رپورتاژ آگهی| محاسبه bmi

تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۳/۲۷ - ۸:۰۵ قبل از ظهر

دکتر سلیمی جراح چاقی می گوید: bmi معیار اندازه گیری چربی بدن است. افراد با دانستن BMI بدن خود می توانند از نظر جسمی نسبتاً ذهنی شوند و در صورت نیاز به درمان و سلامتی تصمیم بگیرند.

سرویس بازار ردنا (ادیان نیوز) – می دانیم که امروزه افراد زیادی از چاقی رنج می برند. اما هر برآمدگی را هم نمی توان اضافه وزن دانست. یکی از راه های تشخیص اینکه به اضافه وزن دچار هستید یا خیر سنجش توده بدنی است که اختصارا به آن بی ام آی دکتر سلیمی گفته می شود که موضوع این مقاله است.

فهرست مطالب

Bmi، نحوه محاسبه و فرمول
Bmi نشانگر چیست؟
اخص توده بدن یا محاسبه BMI برای کودکان
تفاوت بین عضله و چربی در BMI

bmi، نحوه محاسبه و فرمول

Bmi چیست؟

bmi مخفف Body Mass Index است. این اندازه گیری چربی بدن بر اساس قد و وزن هر فرد است. این شاخص برای بدن هر زن و مرد بالغ اعمال می شود.

محاسبه bmi

شاخص توده بدن را با استفاده از یک فرمول ریاضی محاسبه کنید و میزان وزن موجود در هر متر مربع از بدن را تخمین بزنید، که در اینجا به معنای وزن است، نه چربی و عضله.

فرمول محاسبه BMI

BMI = جرم (کیلوگرم) / ارتفاع ^ ۲ (متر)

BMI = شاخص توده بدن
جرم = وزن به کیلوگرم
قد = ارتفاع به متر

به عبارت دیگر:

شاخص توده بدن = وزن (به کیلوگرم) تقسیم بر قد (بر حسب متر) تا قدرت ۲

BMI نشانگر چیست؟

اگر BMI:

اگر زیر ۱۸.۵ باشد، فرد در حال کاهش وزن است

بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹، فرد در محدوده وزن سالم است و وزن ایده آل است

بین ۲۵ تا ۹/۲۹، فرد دارای اضافه وزن است

بین ۳۰ تا ۳۴.۹، فرد چاق است

بالای ۳۵ سال، فرد از چاقی رنج می برد

اگر BMI زیر ۱۸.۵ باشد، فرد باید در مورد وزن کم خود با پزشک صحبت کند و اگر مشکل خاصی با کمک متخصص تغذیه وجود ندارد تا وزن خود را به حد ایده آل برساند.
اگر BMI فرد در محدوده ایده آل باشد، یعنی عددی بین ۱۸.۵ تا ۲۴/۹، نه تنها جای نگرانی نیست، بلکه نکته ایده آل اینجاست. این فرد با حفظ رژیم غذایی سالم و سبک زندگی و ورزش می تواند وزن خود را در این محدوده حفظ کند و سلامتی نسبی خود را حفظ کند.
اگر BMI بین ۲۵ تا ۲۹/۹ است، باید به پزشک متخصص مراجعه کنید و در صورت اضافه وزن، درمان را به صورت دارو، رژیم غذایی و … شروع کنید. در این محدوده، شخص می تواند با رعایت توصیه های پزشک، خیلی راحت تر از دو مرحله بعدی و بدون نیاز به جراحی لاغری، وزن کم کند.
اگر BMI فرد بین ۳۰ تا ۳۴.۹ باشد، این فرد چاق محسوب می شود و باید به پزشک مراجعه کرده و درمان خود را به روشی که پزشک تعیین کرده شروع کند. از این محدوده BMI به بعد، نگرانی در مورد خطرات سلامتی آغاز می شود و باید رفع شود.
اگر BMI فرد بالای ۳۵ باشد، این فرد چاق است و در مرحله خطرناکی قرار دارد. این فرد احتمالاً کسی است که قبلاً با کمک رژیم و ورزش قادر به لاغر شدن نبوده است. درمان این بیماران معمولاً به صورت جراحی های لاغری است.

دلیل اینکه فرد در مرحله خطرناک BMI بالا قرار دارد این است که در این منطقه علاوه بر بسیاری از مشکلات (محدودیت های ذهنی، جسمی و غیره) ناشی از چاقی، بیمار در معرض خطر بالای بیماری هایی مانند موارد زیر است :

کلسترول خون بالا یا سایر اختلالات چربی
دیابت نوع ۲
بیماری قلبی
سکته
فشار خون بالا
سرطان های خاص
بیماری کیسه صفرا
آپنه خواب و خر و پف
مرگ زودهنگام
آرتروز و بیماری های مفصلی

توجه به این نکته مهم است که BMI معیار سنجش خطر سلامتی و بیماری است اما کافی نیست. عوامل دیگر مانند فشار خون، سطح کلسترول، سطح قند خون، سابقه خانوادگی بیماری قلبی، سن، جنس، اندازه دور کمر، سطح فعالیت بدنی، وضعیت یائسگی، وضعیت سیگار کشیدن و غیره نیز در ارزیابی خطر سلامتی در نظر گرفته می شوند.

شاخص توده بدن یا محاسبه BMI برای کودکان

به دو دلیل، کودکان و نوجوانان (۲ تا ۲۰ سال) نباید از شاخص BMI استاندارد استفاده کنند.

اولین دلیل تفاوت جسمی این گروه با بزرگسالان است. این بدان معناست که اگر یک جوان ۱۵ ساله دارای قد و وزن یک جوان ۲۵ ساله باشد، ممکن است وضعیت او مانند گذشته نباشد.

دلیل دوم حساسیت بالای کودکان به ویژه زیر ۱۰ سال نسبت به تشخیص خود، خود درمانی و نسخه های خودسرانه است. به عنوان مثال، اگر متوجه شوید کودک ۴ ساله شما چاق است و غذای او را به روشی غیر اصولی کاهش می دهید، آسیب ها بسیار جدی تر و خطرناک تر هستند.

برای دقیقتر شدن تشخیص، این شاخص معمولاً با شاخص سایر کودکان هم سن و جنس مقایسه می شود. به این ترتیب مشخص می شود که فرزند شما چند درصد است، سپس چاق یا لاغر ارزیابی می شود.

برای مثال، BMI دختران ۱۲ تا ۱۶ ساله حدود ۱ BMI بالاتر از پسران هم سن آنها است.

دختران معمولاً زودتر از پسران به بلوغ می رسند.

به این ترتیب، دو عامل مهم جنسیت و سن در تشخیص شاخص توده بدنی کودک گنجانده می شود. قطعاً دو کودک ۴ و ۱۴ ساله با BMI یکسان وضعیت جسمی یکسانی ندارند.

ما تأکید می کنیم که شما این مسئله را با جدیت بیشتری برای کودکان در نظر می گیرید و از خود درمانی (اگر متخصص نیستید) برای آنها خودداری کنید.

برای بزرگسالان در ایالات متحده، جدول متفاوتی برای این شاخص برای مردان و زنان و همچنین سنین مختلف وجود دارد. این جدول از داشتن یک جدول کلی برای همه قابل اطمینان تر خواهد بود.

تفاوت بین عضله و چربی در BMI

شخصی ۱.۸ قد را تصور کنید که قادر به از دست دادن ۱۰ کیلوگرم چربی و ساخت ۱۰ کیلوگرم عضله است. اگر تصویر این فرد را قبل و بعد از این دوره در کنار هم قرار دهیم، پیشرفت او را به وضوح می بینیم.

اما BMI برای این فرد تغییر نمی کند. مهمترین مشکل این شاخص این است که نمیتواند تفاوت بین چربی و عضله را تشخیص دهد.

برای مثال، دو نفر دارای قد و وزن برابر، یکی با اندام عضلانی و دیگری با چربی اضافی، به یک شاخص می رسند. در حالی که وضعیت جسمی این دو نفر یکسان نیست.

همچنین اگر فرد دارای اضافه وزن به دلیل رژیم غذایی نامناسب و عدم تحرک، عضله بسوزاند، شاخص BMI وی بهبود می یابد!

امروزه، متخصصان بر این باورند که این شاخص BMI قادر به تعیین چاقی افراد بیش از حد تشخیص چاقی است. یعنی فردی که با این معیار در گروه چاقی قرار نمی گیرد، به احتمال زیاد چاق نیست. اما ممکن است شخصی که طبق این معیار چاق گزارش شده، واقعاً چاق نباشد.

به خصوص ورزشکارانی که درصد چربی بدن آنها کمتر از ۱۵٪ است در صورت داشتن اندام عضلانی ممکن است چاق تشخیص داده شوند. زیرا این شاخص متوجه نمی شود که اضافه وزن به دلیل عضله است نه چربی اضافی.

Bmi به عنوان شاخص توده بدنی برای اندازه گیری اضافه وزن احتمالی شما بسیار اهمیت دارد.

ادامه مطلب