شب نیمۀ ماه رمضان در نوشآباد، آیینی به نام «هوربابا» برگزار میشود که در آن کودکان به در منازل اهالی میروند و با خواندن اشعاری عامیانه، یکی از فرزندان صاحبخانه را دعا میکنند و هدیه میگیرند.
ردنا (ادیان نیوز) – شب نیمۀ ماه رمضان در نوشآباد، آیینی به نام «هوربابا» برگزار میشود که در آن کودکان به در منازل اهالی میروند و با خواندن اشعاری عامیانه، یکی از فرزندان صاحبخانه را دعا میکنند و هدیه میگیرند. نمونۀ این آیین در بسیاری از مناطق و استانهای ایران ازجمله ترکمنصحرا، یزد، کرمان، سیستان، بوشهر و خوزستان بهچشم میخورد.
همچنین، در میان زرتشتیان شریفآباد، جشن سهروزۀ مفصلی بهنام «هیرومبا» شامل جمعآوری هیزم، آتشافروزی و خواندن اشعار از سوی کودکان و نوجوانان بر در خانههای اهالی و دریافت هدیۀ خوراکی برگزار میشود. هیرومبا در نام، ساختار کلی، اشعار، محتوای تولد و برکتبخشی با محوریت کودکان، مشابهت چشمگیری با هوربابا دارد.
آتش نیز ـ که در جشن هیرومبا محوریت دارد ـ با توجه به مضمون شعری مشترک، گویا در هوربابا نیز معمول بوده است. به نظر میرسد آیین هوربابا ـ که هنوز در بسیاری از نقاط ایران برگزار میشود ـ بازماندۀ جشن کهن هیرومبا و سده است که اگرچه بهمرور زمان کوچک و مهجور شده؛ اما در ساختاری اسلامی حفظ شده است. پژوهشگران هیرومبا را همان جشن سده و برگزاری آن را با خورشید و ایزد رپیثوین مربوط و آن را کهن میدانند.
در این مقاله بر اساس مطالعات میدانی و اِسنادی، ضمن معرفی آیین هوربابا و نمونههای دیگر آن در ایران، عناصر مشترک آن با آیین هیرومبای زرتشتی و ریشههای اسطورهای آنها بررسی میشود.