اعقاب شمر در اندلس

ردنا (ادیان نیوز) – محمد بن عبدالله ابن الخطیب (م ۷۷۶)، در الاحاطه فی اخبار غرناطه (۳/۲۶۴ ـ ۲۶۶) از یکی از نوادگان شمر که به اندلس آمده و مناصبی بدست آورده یاد می کند. نام او صمیل بن حاتم بن عمر بن جذع بن شمر بن ذی الجوشن ضبابی کلبی است. این شخص متوفای ۱۴۲ هجری است و شرح حالش در الحله السیراء (۱/۶۷) و «تاریخ افتتاح الاندلس» (ص ۴۴ ـ ۴۶، ۵۱، ۵۹ ـ ۶۱) و منابع دیگر آمده است.

ابن الخطیب از کتاب «الخزائنی» در باره وی می گوید: جد او یکی از کشندگان حسین بن علی است، کسی که سر علی را برای یزید بن معاویه آورد. وقتی مختار به خوانخواهی حسین برخاست، شمر گریخت، به شام آمد و در آنجا در جاه و جلال زیست!! این صمیل همراه کلثوم بن عیاض برای نبرد به مغرب رفت، وارد اندلس شد و در سپاه مقدمه همراه بلج بن بشر قشیری بود.

ابن الخطیب می افزاید: ابن حیان، مطالب کتاب «الخزائنی» را (درباره سرنوشت شمر) قبول ندارد، و در کتاب «بهجه الانفس و روضه الانس» نوشته است: صمیل بن حاتم، کسی است که جدش شمر از اهالی کوفه و قاتل حسین بود. مختار او را گرفت و کشت، خانه اش را منهدم کرد، و فرزندانش از کوفه رفتند.

این صمیل در اندلس، شأنی داشت و در سخا و بزرگی بر همراهانش برتری یافت. آنگاه اخباری از وی نقل می کند، و این که پیش از روی کار آمدن عبدالرحمن بن معاویه اموی (بنیانگذار دولت اموی در اندلس) او وزارت یوسف بن عبدالرحمن فهری داشت. مدتی هم میان او و عبدالرحمن بن معاویه، روابط خوب نبود، تا این که بار دیگر در قرطبه به وی پیوست، و هر جمعه به دیدار امیر اموی می شتافت. [عجالتا این خبری است از یکی از اعقاب شمر داریم].

یادداشتی از رسول جعفریان