آیا از علاقه پیامبر (ص) به گربه ها خبر دارید ؟
در سنت اسلامی، گربه ها به خاطر تمیزیشان تحسین می شوند. تصور می شود که آنها از نظر آیینی تمیز هستند و بنابراین اجازه ورود به خانه ها و حتی مساجد، از جمله مسجدالحرام را دارند. اگر گربه به غذایی دهان بزند آن غذا همچنان حلال تلقی می شود ، به این معنا که پس از مصرف گربه ها از غذایی ، خوردن مابقی آن برای مسلمانان غیرمجاز نمی باشد و آبی که گربه ها از آن نوشیده اند برای وضو مجاز است .
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، اخلاق نیکوی پیامبر اسلام در برخورد با همه ی موجودات خلقت الگوی زیبایی برای امت اسلامی است . احادیث بسیاری از سفارش پیامبر در مورد حیوانات در دست است . بخصوص حضرت علاقه ی ویژه ای به گربه ها داشته اند. طبق بسیاری از احادیث ، پیامبر (ص) آزار و کشتار گربه ها را ممنوع کرده اند.
گربه اهلی در اسلام یک حیوان محترم است. گربه ها به خاطر تمیزی خود مورد ستایش مسلمانان قرار می گیرند.
از قدیم در شرق نزدیک گربه ها مورد احترام بوده اند ، سنتی که اسلام آن را پذیرفته است، البته در شکل بسیار اصلاح شده . در ادامه داستان هایی از برخورد پیامبر با این حیوان دوست داشتنی آمده است.
داستان معزه گربه ی محبوب پیامبر اسلام
معزه ( یا موعزا ) گربه مورد علاقه حضرت محمد (ص) بود. بر اساس روایت های جمع‌آوری شده توسط حسین محدث نوری، یک روز پیامبر (ص) با صدای اذان بیدار شد. برای آماده شدن و رفتن به مسجد و شرکت در نماز ، او شروع به لباس پوشیدن کرد. با این حال ، او به زودی متوجه شد که گربه اش معزه روی آستین عبایش خوابیده است. حضرت به جای بیدار کردن گربه ، آستین عبای خود را چید و گربه را بدون مزاحمت رهاکرد تا حیوان بیدار نشود و آسوده باشد ، عبای بی آستین را پوشید و روانه ی مسجد شد .
در داستان دیگری آمده است که پیامبر (ص) هنگام بازگشت از مسجد ، از معزه تعظیم دریافت کرد. سپس لبخند زد و سه بار به آرامی گربه محبوب خود را نوازش کرد.
یکی از همراهان حضرت محمد (ص) به دلیل وابستگی به گربه ها به ابوهریره (به معنای واقعی کلمه: “پدر بچه گربه”) معروف بود. ابوهریره ادعا می کند که شنیده است پیامبر (ص) اعلام می کند که زنی با تقوا به جهنم رفت پس از آنکه گربه ماده ای که آزرده خاطرش کرده بود را بی آب و غذا نگه داشت تا که حیوان تلف شد .
روایات کوتاهی از تاریخ گربه ها در کشور های اسلامی
بیارد تیلور ، شاعر و نویسنده سفرهای آمریکایی (۱۸۲۵–۱۸۷۸) وقتی یک بیمارستان در سوریه را کشف کرد که گربه ها آزادانه در آن تردد می کردند ، شگفت زده شد. این موسسه که گربه های خانگی در آن پناه گرفته و تغذیه می شدند ، به همراه دستمزد سرپرستان ، مراقبت های دامپزشکی و غذای گربه از طریق وقف ، تأمین مالی می شد.
ویلفرد تسیگر، در کتاب خود اعراب مارش، خاطرنشان می کند که گربه ها اجازه ورود رایگان به ساختمانهای اجتماعی در روستاهای مناطق باتلاقی بین النهرین را دارند و حتی از آنها تغذیه می کنند.
از نظر فرهنگهای عربی-اسلامی کاغذی برای شکار موشهایی که کتابها را نابود می کردند ، ارزش گذاری شده است. به همین دلیل ، گربه ها اغلب در نقاشی در کنار دانشمندان اسلامی و کتابشناسان به تصویر کشیده می شوند.
الدامیری (۱۳۴۴-۱۴۰۵) جانورشناس قرون وسطایی مصر درمورد خلقت گربه روایتی داستانی نقل می کند که از این قرار است :
هنگامی که حضرت نوح(ع) سوار بر کشتی شد، خداوند آرامش را بر همه حیواناتی که در آن بودند اعم از چهارپایان، پرندگان و حیوانات وحشی مسلط کرد به گونه‌ای که هیچ‌کدام به دیگری آسیب نمی‌رساندند. گوسفند در کنار گرگ و گاو در کنار شیر و گنجشک قرار داشتند و گنجشک بر مار می‌افتاد ولی هیچ‌کدام به دیگری کاری نداشتند. نه دلتنگی و نه فریاد و نه ناسزا و لعن و نفرینی وجود داشت و هرکس مشغول به خود بود. این حالت ادامه داشت تا این‌که از کشتی پیاده شدند. به دلیل حضور طولانی مدت در کشتی، تعداد موش‌ها و قاذورات زیاد شد. خدا به حضرت نوح وحی کرد که بر صورت شیر دست بکشد. با این کار، شیر عطسه کرد و یک جفت گربه نر و ماده از مجرای بینی شیر خارج شد و در نتیجه جمعیت موش‌ها کم گردید.
