بیوگرافی کامل «نارندرا مودی» + تصاویر

به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)، مودی در ۱۷ سپتامبر ۱۹۵۰ در یک خانواده بسیار فقیر در وادناگر در ایالت گجرات متولد شد و در کودکی به پدرش در فروش چای در ایستگاه راه آهن این شهر کمک می کرد و بعدها یک دکه چای فروشی را در یک ایستگاه اتوبوس بهمراه برادرش راه انداخت.

مودی تحصیلات متوسطه را در سال ۱۹۶۷ در وادناگر به پایان رساند. از وی بعنوان یک دانش آموز متوسط ولی مشتاق به بحث و علاقمند به نمایش یاد می شود و به نظر می رسد که این خاصیت بر روی وجهه سیاسی وی تاثیر گذاشته است.

وی در هشت سالگی به سازمان افراطی هندویی راشتریا سوام سیواک سنگ پیوست و در گردهمایی های آموزشی آن شرکت کرد.

مودی در نوجوانی با دختری به نام جاسودابن نارندرابهای نامزد شد، وی این ازدواج را رد کرد و در همان سال از دبیرستان فارغ التحصیل شد.

مشکلات خانوادگی باعث شد که مودی خانه را در سال ۱۹۶۷ میلادی ترک و دو سال را در مراکز هندویی در شمال و شمال شرقی هند سپری کند.

وی کار با عمویش را بعد از جنگ بین هند و پاکستان در سال ۱۹۷۱ متوقف و به مبلغ تمام وقت «آر.اس.اس.» در آمد. او در سال ۱۹۷۸ میلادی یک سازمان دهنده منطقه ای این سازمان شد.

مودی، مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه دهلی از طریق مکاتبه ای و مدرک کارشناسی ارشد را در همین رشته در سال ۱۹۸۲ از دانشگاه گجرات دریافت کرد.

نخست وزیر وقت هند در ۲۶ ژوئن سال ۱۹۷۵، وضعیت اضطراری در سراسر هند اعلام کرد که تا سال ۱۹۷۷ ادامه داشت. در این وضعیت بسیاری از مخالفان سیاسی زندانی و فعالیت گروههای سیاسی از جمله «آر.اس.اس.» ممنوع شد.

مودی که آن موقع مسئول بخش دانشجویی “آر.اس.اس” بود زندگی مخفیانه و سفرهای خود را برای جلوگیری از دستگیری آغاز کرد. ویدر این دوره با چاپ جزوه ها و توزیع آنها با اقدامات دولت مخالف می کرد و کتابی نیز به زبان گجراتی در این خصوص منتشر کرد.

“آر.اس.اس” مودی را در سال ۱۹۸۵ به «بی.جی.پی» معرفی کرد و وی بعنوان دبیر سازماندهی واحد این حزب در گجرات منصوب شد. این امر ورود مودی را به صحنه انتخابات رقم زد و وی نقش مهمی را در پیروزی بی.جی.پی. در انتخابات مجلس گجرات در سال ۱۹۹۵ ایفا کرد.

در این سال بعنوان دبیر ملی بی.جی.پی منصوب و به دهلی نو منتقل شد. وی در دهلی نو مسئول فعالیت های بی.جی.پی. در ایالت های «هاریانا» و «هیماچال پرادش» شد.

او نقش مهمی در پیروزی بی.جی.پی. در انتخابات مجلس گجرات در سال ۱۹۸۸ ایفا کرد و به همین دلیل وی در ماه می همان سال بعنوان دبیرکل بی.جی.پی. منصوب شد.

موقعیت دولت «بی.جی.پی» در گجرات به سروزیری «کشوبهای پاتل» در سال ۲۰۰۱ بخاطر اتهاماتی از قبیل سوء استفاده از قدرت، فساد و مدیریت ضعیف، باعث کاهش محبوبیت این حزب شد و دستگاه رهبری حزب پس از برکناری «پاتل » مودی را به جای وی منصوب کرد.

مودی در سوم اکتبر سال ۲۰۰۱ جای «پاتل» را بعنوان سروزیر گجرات گرفت و مسئول هموار سازی زمینه برای پیروزی بی.جی.پی. در انتخابات مجلس ایالت گجرات در دسامبر ۲۰۰۲ شد. وی، بعنوان سروزیر گجرات، از خصوصی سازی و کاهش تعداد کارکنان دولت حمایت کرد.

نارندرا مودی که از سال ۲۰۰۱ سروزیر ایالت گجرات در غرب هند بوده است، از یک طرف سیاستمداری پویا و کاردان محسوب می شود ولی از طرف دیگر تحت انتقاد قرار دارد که در شورش‌های هندو ها علیه مسلمانان در سال ۲۰۰۲ که به قتل صدها شهروند مسلمان به دست هندوهای افراطی انجامید، کاری برای حمایت و حفاظت از مسلمانان انجام نداد.

نارندرا مودی هیچ وقت از شورش هندوهای افراطی، تخریب مسجد بابری و ریختن خون مسلمانان هند اظهار تاسف نکرده است و بسیاری از افرادی که آن زمان جان سالم به در بردند اکنون در حلبی آبادها زندگی می کنند.

بعد از شورش‌های هندوهای افراطی، آمریکا از صدور ویزا برای نارندرا مودی خودداری کرد و دولت بریتانیا هم کلیه روابط با او را قطع کرد؛ اما او اکنون به صحنه اصلی سیاست بازگشته است.سال ۲۰۱۳، نانسی پاول، سفیر آمریکا در هند با نارندرا مودی دیدار کرد تا در خصوص مسائل امنیتی منطقه و گسترش تجارت آمریکا و سرمایه‌گذاری در هند گفتگو کند.

در اکتبر سال ۲۰۱۲ نیز بریتانیا از نارندرا مودی دعوت کرد که برای اعضای پارلمان در مجلس عوام سخنرانی کند، نمایندگان دو حزب بزرگ سیاسی بریتانیا (احزاب محافظه کار و کارگر) گفتند که صدای او باید شنیده شود.

هرچند که نارندرا مودی خود دخالت در تشویق به کشتار مسلمانان را انکار می کند و تا کنون تحت تعقیب قرار نگرفته است، دستیار او پس از این ماجرا به ۲۸ سال حبس محکوم شد.

افرادی که در طول مدت زمانی که نارندرا مودی سروزیر ایالت گجرات بوده، منافعی داشته‌اند، اکنون از نخست وزیر شدن او استقبال می کنند، اما برای قربانیان نارندرا مودی، پیروزی او نشانه ای دیگر از بی عدالتی در نظام سیاسی هند است.

زندگی شخصی نارندرا مودی نیز مورد سوال بوده و او که در سن ۱۷ سالگی ازدواج کرد، به رها کردن همسر خود در همان اول زندگی متهم شده است.

او در دنبال کردن اعتقادات افراطی هندو خود همواره دوست داشته است که خود را مجرد نشان دهد و تنها در سال جاری و در جریان تبلیغات انتخاباتی ناچار شد که اقرار کند که زن دارد – زنی که به مدت چند دهه تنها می زیسته است.

پایگاه اصلی قدرت نارندرا مودی در سازمان هندو و راست‌گرای راشتریا سوایامسواک سنگ قرار دارد. این سازمان که در دهه ۱۹۲۰ میلادی (حدود ۹۰ سال پیش) تاسیس شد، به دنبال گسترش دین هندو به عنوان تنها دین در کل سرزمین هند است.

در سال ۱۳۹۷ به دنبال تصمیم هند برای پایان دادن به خودمختاری ایالت جامو و کشمیر، نارندرا مودی نخست‌وزیر هند این تصمیم را رسما امضا کرد.

وی در توجیه این اقدام گفته، با تغییر وضعیت قانونی در «کشمیر»، این منطقه را از تروریسم و جدایی‌طلبی آزاد می‌کند.

به دنبال ادعای «فرانسوا اولاند» رئیس‌جمهور سابق فرانسه مبنی بر اعمال نفوذ «نارندرا مودی» نخست وزیر هند در انتخاب یک شریک محلی در عقد قرارداد بابت خرید ۳۶ جنگنده «رافائل» ساخت کارخانه فرانسوی «داسو»، اینک احزاب مخالف دولت هند با انتقاد از مودی بابت نحوه خرید این تعداد جنگنده در سال ۲۰۱۶ به ارزش ۸٫۷ میلیارد دلار، مدعی هستند که مودی بیش از حد لازم برای خرید این جنگنده‌ها هزینه کرده و در این معامله به طور شفاف رفتار نکرده است.

«رائول گاندی» رئیس حزب اصلی مخالف دولت در انتقاد از نخست وزیر، در توییتر نوشت: «نخست‌وزیر به طور شخصی مذاکره کرد و پشت درهای بسته قرارداد رافائل را تغییر داد. با کمک فرانسوا اولاند اکنون متوجه شده‌ایم که نارندرا مودی به نفع آنیل آمبانی قرارداد چند میلیارد دلاری را منعقد کرد. نخست‌وزیر به هند خیانت کرده است.»

نارندرا مودی نخست وزیر هند به مناسیت سالگرد تولد ۶۹ سالگی اش به دیدار مادرش رفت و این روز را در کنار او جشن گرفت.

مودی نامزد بهاراتیا جاناتا در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۴ برای تصدی پست نخست‌وزیری بود و با پیروزی این حزب مودی به جای منموهان سینگ از حزب کنگره هند نخست‌وزیر هند شد.

انتهای پیام/ص