امام موسی صدر تحدی قرآن را در تمام زمان‌ها مستمر می‌داند
شریف لک‌زایی بیان کرد
شریف لک‌زایی ضمن اشاره به مبانی قرآن‌شناسی امام موسی صدر تصریح کرد: ایشان معتقد است در همه زمان‌ها و مکان‌ها تحدی وجود دارد تا هر‌کس معتقد است قرآن کلام خدا نیست، یک سوره مانند آن بیاورد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)؛ دومین جلسه تفسیر قرآن امام موسی صدر با ارائه شریف لک‌زایی به صورت مجازی برگزار شد. وی در این جلسه اظهار کرد: قرار ما بر این بود مباحثی که در جلد دهم کتاب «گام به گام با امام» آمده و ناظر به مباحث تفسیری امام موسی صدر است را به بحث بگذاریم. دیشب بحث مقدماتی امام موسی صدر درباره تفسیر قرآن را مرور کردیم و برداشت ایشان نسبت به قرآن مورد توجه قرار گرفت. خلاصه بحث دیشب این بود که بر اساس برداشت امام موسی صدر، ما امروز می‌توانیم در بحث انفاق، خودمان را مخاطب قرآن قرار دهیم، چراکه قرآن کلام خداوند است و هرچه معرفت ما نسبت به قرآن بیشتر باشد، فهم ما هم بیشتر خواهد بود و اینکه بحث انفاق آثار مهمی در حوزه اجتماعی دارد.
وی افزود: امام موسی صدر معتقدند قرآن باید کتاب هدایت تلقی شود، چراکه در آن بیان راه روشن هدایت و جدا ساختن حق از باطل مطرح شده است. بنابراین بر همین اساس ایشان بحث صفات و ویژگی‌های قرآن کریم را مطرح می‌کند. از نظر ایشان قرآن معجزه جاودان و مستمر است و اینکه اصل اسلام از قرآن است و جاودانگی اسلام به سبب قرآن است که کلام خداوند تلقی می‌شود. ایشان روایاتی هم از پیامبر(ص) درباره اهمیت قرآن ذکر می‌کنند، از جمله روایت ثقلین.
وی ادامه داد: ایشان در ادامه به بحث نزول قرآن اشاره می‌کند. نظر امام موسی درباره نزول قرآن این است که قرآن در مرتبه اول به صورت یکباره بر پیامبر نازل شده و در مرتبه دوم به تدریج طی بیست و سه سال بر ایشان نازل شده است. ایشان این دو را با دو اصطلاح از هم متمایز می‌کند. برای نزول دفعی از عنوان «انزال» استفاده می‌کند و برای اشاره به نزول تدریجی از عنوان «تنزیل» استفاده می‌کند. ایشان تأکید می‌کند که پیامبر، آیات قرآن را می‌دانست، ولی خداوند ایشان را از تعجیل برحذر داشته بود.
لک‌زایی در ادامه یادآور شد: ایشان در ادامه معتقدند حتی یک کلمه هم بر قرآن اضافه نشده است، نه یک کلمه کم شده است و نه یک کلمه اضافه شده است. سپس درباره نحوه حفظ و جمع‌آوری قرآن کریم مطلبی را اشاره می‌کند و تصریح دارد که صدها نفر از صحابه آن را جمع‌آوری می‌کردند. خصوصاً اشاره می‌کند قرآن در زمان خلیفه اول و پس از آن در زمان خلیفه دوم و بعد از او در زمان خلیفه سوم جمع‌آوری شد و به تمام نقاظ جهان اسلام فرستاده شد. ایشان معتقد است ما حق نداریم یک واو به قرآن اضافه کنیم یا یک واو از آن کم کنیم.
وی ادامه داد: آنگاه ایشان به بحث تحدی اشاره می‌کند و معتقد است با توجه به فضایی که در زمانه پیامبر وجود داشته و خصوصاً فصاحت و بلاغتی که جامعه عرب با آن مواجه بود و در آن فضا زیست می‌کرده، فصاحت و بلاغت قرآن در آن زمان در میان عرب یک معجزه تلقی می‌شد؛ چراکه آنها به فصاحت و بلاغت علاقه داشتند، ولی نتوانستند با آوردن یک سوره پیامبر را تکذیب کنند. لذا ایشان از این جهت معتقد است قرآن کلام خداوند و اعجاز زمان پیامبر است. ایشان همچنین اعتقاد دارد این اعجاز همواره وجود دارد و قرآن این مبارزه‌طلبی را همواره مطرح می‌کند و در همه زمان‌ها و مکان‌ها این تحدی وجود دارد تا هر کس معتقد است قرآن کلام خدا نیست، یک سوره مانند آن بیاورد.