گفتگویی با دکتر توفیقی، استاد برگزیده دانشگاه ادیان و مذاهب در دوازدهمین جشنواره فارابی

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، مراسم اختتامیه دوازدهمین جشنواره بین المللی فارابی روز یکشنبه ۲۷ تیرماه به صورت مجازی با پیام رئیس‌جمهور و معرفی و حضور سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری رئیس جمهور، منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و تعداد محدودی از برگزیدگان داخلی با رعایت دقیق پروتکل‌ها برگزار شد. در این مراسم که از ۳۷ برگزیده داخلی و بین المللی تقدیر به عمل آمد، کتاب «Paul’s Letters and the Construction of the European Self»، اثر دکتر «فاطمه توفیقی»، استاد دانشگاه ادیان و مذاهب قم نیز به عنوان اثر شایسته تقدیر مورد تجلیل قرار گرفت.

فاطمه توفیقی عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در گفتگو با خبرنگار ما اظهار کرد: کتاب پولس و ساخت خویشتن اروپایی درباره سؤالاتی است که هنگام تفسیر متن پرسیده می‌شود و سؤالاتی موجه که پرسیده نمی‌شود، از پاسخ‌هایی که داده می‌شود و پاسخ‌هایی که داده نمی‌شود.

وی افزود: سؤال اصلی من این بود که چرا هنگام تفسیر متونی از کتاب مقدس، برخی سؤالات پرسیده نمی‌شوند یا پاسخ‌هایی مرتبط به ذهن نمی‌رسند؟‌ آیا این تفاسیر و سؤالات و پاسخ‌های مربوط به آن‌ها مقوله‌بندی‌های ذهن اروپایی را نشان نمی‌دهد؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها، ابتدا سیر تطور تفاسیر را ذکر کردم. سپس رابطه آن تفاسیر انجام‌شده با مقوله‌بندی‌های فکری اروپایی را نشان دادم. درنهایت تفسیرهای بدیلی را ذکر کردم که کمتر به ذهن رسیده، اما با توجه به تاریخ و نظریات فلسفی اخیر قابل‌فهم است.

استاد دانشگاه ادیان و مذاهب قم گفت: به یاد داشته باشیم که من به دنبال جدا کردن تفسیر از فلسفه نیستم، بلکه تصور می‌کنم این رابطه باید به‌صورت تنگاتنگ‌تری صورت پذیرد. فلسفه قاره‌ای نیمه دوم قرن بیستم مرا در تبیین‌هایم کمک کردند. در مجال کوتاه این کتاب فقط سه متن از رساله‌های اصیل پولس را بررسی کنم: رومیان ۱۳ (درباره تبعیت از حاکمان مدنی)، غلاطیان ۲: ۱۱-۱۴ (درباره رابطه دین و تفکر مدرن) و اول قرنتیان ۱۱: ۵-۱۶ (درباره پوشش سر زنان).

توفیقی تصریح کرد: کوشیدم نشان دهم که برخی از تفاسیر قابل‌تأمل ارائه نشده‌اند، صرفاً به این دلیل که با نگاه فلسفی و دینی و فرهنگی اروپاییان به کتاب مقدس سازگار نبوده‌اند. بنابراین مایل بودم که پیش‌فرض‌های الهیاتی و سیاسی نقد تاریخی را گوشزد کنم؛ بر طبیعت پساسکولار جامعه و در پی آن تفسیر تأکید کنم؛ نشان دهم که فلسفه و تفسیر رابطه‌ای وثیق دارند.

وی افزود: درست است که خویشتن اروپایی از طریق دوگانه‌هایی که ازقضا به پولس هم ربط داده‌شده، ساخته‌شده است. اما اینکه پولس در این دوگانه‌ها نمی‌گنجد، شاید بتواند به انسان اروپایی گوشزد کند که خویشتن خود را از نو بسازد، خویشتنی گشوده‌تر به دیگری.