نزاع مدعیان رهبری و امامت با یکدیگر، از مهمترین دلائل تضعیف مذهب زیدیه

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، متن زیر بخشی از متون کهنی است که توسط مستشرق آلمانی ویلفرد مادلونگ در باره تاریخ امامان زیدیه در شمال ایران، جمع‌آوری و منتشر شده است.

 

در این متن یوسف بن ابی‌الحسن گیلانی از دانشمندان زیدی مذهب شمال ایران در سال ۶۰۷ هجری قمری، در نامه‌ای خطاب به هم‌کیشان خود در یمن، به دو مورد مهم از منازعات داخلی زیدیان گیلان بر سر مساله امامت اشاره می‌کند و به نقل از یکی دانشمندان زیدیه اهل ملات (از توابع شهرستان لنگرود فعلی)، تصریح نموده که دلیل تضعیف و پس‌رفت مذهب زیدیه (به قول نویسنده: اسلام) در منطقه دیلم و گیلان، نزاع مدعیان امامت با یکدیگر بوده است.

این دو منازعه عبارت است از:
نزاع سید ابوطالب اخیر (م ۵۲۰ قمری) با سید حسن گرگانی (احتمالا م ۵۲۷ ق) که موجب تضعیف زیدیان دیلم (شامل غرب مازندران کنونی و منطقه کوهستان جنوب گیلان) شد.

نزاع سید علی غزنوی با سید محمد داودی طبری (هر دو متوفای حدود ۵۹۰ ق) که زمینه تضعیف مذهب زیدیه را در گیلان (در اینجا یعنی دشت شرقی سپیدرود) فراهم آورد.