به گزارش ایسنا، عباس خامهیار، در یادداشتی نوشته است: مسلمانان، نخستین اقلیت بزرگ دینی در هند به شمار میروند و حدود ۲۰۰ میلیون جمعیت دارند. بخش مهمی از تاریخ قرنهای میانه هند با حکومت مسلمانان عجین شده است. از اوایل قرن ۷ میلادی تا اشغالگری انگلیسیها، مسلمانان در هند حکومت کردهاند که امروز شکوه و عظمت تاریخی آن کشور پهناور مربوط به این دوره است. دهها اثر تاریخی و بنای تمدنی چون تاج محل، محصول دوره اسلامی هند است. صلح، احترام به ادیان و همزیستی مسالمتآمیز همواره زیربنای زندگی مسلمانان هندی در دوران حکمرانیشان در این کشور بوده است.
گاندی، پدر معنوی هند، صلح و احترام به پیروان همه ادیان را سرلوحه اهداف و برنامههای خود داشت. از اینرو مسلمانان شانه به شانه هندوها را در نهضت استقلالطلبی همراهی کردند و با استعمارگران انگلیسی جانانه جنگیدند.
شهرت هند به این است که سرزمین ادیان و صلح و مداراست و رفتارهای غیرانسانی، غیراخلاقی و مجرمانه اخیر، این شهرت جهانی را سخت خدشهدار میکند. هند همواره و در طول تاریخ، مأمنی برای پیروان ادیان از وطنرانده و نخبگان فرهنگی عدالتجو و آزادیخواه بوده است. این ستمهای ناروا بر خلاف پیشینه تاریخی درخشان این سرزمین است.
متأسفانه در سالهای اخیر، سازمانهای افراطی و خشونتطلب هندو با گرایشها و ایدئولوژی ناسیونالیسم هندویی، زمام امور جامعه را به دست گرفته و علاوه بر حرکتهای آرام اجتماعی-فرهنگی و گسترش هویت هندو به تمام جامعه، اقدامات سخت خود را با حمایت سیاستمداران و دولتمردان برای هویتزدایی این کشور از مسلمانان به شدت آغاز کردهاند.
قانون اخیر شهروندی مصوب پارلمان در این راستاست و حقوق اولیه شهروندی مسلمانان را سخت نقض کرده است و هماکنون نیز این تعرض به مسلمانان با پشتوانه و حمایت دولتمردان از فاز سیاسی به فاز اجتماعی و مواجهه مردمی و دینی رسیده است. این درحالی است که نهاد دولت باید نقش حمایتی خود را از سایر شهروندان بدون هیچگونه تبعیضی ایفا کند.
یادمان باشد که اصولاً تاریخ کهن و نوین هند بدون توجه به نقش مسلمانان، ناقص است. گوشهگوشه جغرافیای این قاره، گواه بر این ادعاست.
این تاریخِ درخشان، نباید آماج حملات و تاراج بدخواهان و حسودان ِبه ظاهر دوست ولی ِ بیهویت و بیفرهنگ ودشمن این کشور قرار گیرد.
چُنین مباد … .