با بسته شدن عبادتگاهها به خاطر بیماری کرونا، رهبران دینی و مذهبی ناچار به یافتن فضایی جایگزین هستند تا بتوانند در آن آیینهای عبادی خود را به سبکی آسان، مقبول و مخاطب پسند، اما از راه دور برگزار کنند و خدمات خود را ارایه دهند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، بیماری کرونا سبب شده است عبادتگاههای دینی نیز مانند همهی اماکن عمومی در سراسر دنیا بسته شوند؛ لذا رهبران دینی و مذهبی از یک سو با تعدیل محدودیتها و از سوی دیگر با رعایت قوانین وضع شدهی دولتی برای جلوگیری از گسترش بیماری، تلاش میکنند تا عبادتگاههای خود را دوباره باز کنند.
برخی نیز همچنان با نگرانی از گسترش بیماری، تصمیمی در این باره ندارند؛ حتی تهیه واکسن نیز شاید نتواند نگرانی آنها را برای برداشتن محدودیتها کاهش دهد. این بدان معناست که عبادتگاههایی مانند کلیساها، کنیسهها و مساجد که جایگاهی سنتی و معنوی و البته واقعی برای اعضای جامعه دینی خود دارند، میبایست جای خود را به فضای مجازی بدهند و دست کم تا کاهش بحران کرونا بسته بمانند.
بهرهمندی از رسانههای جمعی، دیجیتالی و یا صفحات مجازی مانند تلویزیون، وبسایتها، فیسبوک و .. در ضبط و پخش سخنرانیها و موعظههای مذهبی کمکهای شایانی خواهد کرد.
همچنین روحانیان و کشیشان میبایست آموزشهای مربوطه در این زمینه را دریافت کرده و اطلاعات لازم را به دست بیاورند. امکان دسترسی مجازی و دیجیتالی عموم افراد به ترجمهی کتابهای مقدس به زبانهای مختلف، از دیگر مواردی است که باید انجام شود.
امکان برقراری ارتباط زنده با مخاطبان و پاسخگویی به سوالات آنها میبایست به شکلی آسان، جذاب و سریع فراهم گردد و برای کسانی که امکان برگزاری ارتباط مستقیم و زنده را ندارند باید امکان ارسال پیام مهیا شود.
این نوع ارتباطات از سوی روحانیان و کشیشان باید آن قدر صمیمانه و پیگیرانه باشد که اگر از فردی برای مدتی بیاطلاع ماندند، دستکم با ارسال پیام از حال او باخبر شوند و دلتنگی خود را به او نشان دهند.
در این زمینه فناوری تنوع بسیاری را با خود آورده و کمکهای شایانی میکند. تنوع در این روش سبب میشود امکان بروز اختلال یا قطع ارتباط با مخاطب بسیار کاهش یابد.
مبلغان دینی میتوانند از طریق تلویزیون، کامپیوتر و گوشی همراه، از راه دور و در هر مکانی با مخاطب خود ارتباط برقرار کنند. این به مبلغان و ورحانیون ادیان گوناگون کمک میکند تا مخاطبان جدیدی را جذب خود کنند.
کسانی که به دلیل بیماری، معلولیت، مشغلهی زیاد یا دوری مسافت و یا حتی بیعلاقهگی به موضوعات دینی پیش از این هرگز در مکانهای مذهبی حضور نمییافتند، اکنون میتوانند در دامنهی مخاطبان مراسمهای مذهبی و آیینهای دینی قرار بگیرند.
حتی هستند کسانی که صرفا به دلیل کنجکاوی در فضای مجازی، به فضای برنامههای دینی وارد میشوند و مبلغان دینی میتوانند با ایجاد جذابیتهای خاص فضای مجازی، از کاربران رهگذر، مخاطبی علاقهمند و پر و پا قرص بسازند؛ این یعنی، دین، بر خط برای همه و در اختیار همکان قرار دارد.