقا برنامه‌های پخش‌شده شبکه‌های غربی را نمی‌بینند. شگردهای شعبده‌بازی رایج در عرفان‌های کاذب، در مسیحیت تبشیری با واژه‌ی «عطایای روح‌القدس» نامیده می‌شود. عطایای روح‌القدس در فرق تبشیری هر چیزی می‌تواند باشد و عناوینی نظیر «صحبت به زبان‌ها» و «عطیه خنده» را در برمی‌گیرد تا القاکننده ظاهری مسیحی بوده و ذهن مخاطب را از آشنایی با منشأ شگردها منحرف کند.

صحبت به زبان‌ها پدیده و ادعایی عجیب است. بر اساس این عطیه میسیونرها با خارج کردن اصواتی که هیچ‌کس قادر به درک معنای آن نیست، مدعی‌اند تحت القای روح‌القدس قرار دارند. ریشه استفاده از عبارت صحبت به زبان‌ها مربوط به کرامات مورداشاره حواریون در کتاب مقدس مسیحیان است، هرچند که صحبت به همه زبان‌های عالم همواره از معجزات پیامبران الهی بوده است؛ اما آنچه به‌عنوان کرامت حواریون در انجیل به آن اشاره‌شده، توانایی صحبت و گفتگوی دوطرفه با مردم با زبان ملل مختلف بوده است، به شکلی که همه مردم نژادهای مختلف شاهد چنین مکالمه‌ای بوده و واژه‌های زبانی مورداستفاده را تشخیص می‌دادند، درحالی‌که پدیده صحبت به زبان‌ها در ادعای میسیونرها کاملاً برعکس است و هیچ‌کس نمی‌تواند مفهومی از اصوات غیرطبیعی خارج‌شده از دهان آن‌ها برداشت کند.

در فِرق شیطان‌پرستی نیز صحبت به زبان‌های غیرطبیعی وجود دارد و آن را به‌عنوان درگاه ارتباطی با عوالم غیب معرفی می‌کنند. سؤال اصلی مطرح‌شده در خصوص چنین ادعایی آن است که وقتی مستمع متوجه پیام نشود از کجا معلوم است که اصوات خارج‌شده از ناخودآگاه فرد است، شیادی است و یا چیز دیگری؟ ریشه خروج اصوات میسیونرها چیست؟ کسی نمی‌داند اصوات در اثر القائات ناخودآگاه شخص حاصل می‌شوند یا القائات خارجی با منشأ نامشخص، موجب آن است.

عطیه خنده نیز ازجمله عطایای عجیب‌ ادعایی مسیحیت تبشیری صهیونیستی است. در این تجربه افراد هنگام حضور در مراسم عبادی به همراه پخش موسیقی بدون هیچ دلیلی قاه‌قاه می‌خندند و صداهای عجیب‌وغریب درآورده و تا مدتی حرکات بدنی بسیار غیرطبیعی از خود بروز می‌دهند، رفتار به شکل مشخصی غیرطبیعی است و بیننده آن را نوعی حرکت هیستریک می‌پندارد. در انتهای مراسم برخی از این افراد از شدت قاه‌قاه زدن و یا حرکات عجیب‌وغریب و صداهای نامفهوم به حالتی شبیه غش می‌رسند.

نفوذ از طریق فعالیت‌ تبشیری در میان گردشگران ازجمله روش‌های رایج فرق مختلف مسیحیت است. تبشیر در میان گردشگران مستلزم دارا بودن توانایی لازم در ایجاد ارتباط اولیه با مخاطب و انتقال پیام به‌صورت چهره به چهره است.

تیم‌های تبشیری در مناطق مورد علاقه گردشگران ایرانی در ارمنستان، لبنان و ترکیه فعالیت می‌کنند. انتشار تصاویر فعالیت‌ یکی از گروه‌های مسیحی – صهیونی در منطقه توریستی «صخره الروشه» لبنان در رسانه‌ها نمونه‌ای ازاین‌گونه فعالیت‌ها است. فعالیت تبشیری گردشگران به‌صورت گروهی انجام می‌شود و نیازمند تدارکات کافی است. جلب‌توجه اولیه مخاطب بسیار مهم تلقی می‌شود، به همین جهت با نواختن موسیقی و آواز جمعی نیز همراه است. گروه کتب و DVD های تبشیری به زبان‌های مختلف ازجمله فارسی، کردی، ترکی، عربی و … را به‌رایگان بین گردشگران توزیع می‌کنند.

برخی از گروه‌های تبشیری وابسته به فرق مسیحی – صهیونی بر اساس دکترین تبشیری خود راه‌های دیگری را برگزیده‌اند آن‌ها با ظاهری آراسته به محل اسکان گردشگران مراجعه می‌کنند. یک خانم و آقای میسیونر با دادن هدیه‌ای به گردشگران ادعا دارند پیغام خدا را منتقل می‌کنند. حربه این نوع از تبلیغ استفاده از کنجکاوی مخاطب جهت آشنایی با مفاهیم جدید یا لباس خاص میسیونرها است که باعث می‌شود گردشگران آن‌ها را به محل اسکان خود راه داده و با در اختیار قرار دادن آدرس پستی و اینترنتی خود زمینه را برای ارتباط بعدی فراهم کنند.

جزوات و بروشورهای توزیعی بسیار چشم‌نواز بوده و با نقاشی‌های زیبایی آراسته‌شده است. در برخورد با مسلمانان مباحث با آیاتی از قرآن شروع می‌شود که به قوم بنی‌اسرائیل و یا حضرت عیسی اشاره دارد تا برای مسلمانان جذاب‌تر شود و در ادامه به انتقال پیام تبشیری خود می‌پردازد.

ازجمله روش‌های توسعه گروه‌های تبشیری فرق کاریزماتیک، ایجاد کلیساهای خانگی است. توسعه مفهومی به نام کلیسای خانگی برای سازمان‌های بین‌المللی تبشیری به نوعی استراتژی‌ روبه‌جلو محسوب می‌شود، چراکه استفاده از چنین رویکردی عملاً نیاز به دسترسی به کلیسا و روحانی دینی را منتفی می‌کند، همچنین فعالیت‌های تبشیری را از نظارت و کنترل کلیساهای ساختمانی خارج کرده و به آن‌ها اجازه می‌دهد بدون دغدغه هر آنچه برداشت‌های بدعت‌گون خود از کتاب مقدس مسیحیان است را در قالب پیشگویی‌ها و تفاسیر نابجا به خورد مخاطب دهند و هیچ کارشناس خبره مسیحی بر کار آن‌ها نظارتی نداشته باشد.

چنین رویکردی آن‌ها را قادر کرده با تغییر نام پارتی‌های شبانه به کلیسای خانگی، محملی برای تعیّش افراد فراهم کنند، درحالی‌که برگزارکنندگان آن را مراسمی دینی می‌نامند. فعالیت‌های رایج در کلیساهای خانگی اصلاً با نام آن سنخیت ندارد. جلساتی که به تماشای فیلم، اجرای موسیقی، شراب‌خواری و رقص جمعی می‌گذرد و با اضافه کردن صرفاً چند کلمه «هله لویاه» چاشنی دینی به آن زده می‌شود. چنین فعالیتی هرچند یک مسیحی معتقد به وجود نمی‌آورد؛ ولی باعث تخریب ریشه‌های اعتقادی و فرهنگی جوانان جامعه می‌گردد.

سازمان‌های تبشیری سعی دارند مسیحیان کشورهای اسلامی را به گذر از کلیساهای قومیتی رسمی و ساختمانی تشویق کرده و آن‌ها را تحریک به ورود به عرصه کلیساهای خانگی کنند. بستری که غالباً تحت هدایت تعالیم کاریزماتیک و صهیونیستی قرار دارد. دستورالعمل دقیق و سازمان‌دهی شده تشکیل و شاگردسازی برای کلیساهای خانگی از طریق وب‌سایت‌ها، ماهواره و رادیوهای تبشیری به فعالان داده‌شده و سپس برای افزایش مهارت‌ها تورهای خارج از کشور برگزار می‌شود.

«هرمز شریعت» مدیر و بنیان‌گذار شبکه ماهواره‌ای مسیحی «ست سون پارس»، با اشاره به لزوم تشکیل کلیسای خانگی می‌گوید: «باید خادم جدید تربیت شود. اگر گروه شما ۶ نفر است، ۶ ماه دیگر باید ۱۲ نفر بشوید و ۲ گروه تشکیل دهید. مسیحیت باید پخش شود، نجات و محبت خدا، باید پخش شود، باید گسترش پیدا کند. مبادا وقتی کلیسای خانگی را با ۳ نفر شروع کردید، بعد از ۶ ماه فعالیت، همان ۳ نفر باقی بمانید، باید ۶ نفر بشوید. دعا کنیم و از خدا بخواهیم تا بیشتر شویم. از خدا درخواست کنیم خادم جدید تربیت کند تا هرکدام بعد از ۶ ماه، کلیسایی برای خود تشکیل داده و گسترش پیدا کنند. این دل پدر ما را خوشحال می‌کند.»

از موفق‌ترین ابزارهای تبشیر مسیحی استفاده از ظرفیت کتب روانشناسی و موفقیت، قدرت جادویی کلام و تجسم خلاق و… و ترکیب آن با مضامین الهیات کاریزماتیک مسیحی بوده است. موفقیت این کتب به حدی است که حتی در ایران با شمارگان بسیار زیادی منتشر می‌شوند و جزو پرتیراژترین کتب چاپ‌شده در کشور هستند. نمونه این کتب، کتاب‌های خانم «بتی جین ایدی» است. وی صریحاً در آن‌ها ادعا می‌کند در تجربه‌های نزدیک به مرگ، به ماورا رفته و حتی با عیسی صحبت کرده است، درحالی‌که در پایگاه نیروی هوایی در «نوادا» در ایالات‌متحده زندگی می‌کند. وی در خلال مطالب کتاب به‌طور مداوم برای شوهرش و تفنگداران دریایی آمریکایی مشغول خدمت در خلیج‌فارس دعا کرده و در عالم ماورا برای آن‌ها طلب خیر می‌نماید.

کتاب‌های خانم «فلورانس اسکاول‌شین» نیز از کتب بسیار پرطرفدار این طیف کتب هستند. وی که مبلغی دینی است تجربه‌ها و مضامین تبشیری خود را با استفاده از ادبیات موفقیت و کسب ثروت در زندگی به تحریر درآورده است.

هرچند در این دست کتب مضامین مثبتی نیز وجود دارد، اما آنچه موجب خطر است انباشت مطالب با ارجاعات به مضامین مسیحی کتب مقدس مسیحیان با برداشت‌های نو انجیلی است که واقعیت‌های زندگی، روانشناسی موفقیت و آرامش را با آیات انجیلی درهم‌آمیخته و به خورد خواننده می‌دهد. علاوه بر کتب مبتنی بر موفقیت مسیحی، باید کتب مکاتب شبه عرفانی مسیحی را نیز به موارد فوق افزود که هدف آن پرده‌برداری از کشف و رازهای ناگشوده خلقت و آفرینش است.

چاپ بسیار گسترده این کتاب‌ها در ایران جای شگفتی ندارد، چراکه هر تقاضایی، اگر بدان پاسخ مناسب داده نشود یا اگر پاسخ باعرضه‌ی مناسبی ازلحاظ مخاطب و زمان در دسترس مخاطب قرار نگیرد، به چنین سرانجامی دچار می‌شود. شاید بهتر است علت اصلی را کم‌توجهی خودمان بدانیم، به‌طوری‌که در حوزه‌های دانش روانشناسی اسلامی یا تألیف کتب موفقیت اجتماعی با رویکرد آموزه‌های اسلامی محتوای اندکی تولیدشده است و فعالیت منسجمی مطابق با نیاز جامعه صورت نگرفته است.

بیش از ۱۵۰۰ وب‌سایت و وبلاگ فارسی‌زبان به جهت هجمه به باورهای اسلامی یا توهین‌های زننده به مقدسات اسلامی به جهت تقدس زدایی از باورهای مذهبی به زبان فارسی تابه‌حال راه‌اندازی شده است. این‌گونه سایت‌ها و وبلاگ‌ها را باید به چند دسته تقسیم کرد:

دسته اول سایت‌ها، مخاطب عام را هدف گرفته و پخش جزوات و کتب مقدس به زبان‌های مختلف و حتی گویش‌های محلی را در دستور کار دارد. ترویج شبهات و توهین‌ها به پیامبر اسلام و هجمه به قرآن و تاریخ اسلام در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی از دیگر اهداف این قبیل سایت‌ها است. دسته اول بیشترین تعداد سایت‌ها را به خود اختصاص داده است.

دسته دوم، مخاطبان خاص‌تری را دنبال می‌کند و به شکل سازماندهی‌شده‌تری اداره می‌شود. سایت‌های دسته دوم بیشتر به نهادهای تبشیری متمرکز بر قومیت‌ها یا منطقه خاص وابسته هستند و سعی دارند تا محملی برای ایجاد ارتباط‌ مداوم بین نهاد تبشیری و مخاطبان پیگیر فراهم آورند. سایت‌هایی با محتوای آموزشکده‌های الهیات مسیحی، ارائه دروس و کتب تعلیمی، ویدئوهای آموزش آموزه‌های مسیحی و … در این دسته قرار دارند.

اشتراک‌گذاری کلیپ‌های تبشیری، ایجاد کلیساهای اینترنتی و جذب افراد و برگزاری دوره‌ها به‌طور مجازی از طریق اینترنت، تشکیل خبرگزاری‌های اینترنتی باهدف مخدوش جلوه دادن فضای ایران و ایجاد جو تبلیغاتی ضد مسلمانان و حتی پشتیبانی از افراد جذب‌شده از وظایف سایت‌های دسته دوم است. سایت‌های قدرتمند دسته دوم حتی به برگزاری دوره‌های آموزشی آلفا به‌ شکل اینترنتی نیز مباردت می‌کنند.

دسته سوم سایت‌های وابسته به نهادهای بین‌المللی و مادر تبشیری هستند. این دسته سایت‌ها پشتیبانی عملی از میسیونرها را در دستور کار دارند. ارائه مشاوره و ردوبدل کردن تجربیات از اهداف اصلی این قبیل سایت‌ها است. به‌ندرت زبان محلی را پوشش می‌دهند و برای استفاده از خدمات آن‌ها نیاز به گذرواژه است و برای همگان مقدور نیست. سایت‌های فارسی‌زبان ارائه‌دهنده چنین خدماتی از متقاضیان درخواست می‌کنند که از معتمدین محلی سازمان‌های تبشیری گواهی دریافت کنند تا تنها افراد مورداطمینان اجازه دسترسی به چنین آموزش‌هایی را داشته باشند. دوره‌های الهیات پیشرفته مسیحی، دوره آموزشی نحوه شاگردسازی و روش اداره کلیسای خانگی، پاسخ به شبهات مسیحی، انتقال مهارت‌های رهبری جریان تبشیری ازجمله فعالیت‌های دسته سوم سایت‌های تبشیری است.

تبشیر از راه ارائه خدمات درمانی همواره از مهم‌ترین ابزارهای تبشیری بوده است. بنا بر آمار مرکز جهانی «مدیکال میژن» در حال حاضر ۱۶۳۳۲ گروه‌درمانی تبشیری در دنیا فعال هستند که از طریق این پایگاه و پایگاه‌های مشابه داوطلبان متخصص و غیرمتخصص خدمت داوطلبانه را جذب می‌کنند تا آن‌ها را در کنار میسیونرهای حرفه‌ای به مناطق محروم اعزام کنند. یکی از میسیونرها جمله جالبی در این خصوص دارد: «هنگامی‌که فردی را می‌یابی، دردها را می‌یابی، هنگامی‌که دردها وجود دارند، نیاز به پزشک هم وجود دارد و هنگامی‌که نیاز به پزشک وجود دارد، فرصت مناسبی برای مسیحی سازی موجود است.»[۲]

سازمان‌های بزرگ تبشیری، توانسته‌اند با تأسیس سازمان‌های خیریه درمانی و امدادرسان بین‌المللی، بخش قابل‌توجهی از جریان منابع مالی سازمان ملل، نهادهای بین‌المللی و اعانات شهروندان کشورهای مختلف را به‌سوی خود هدایت کنند.

مصائب و مشکلات ناشی از جنگ‌های داخلی و بلایای طبیعی فرصت مغتنمی برای سرازیر شدن کمک‌های بین‌المللی به این سازمان‌ها فراهم می‌آورد. آسیب دیدگان حوادث نظیر یتیمان و زنان، نیازمند اردوگاه‌های اسکان بلندمدت برای دریافت امداد و خدمات هستند که موقعیتی طلایی برای تشکیل پایگاه تبشیری را فراهم می‌آورد. نمونه فعالیت‌های این قبیل سازمان‌ها در اقدامات نهادهای خدمت رسان پس از سیل پاکستان قابل بررسی است.

مرحله دوم تشکیل پایگاه‌های دائمی به‌ویژه در قاره آفریقا، تأسیس تدریجی کلیساهای محلی در کنار مراکز احداث‌شده درمانی و امدادرسان است. نمونه چنین اقدامی در کشور اوگاندا قابل‌مشاهده است. گزارش‌های اولیه نشان می‌دهد پس از دو دهه فعالیت مراکز احداث‌شده درمانی، ۳۰۰ کلیسای محلی در این کشور گشایش‌یافته است.[۳]

فعالیت نهادهای درمانی تبشیری در کشورهای اسلامی اما با موانعی نیز روبرو است و آن حساسیت مردم نسبت به تبلیغات مسیحی است. «خاویر گارسیا» از کهنه میسیونرهای درمانی[۴] در دوره آموزش میسیونری «سازمان نبرد صلیبی برای مسیح» در ایالات‌ متحده که اسناد و تصاویر آن موجود است به سابقه فعالیت‌های خود اشاره می‌کند و می‌افزاید فعالیت درمانی تبشیری در کشورهای اسلامی باید با پوشش تشکیل گروه امدادرسانان بین‌المللی متشکل از افرادی از ادیان مختلف صورت گیرد تا از حساسیت‌ها کاسته شود و فرصت مناسب‌تری جهت فعالیت تبشیری فراهم آید.

نهادهای تبشیری قبایل تأثیرگذار را در مناطق آفریقایی با استفاده از اهرم کمک‌های بهداشتی و دامپزشکی تحت کنترل دارند و به‌این‌ترتیب نیروی محلی قابل‌توجهی در پیشبرد منافع کشورهای خود در این مناطق فراهم آورده‌اند. تنوع فعالیت‌های امدادی بهداشتی، تنها در آفریقا، توانسته تعداد قابل‌توجهی از میسیونرها و افراد داوطلب خدمت به محرومین را برای تبلیغ مسیحیت به این قاره بکشاند.

هزاران بیمارستان، داروخانه، انجمن پزشکی، انجمن پرستاری، یتیم‌خانه، مراکز بیماری‌های خاص، مراکز بهزیستی معلولان و نابینایان، مراکز کمک‌رسانی به قربانیان ایدز و ترک اعتیاد و مراکز زنان در معرض تهدید، همگی مشغول جذب کمک‌های جهانی و تبشیر در کنار ارائه خدمات هستند.[۵]

تنها واتیکان به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بیش از ۲۰۰۰ بیمارستان و ۲۲۰۰ درمانگاه رایگان در آفریقا تأسیس کرده است.[۶] این تعداد در گستره جهانی قابل‌تصور نیست. حتی «پاپ بندیکت شانزدهم» در سال ۲۰۱۱ در دیدار با اسقف‌های ایران خواستار افزایش فعالیت‌های خیریه کلیسای کاتولیک در شهرهای ایران به جهت ایجاد محبوبیت عمومی بین مردم شد.

تهاجم جدید صلیبی تبشیری سازمان‌های چندملیتی، به وجود آوردن دائره‌المعارف‌های قرآنی است. قرآن در نظر اسلام‌شناسان و قرآن‌پژوهان غربی و میسیونرهای تبشیری اهمیت بسیاری دارد، ازاین‌رو به بررسی آن پرداخته‌اند و حاصل پژوهش‌های خود را در قالب دائرهالمعارف‌هایی عرضه کرده‌اند. ازجمله آن‌ها «جمع‌آوری قرآن» (The collection of The Quran) به قلم «جان برتن»، دانشگاه کمبریج، سال ۱۹۷۷ و یا «دائره‌المعارف شش‌جلدی قرآن» به سر ویراستاری «جین دیمن مک آلیف» دانشگاه لایدن و انتشارات بریل است. مطالعات قرآنی مستشرقان در مرحله اول از تنفر دینی الهام گرفته و با گرایش مسیحی توأم شده تا جامعه مسلمانان را دچار استحاله دینی کنند این مطلبی است در اکثر آثار مستشرقان آشکار است.

آسیب دیگر این دائره‌المعارف‌های قرآنی، پشتیبانی از یهودیت، مسیحیت و حتی ترویج بهاییت با تدوین شبهات نسبت به اعتقادات اسلامی است. در مورد ترویج بهاییت «کنت دوگوبینو»، «مسیو نیکلا» و به‌ویژه «ادوارد گرانویل براون» تلاش فراوانی کرده‌اند. روش‌های عمده مستشرقان در مطالعات اسلامی در شیوه‌های زیر خلاصه می‌گردد: ایجاد تردید با تکیه‌بر اسناد ضعیف و سست، به‌کارگیری دیدگاه الحادی، لحاظ کردن مبانی یهودی برای سیره رسول (صلی‌الله) و قرآن و احیای نسخ خطی خاصی که به فرقه‌گرایی میان مسلمانان با پوشش‌های گوناگون نظیر نقد مفاهیم، بررسی اصطلاحات و برداشت‌های تاریخی دامن می‌زند.[۷]

از طرف دیگر دائرهالمعارف‌های اینترنتی متن‌باز نیز با توجه به مخاطب جهانی و پرشمار خود خطر دیگری محسوب می‌شوند، چراکه چنین دائره‌‌المعارف‌هایی برخلاف ظاهر خود به شکلی ظریف و روشمند اجازه نمی‌دهند به شکل گسترده مطالب خلاف رویکردهای خود در آنها منتشر شود. ویکی‌پدیا پدیده‌ای هوشمند است که توسط مؤسسات مورد اعتماد خود در ایالات‌متحده، انگلستان و رژیم صهیونیستی همکاری تنگاتنگی دارد و مطالب منتشره از این مؤسسات را به‌سرعت صحت سنجی و تثبیت موضوع می‌کند، درحالی‌که مطالب منتشره خلاف سیاست‌ها را با عناوینی از قبیل مستند ندانستن متن توسط اعضا به حاشیه برده و به‌هیچ‌عنوان اجازه تثبیت موضوع و بسته شدن فرآیند نقد موضوعی را نمی‌دهد.

آنچه مورد آزمایش ما قرارگرفته است، نشان می‌دهد که مطالب منتشره در ویکی‌پدیا به‌طور گسترده سعی در جعل حقایق در مورد مفاهیم اسلامی و قرآن دارد و دسترسی افرادی که درصدد اصلاح این اشتباهات هستند را به‌سرعت مسدود کرده تا مطالب موردنظر به مرحله غیرقابل تصحیح و تثبیت برسند. به‌عنوان نمونه ببینید موضوع «تشابه و تفاوت برداشت داستان پیامبران در کتاب مقدس با قرآن» در مدخل کتاب مقدس که برای توجیه توهین به پیامبران در کتب عهدین مسیحیان به مسئله تحریف قرآن دست یازیده است. در مدخل برده‌داری در اسلام به‌ شکل کامل شبهات مسیحیت مطرح‌شده، ولی به‌ شکل بسیار ناقص و با اشاره‌ای کوتاه پاسخ مسلمانان بیان می‌شود. در مدخل جنگ‌های صلیبی شخصیت تاریخی «ریچارد شیردل» که در خلال جنگ‌های صلیبی علی‌رغم دادن امان‌نامه به مردم مسلمان و مسیحی شهر «عکا» در فلسطین، عهدشکنی کرده و بعد از گشودن دروازه‌ها همه را قتل‌عام کرد، یک قهرمان تاریخی ساخته است. اشاره به موارد کذب منتشره در ویکی‌پدیا هزاران مورد تنها در حوزه مطالعات مسیحیت و تقابل با دیدگاه‌های اسلامی را در برمی‌گیرد.

نشریه اشارت، موسسه راهبردی دیده بان

[۲] تبلیغ مسیحیت در آفریقا، مجله مبلغان، اردیبهشت ۱۳۸۳ – شماره ۵۳

[۳] «نقش کلیسا در ممالک اسلامی»، دکتر مصطفی خالدی، دکتر عمر فروخ، مصطفی زمانی، ص ۶۵-۶۳.

[۴] Site: .

[۵] قربانی، زین‌العابدین، علل پیشرفت اسلام و انحطاط مسلمین، ص ۴۵۹-۴۵۸.

[۶] نظری، مرتضی، بررسی شیوه‌های تبلیغاتی مسیحیت علیه اسلام، ص ۲۶۷.

منبع: دیده بان