«مبارزه با دروغ» و «فرشگرد کرداری»؛ مهم‌ترین وظایف موعود زرتشت
دکتر گشتاسب در نشست «موعود در ادیان» مطرح کرد:
مبارزه مظاهر دروغ و فرشگرد کرداری دو وظیفه مهم برای سوشیانتها یعنی موعود زرتشت تلقی می شود منظور از فرشگرد کرداری رساندن جهان به کمالی است که در آغاز آفرینش و پیش از یورش اهریمن و بدیها وجود داشته است.
به گزارش خبرنگار ردنا (ادیان نیوز)، فرزانه گشتاسب، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در نشست «موعود در ادیان» با رویکرد آئین زرتشت اظهار کرد: سوشیانت ها یکی از واژه هایی است که برای موعود در زرتشت به کار می رود به معنای سودرسان و ناظر به آینده است و در بعضی از متون به معنای نجات بخش به کار رفته است.
وی افزود: با اشاره به کار رفتن موعود به صورت مفرد و جمع یعنی سوشیانس سوشیانت در کتاب «گاهان»، عنوان کرد: گاهی این سوال مطرح است که موعود یک فرد خاص هست یا هر کس می تواند در جایگاه یک سوشیانت ها قرار گیرد؟ در واقع سوشیانت همه افرادی هستند که می توانند در جایگاه انسان کامل قرار گیرند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی مطرح کرد: سوشیانت در گاهان غیر از چند مورد که به صورت مفرد (سوشیانس) به کار رفته و به خود حضرت زرتشت اشاره دارد، به طور مثال در یسن ۴۸، بند ۹ به صورت مفرد آمده است؛ «کی خواهم دانست ای مزدا! اگر تو به وسیله راستی توانا هستی، بگذار سخنان اندیشه نیک به من گفته شود، تا سوشیانس بداند که پاداشش چگونه خواهد بود»
گشتاسب با اشاره به عبارت یسن ۴۸، بند ۱۲: «آنان سوشیانت های کشورها خواهند بود، کسانی که از تعالیم تو ای مزدا، بر اساس کردارهای اشه و با اندیشه نیک پیروی می کنند، شما که مخالف خشم هستید..» مطرح کرد: در اینجا که سوشیانت به صورت جمع به کار رفته منظور این است متعلق به قوم یا قبیله خاص نیست بلکه سوشیانت به یک رسالت جهانی و سرزمین به عنوان یک واحد بزرگتری از کشور اشاره دارد.
وی با اشاره به مخالفت سوشیانت با خشم در این عبارت، افزود: خشم در گاهان بزرگترین نیروی شر است که همیار و هم‌دست اهریمن می باشد و نابودن کردن خشم به عنوان یک وظیفه برای سوشیانت مطرح است. به عبارتی سوشیانت ها کسانی هستند که تمام آگاهی دینی آنها در مسیر مبارزه با بدی ها به کار می رود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی «اهورامزدا» یعنی همان آفریدگار در زرتشت، در کتاب گاهان به صورت جمع هم به کار رفته است که به تفسیر دکتر عالیخانی مزداها و اهوراها به سوشیانت ها اشاره دارد. و این عبارت یسن ۳۰، بند ۹ «باشد که از کسانی باشیم که این عالم را تازه می کنند مزداها و اهوره ها که… » به خوبی از اهوراها مزداها به عنوان مقام انسان کامل یعنی همان سوشیانتها رمزگشایی می کند.
گشتاسب با اشاره به عبارت «وقتی اشه که لایق فراخواندن است [حاضر آید]، مزداها و اهوره ها در کار آیند به همراه اشی و آرمیتی، آنگاه من از بهر خود از وهیشته منه قدرت معنوی مقرون به قدرت صوری را می طلبم که به بالیدن آن باشد که بر دروج غلبه کنیم» در یسن ۳۱، بند۴ خاطرنشان کرد: کسانی که به مقام انسان کامل رسیده اند دو قدرت معنوی و مادی را طلب می کنند تا با پرورش آن با مظاهر دروغ و فرشگرد کرداری مبارزه کنند که دو وظیفه مهم برای سوشیانتها تلقی می شود.
وی افزود: در اوستا سوشیانت های جمع را داریم عبارت صرف جمع سوشیانت ها ممکن است بر سه منجی یا سه موعود اشاره دارد در بعضی موارد معنای عام تری دارد همه انسانها بالقوه این ظرفیت را دارند که در آینده سوشیانت باشند غیر از این موضوع در بخش های مختلف اوستای متأخر مطلب جدیدی می بینیم از سه شخصیت با سه نام از مادر نام برده می شود که سابقه ای در اوستای گاهانی ندارد. یکی از این نام ها سوشیانتها است: به طور مثال «آن که سوشیانس پیروزگر نام خواهد داشت و استوت ارته نیز نامیده خواهد شد» (پشت ۱۹، بند ۱۲۹) اصطلاح سوشیانت به طور خاص برای آخرین نفر پیروزگر مدام در اوستا تکرار دیده می شود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی خاطرنشان کرد: مبارزه با مظاهر دروغ و فرشگرد کرداری مهترین وظیفه سوشیانت در اوستا همان دو موضوعی است که در گاهان هم مطرح شده بود چنان که از بنده ده به بعد آمده است: ۱۰- فری که از آن اهورامزدا است، با آن اهورامزدا آفریدگان را آفرید، بسیار خوب، بسیار زیبا، بسیار کارآمد، بسیار درخشان. ۱۱- تا آنان گیتی را نو سازند، پیر نشدنی، نمردنی، نگندیدنی، نپوسیدنی، جاودان زنده، جاودان بالنده و کامروا، در آن هنگامی که مردگان دوباره برخیزند و به زندگان بیمرگی روی کند، پس آنگاه او (سوشیانت) به در آید و جهان را به آرزوی خویش تازه کند. ۱۲- پس جهانی که فرمانبردار راستی است فناناپذیر گردد، دروغ دیگرباره به همان جایی رانده شود که از آنجا برای آسیب رساندن به راستی پرستان و نژاد و هستی وی آمده بود، تباهکار نابود خواهد گردید، فریفتار رانده خواهد شد. (پورداود، یشتها، ج ۲، صص ۳۳۲- ۳۳۳).
گشتاسب تبیین کرد: چیزی در گاهان دیده نمی شود که به آخرالزمانی اشاره داشته باشد بلکه جهان همیشه در جریان است، زرتشت در حال تازه کردن عالم است یا کسانی که به مقام تکامل می رسند در حال اشه کردن جهان هستند در واقع اینها همه مقدماتی برای فرشگرد که مبحثی آخرالزمانی است، مطرح است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با اشاره به فرشه کردن در متون پهلوی و اوستا، بیان کرد: منظور از فرشه و تازه کردن عالم، بازگشت به جهانی است که اهورامزدا در آغاز آفریده است به همین دلیل مبارزه با دروغ، حذف نیروهای شر و گسترش خیر حائز اهمیت است تا به واسطه این اعمال جهان را چون فرمی که اهورامزدا آفرید، نزدیک کنیم.
وی به برخی عبارات که به جهان نیک و سوشیانت ها به عنوان موعود زرتشت می پردازد، اشاره و عنوان کرد: «می خواهم ستاینده شما باشم ای امشاسپندان… ستایش و نیایش به امشاسپندان که شما هستید و زندگی خوب و تندرستی برای سوشیانت ها که ما هستیم (یسن ۱۴، بند۱)» همچنین «آن امشاسپندان و سوشیانت ها که داناترین، راست گفتار ترین و مددکارترین و خردمندترین هستند» (یسن ۱۳، بند۳) «سوشیانتها جامع صفات نیک هستند، آنان مومنان پاک اند (یسن ۱۲، بند ۷)» راستی را گسترش می دهند (یسن ۲۰، بند ۳) دروغ را دور می کنند (یسن ۶۱، بند۵) و برای سود مردم تلاش میکنند و پیروز می شوند (یسن ۷۰، بند۴).