محرم و کرونا| تشیع لندنی؛ آنتی‌تز انقلاب در حوزه
حجت الاسلام بیرانوند، پژوهشگر فرق و ادیان گفت: تشیع لندنی که بنده از آن به عنوان جریان نفوذ یاد می‌کنم، نسخه حوزوی آنتی‌تز انقلاب اسلامی است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، در زمینه برگزاری جلسات عزاداری ماه محرم سال جاری به دلیل شیوع ویروس کرونا نظرات و مواضع مختلفی وجود دارد که در این میان برخی به تعطیلی کامل مجالس عزاداری تأکید کرده و آن را محلی برای شیوع ویروس کرونا معرفی می کنند در حالی که در زمینه بازارها، پاساژها و موارد دیگر چنین سخنانی را مطرح نمی کنند.
از سوی دیگر بسیاری از افراد مذهبی بر برگزاری مجالس امام حسین(ع) با رعایت دستورالعمل های ستادملی مبارزه با کرونا و پروتکل های بهداشتی تأکید دارند که نظریه ای عقلانی و براساس مبانی دینی است و تجربه نیز نشان داده که افراد مذهبی بیش از دیگران پروتکل ها را رعایت کرده اند.
اما آنچه که امروزه موجب نگرانی افراد مذهبی شده این است که سخنانی همانند این که در مجلس امام حسین(ع) ویروس کنترل می شود یا بر روی عزاداران تأثیر ندارد مطرح می شود و مطرح کنندگان این سخنان بر برگزاری جلسات عزاداری امام حسین(ع) به هر قیمتی تأکید دارند در نتیجه ممکن است سوژه هایی را برای شبکه های رسانه ای معاند ایجاد کنند.
از این‌رو سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در گفت‌وگویی تفصیلی با حجت الاسلام عبدالرحیم بیرانوند از پژوهشگران و محققان در زمینه فرق و ادیان و نویسنده کتاب عنکبوت های دنباله دار به بررسی تفکر و اندیشه تشیع لندنی پرداخته است که تقدیم خوانندگان می شود؛
اقامه عزای اباعبدالله در منابع دینی ما از اهمیت فراوانی برخوردار است و مردم با گرایش ها و سلایق مختلف و حتی دیگر مذاهب اسلامی دلداده امام حسین(ع) هستند اما با توجه به شیوع ویروس کرونا در سال جاری نسبت به تحرکات تشیع انگلیسی نگرانی هایی وجود دارد که زمینه را برای رسانه های معاند فراهم کنند؛ توصیه های حضرت عالی در این زمنیه چیست؟
مسأله محرم و صفر، مسأله ای بسیار حیاتی است که با گوشت و پوستِ شیعیان عجین شده و به هیچ شکل نمی توان آن را از مردم گرفت؛ چرا که اسلام را محرم و صفر زنده نگه داشته و این دو، نقش حیاتی در رشد و کمال شیعه داشته و دارند و اساساً در ایجاد شور و شعور شیعه، محرم حکم شاهرگ را دارد.
اما امروز وارد بحرانی شده ایم به نام کرونا، که تا به حال چنین شرایطی را تجربه نکرده ایم و در نوع خود یک پدیده بی نظیری است.
شیعیان بصیر، دارای تشخیص صحیح و تصمیم درست هستند و همیشه در لحظه تصمیم درست را می گیرند و اقدام لازم را انجام می دهند
ناظر به این شرایط عرض کنم که شیعیان بصیر، دارای تشخیص صحیح و تصمیم درست هستند و همیشه در لحظه لازم، تصمیم درست می گیرند و اقدام لازم را انجام می دهد.
از شاخصه های تصمیم گیری، سرعت عمل است. البته سرعت عمل به معنای شتاب‌زدگی نیست بلکه همان اقدام به موقع است دقیقاً مثل حرکتی که یاران قلیلِ امام حسین(ع) در عاشورا داشتند و به ندای هل من ناصر ینصرنی حضرت به موقع لبیک گفتند.
اما بسیار بودند به اصطلاح شیعیانی که به موقع اقدام نکردند و همین تصمیم غلط باعث شد تا امام حسین(ع) به قربانگاه کربلا کشیده شود.
شاخصه بعدی تصمیم گیری دقت است که به معنای عقلانیت در تصمیم گیری است یعنی شما زمانی که می خواهید تصمیم گیری کنید باید چیستی، چرایی و چگونگی تصمیم را بسنجید و تدبیر و تدبر کنید زیرا شیعه عاقلِ متعبد به وحی است و کار سنجیده انجام می دهد.
دقت در تصمیم، نمونه های تاریخی فراوانی دارد به عنوان مثال در قصه جنگ خندق، جناب سلمان فارسی پیشنهادی را به محضر پیامبراکرم(ص) مطرح می کنند مبنی بر حفر خندق، که به اقتضای آن روزِ دنیای عرب، یک طرح و حربه جنگی مناسب بود که در آن تدابیر نظامی وجود داشت بنابراین پذیرش این پیشنهاد، مساوی شد با پیروزی سپاه اسلام در جنگ خندق.
شاخصه سوم تصمیم گیری تأثیر است، یعنی تصمیم باید در کنارِ سرعت عمل و دقت، دارای تأثیرات کافی و لازم هم باشد.
زمانی که می خواهیم برای کاری تصمیم گیری کنیم، باید تاثیرگذاری را محاسبه دقیق نماییم و هزینه و فایده کار را لحاظ کنیم، فرصت ها و تهدیدها را ببینیم که برای مثال این کاری که قرار است انجام شود چه مقدار می تواند برای ما هزینه بر باشد چقدر فرصت ایجاد می کند؟ چه مقدار می توانیم از فرصت ها استفاده کنیم؟ یا اگر تهدیدی هست چگونه آن را به فرصت تبدیل کنیم؟ اگر این تصمیم را بگیریم چه هزینه هایی دارد؟
بنابراین محاسبه تأثیر، بسیار مهم است و شیعه در تصمیم گیری تأثیر کارش را محاسبه عقلانی می کند.
حال، ناظر به این مطالبی که عرض شد، ما امروز با مسأله یا پدیده ای مواجه شده ایم به اسم ویروس منحوس کرونا، که شیوع زیادی هم دارد، خطرناک است و البته عالم گیر و مربوط به شیعه و ایران و عزاداری هم نیست و همه مکان ها را فراگرفته است.
از سوی دیگر در وجود شیعیان امام حسین(ع)، محبت حضرت نهادینه شده و حرارتی است در دل مومن، که بر اساس روایات روز به روز شعله ورتر و عطش و تشنگی است که هر سال بیشتر می شود و البته ما این را در عزاداری های هر ساله مشاهده می کنیم به ویژه در رزمایش بزرگ اربعین ها.
اینجا این وعده را می دهم که به یاری خدای توانا و عنایت امام حسین(ع) حتما در سال جاری یک محرم بسیار خوب و معنوی خواهیم داشت و برای این گفته نیز برهان دارم؛ اولا به خاطر وضعیت اقتصادی و فشارهایی که از سوی دشمنان و البته بی تدبیری برخی دوستان نادان در داخل ایجاد شده و نیز فضای روانی که خود این ویروس به وجود آورده و تا حدّ زیادی ارتباطات را محدود کرده، همه اینها باعث شده تا مردم کمی بد حال باشند.
از طرفی تکیه‌گاه شیعه، اهل بیت(ع) است، البته من نمی گویم به لحاظ کمی، اما یقین دارم امسال به لحاظ کیفی محرم و صفر بسیار با معرفتی را خواهیم داشت و علتش هم تشنگی مردم برای رفع مشکلات و گرفتاری ها است و می دانند که اهل بیت(ع) خاندان کرم هستند و حتما این شور و معرفت افزایش چشم گیری خواهد داشت. در روایات ما هم آنقدری که به اشک سفارش شده به موارد دیگر سفارش نشده است و این اشک ها برای مظلومیت امام حسین(ع) و همچنین برای طلب حاجات و دفع بلایا جاری است، بنابراین پیش بینی این است که امسال یک محرم و صفر کیفی داشته باشیم.
اما به لحاظ کمی؛ مردم مدیون محبت های اهل بیت(ع) هستند، نذر دارند، تعهدهایی با خود، خدای خود، امام حسین(ع) و خاندان رسالت دارند که این یک وجه شرعی نیز دارد و سؤالات زیادی در این زمینه مطرح می شود به عنوان مثال نذری ها، قربانی ها، جلسات و محافل را چگونه انجام دهیم؟ قطعا این محافل و نذورات باید ادا شود زیرا دست ما بسته نیست، منتهی موانعی وجود دارد که آن موانع را باید به خوبی مدیریت کنیم تا بتوانیم ناظر به این موانع کار خود را انجام دهیم.
امسال مدیریت بحران برای هیأتی ها یک تکلیف جدید است که با ابتکارات آنان سرپرستی خواهد شد. همان طور که با شیوع این ویروس، مردم وارد میدان شدند و کارهای بزرگی کردند قول می دهم با همان نگاه خلاقانه عزاداری ها را هم مدیریت صحیح می کنند. الان همه می دانند که در اجتماعات باید از ماسک استفاده کرد یا اینکه فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کرد یا مرتب دست ها را باید شست و از این قبیل موارد.
من می خواهم عرض دیگری داشته باشم و آن این است که بچه هیأتی که در این ایام کرونایی خودش آتش به اختیار آمد وارد میدان شد و در برنامه های مختلفی مثل همراهان جهادی در بیمارستان‌ها حضور پیدا کرد و یا در پروژه های رفع آلودگی و گند زدایی شرکت کرد یا در رزمایش مواسات و همدلی حضور پیدا کرد حتماً بلد است ناظر به شرایط موجود برای هیأت و عزاداری هم فکر تولید کند و دست به ابتکار بزند.
برای این جنس آدم صحبت کردن از رعایت بهداشت فردی و جمعی یک نوع توهین محسوب می شود چرا که وظیفه شناس، دردمند، نوع دوست، فداکار، اهل احسان و ایثار است.
و ما در این امتحان کرونا به خوبی دیدیم که حزب اللهی و هیأتی عاشق خدمت به مردم و رفع گرفتاری از مردم است.
لذا برای این جنس مردم صحبت از رعایت مسائل بهداشتی زیره به کرمان بردن است. اساساً مساله بهداشت فردی نه تنها در ایام کرونایی بلکه در همه شرایط، باید رعایت شود الان که دیگر تکلیف مضاعف شده است.
لذا آن کسی که هیأت دارد، نذر دارد و می خواهد طبخ غذا کند، صد البته که باید بهداشت را رعایت کند که الحق مردم برای امام حسین(ع) بیشتر از خودشان مایه می گذارند.
همان‌طور که عرض کردم در این ابتلا و امتحان وظیفه دو چندان شده است. رعایت مسائل بهداشتی هم یک وظیفه انسانی و هم شرعی است و لذا انسان اهل بیتی(ع) متوجه حق الناس است که به گردنش نیاید.
این بیماری شیوع فراوانی دارد البته عالم گیر است، شرایط اقتضا می کند که بیشتر رعایت کنیم. لذا عدم رعایت این موارد باعث مدیونی می شود.
اما حادثه کربلا و امام حسین(ع) برای شیعیان، یک مسأله ناگسستنی است. شیعه ولو این که در غل و زنجیر باشد در همان شرایط عزاداری خود را برای امام حسین(ع) انجام می دهد. اگر در خانه بماند، با گوش کردن روضه ای از طریق برنامه های تلویزیونی یا فایل مداحی و روضه، عزاداری خود را برای اربابش انجام می دهد. شیعه اهل این است که تهدید را به فرصت تبدیل کند، اهل شکوفایی و ابتکار عمل مناسب است، اهل عقب نشینی نیست.
امروزه از تشیع لندنی بسیار سخن گفته می شود؛ به نظر حضرت‌عالی این جریان با اقداماتی که در این روزها انجام می دهند چه اهدافی را دنبال می کنند؟
تشیع لندنی که بنده از آن به عنوان جریان نفوذ یاد می کنم می توان به صراحت گفت این جریان، نسخه حوزوی آنتی تز انقلاب است که متأسفانه رگه هایی از آن در داخل کشور ما هم فعالیت دارند و بخشی از آنها نیز در لندن و جاهای دیگری و در خارج از کشور مستقر هستند.
برای شناخت این جریان چند شاخصه وجود دارد؛ یکی از آنها این است که اساسا این جریان با انقلاب کینه دارند و علت آن نیز حسادت است یعنی از سر حسادت با انقلاب با نظام و ارزش های آن دشمنی دارند. به همین خاطر دست بیعت به دشمن داده اند.
شاخصه بعدی داشتن نگاه تکفیر است مانند همان جریان های تکفیری موجود، و این نگاه باعث شده اتفاقا مردم این ها را خیلی راحت بشناسند و به آنان بهاء ندهند. چراکه بزرگ تر از اینها هم نتوانستند کاری از پیش ببرند و مردم دنیا، دست رد به سینه آنها زدند مثل داعشی ها، الان کجا هستند؟ جایگاه‌شان در دنیا چیست؟
انسان هایی بد ذات، کینه ای و حسود که غیر از خودشان را نه تنها قبول ندارند بلکه تکفیر می کنند! عالم شیعه را نه تنها قبول ندارند بلکه کافر اعلام می کنند؛ این ذات مشکل دارد این ذاتِ شیعه اثنی عشری نیست و یک جایی از کار می لنگد که باید بررسی شود که کمترینش نفاق است.
نکته بعدی این است که این ها منطق شیعه را ندارند. چرا که شیعه دارای منطق و عقلانیت است و این جریان از عقلانیت شیعه محروم هستند و ما در روایت های خود داریم، که جاهل همیشه بین افراط و تفریط سردرگم است یعنی یا در حال افراط است یا در حال تفریط، مدل این ها این گونه است یعنی حد وسط ندارند، وابسته هم هستند.
شاخصه بعدی این است که اهل بدعت هستند و هیچ ابایی ندارند کارهایی که در دین و در عزاداری نیست، به دین و عزداری اضافه کنند، آن هم جنبه منفی آن؛ مانند قمه زنی، هفته برائت، توهین و فحاشی به مقدسات دیگران و این گونه موارد زیاد داشته اند که برای همه اثبات شده است.
الان نیز برای این که خودشان را محب اهل بیت(ع) جلوه دهند رفتارهای افراطی انجام می دهند. برای اینکه به دروغ بگویند شیعه واقعی هستیم، کارهایی انجام می دهند که به عقل جن هم نمی رسد و به همین دلیل است که این افراط برای دیگران جذاب نیست و علت آن هم این است که رفتار این ها از دل‌شان برنمی آید، تصنعی است و واقعی نیست.
نکته بعدی مخالفت آنها با جمهوری اسلامی است و همراهی آنها با دشمن؛ به جای این که استکبار ستیز باشند با دشمن همراهی می کنند به عنوان مثال فرض کنید دشمن می خواهد در عزاداری افراط را به نمایش بگذارد و چهره شیعه را زشت جلوه دهد، اینها همین کار را انجام می هند و در این راستا حرکت می کنند.
تشیع لندنی یا دشمن شناس نیستند یا خودشان را به خواب زده اند و از این دو حال خارج نیست. نظر بنده روی شق دوم است که خود را به خواب زده اند و در سایه آن، به دنبال تعامل با دشمن هستند. این بخشی از شاخصه های جریان تشییع لندنی است که عرض کردم.
به دلیل این حسادت ورزی ها و کینه توزی هایی که انجام می دهند، این طیف قلیل و عمدتاً کم سواد، رسانه هایی را از طرف دشمنان این ملت، در جاهایی به دست آورده اند که مثل پول خُورد فقط سر و صدا دارند و الا طرفداری هم ندارند و در میان شیعه هم اقبالی به آنها نشان داده نشده است و مطرود ملت هستند زیرا در این چند سال اتفاقاتی افتاد که منتظر بودند در یک جاهایی اقبال صورت بگیرد اما نه تنها نشد بلکه بیشتر از چشم افتادند. خداوند عاقبت همه ما را ختم به خیر کند.
در ماه محرم سال جاری با توجه به شیوع کرونا باز هم برخی به دنبال برگزار کردن عزاداری به هر قیمتی هستند و سخنانی را در این زمینه مطرح می کنند مانند این که در مجلس امام حسین(ع) ویروس کرونا وجود ندارد یا اگر هم باشد اشکالی ندارد؛ به نظر حضرت عالی اقامه عزا به هر قیمتی چه مقدار عقلایی و مطابق با مبانی دینی است؟
ما پیرو اهل بیت(ع) و مکتب امام حسین(ع) هستیم، خودشان بیان فرمودند که افراط و تفریط نداشته باشید. اگر کسی می خواهد برای اهل بیت(ع) مایه بگذارد، از جیب خودش هزینه کند نه از دیگران.
اگه بنا باشد به بهانه برگزاری عزاداری آن هم به هر قیمتی، پروتکل های بهداشتی را رعایت نکرد و دیگران را درگیر ابتلای به این بیمای کرد، این نه تنها هنری نیست و خلاف عقل و رضای امام حسین(ع)، بلکه باید خودشان پاسخگو باشند و عواقب این کار به گردن آنها است. لذا عرض می کنم به اسم اسلام و به کام این ویروس منحوس نباید کاری کرد.
نکته ای که می خواهم عرض کنم حد وسط است که به صواب نزدیکتر است. یعنی ابتکاری به خرج دهیم، هیأت ها در فضای غیر مسقف و فضای آزاد برگزار کنند، آن هم با رعایت همان نکات بهداشتی مثل زدن ماسک و رعایت فاصله اجتماعی. واقعا این چه اشکالی دارد؟ کسی این را منع نکرده است.
چرا برخی افراد همیشه خلاف موج حرکت می کنند؟ چرا در بحران ها از خودِ بحران فرصت ایجاد نکنیم؟ راهکار و راه حل ایجاد نکنیم؟ چرا به جای اینکه راهی بگشاییم، راه را ببندیم؟
اگر ویروس کرونا راه عزاداری را بسته؛ هنر شیعه امام علی(ع) این است که راه دیگری را باز کند و آن راه این است که ضمن این که خطرات این بیماری انکار ناپذیر و کشنده است، پس با عقلانیت و طرح و برنامه عمل کنیم.
بنابراین تمام عرض بنده روی این است که شیعه امام علی(ع) هوشیار، بصیر، صاحبِ عقل متعبد به وحی و عاقل است و سر منشأ این عقل آیات و روایات است که اساساً قرآن و عترت عین عقل و بلکه خود عقل است.
حقیقتاً کسی از افراط خیر ندیده است الان همین جریان تشیع لندنی چقدر به مقدسات برخی از مذاهب توهین کردند؛ بینی و بین الله بیایند بگویند که ما این قدر فحش حواله کردیم به سمت آنها و مقدسات‌شان و این مقدار جمعیت جذب شیعه شدند!
لذا می گویم این جریان از عقل بهره ای نبرده اند و کمبودهای فراوانی دارند. و الا اگر این روش اثر دارد خوب الان جریان های تکفیری سنی هم فحاشی می کنند چرا ما جذب آنها نمی شویم! فحش که محبت نمی آورد بلکه نفرت می آورد. پس منطق شیعه این نیست. روش هایی که اینها رویه خود کردند و در شبکه های ماهواره ای نیز مدام از آنها استفاده می کنند فقط آوارش نصیب شیعیان شده است.