دنیای پس از مرگ در ادیان هند

به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز) به نقل از slife یکی از مهم ترین مسائل در ادیان مختلف بحث مربوط به دنیای پس از مرگ است. این مسئله در ادیان هند نیز بسیار مطرح شده است که در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.

از جمله مهم ترین منابع آیین هندویسم کتاب Bhagavat Gita است که درباره زندگی پس از مرگ از زبان کریشنا این چنین می گوید: همانگونه که یک انسان لباسهای قدیمی خود را دور می اندازد و لباسهای جدید می پوشد روح نیز به تدریج بدن قدیمی خود را از بین می برد و در یک کالبد جدید ظهور پیدا می کند. پیروان هندوئیسم معتقدند بدن یک پوسته و روح یک جوهر پایدار و غیر قابل تغییر است که در چرخه تولد و مرگ به زندگی خود ادامه می دهد. این چرخه یک پایان دارد که در زبان سانسکریت با عنوان Mukti مطرح است. این عبارت به معنای ادغام با پروردگار و رستگاری است.

دیدگاه آیین هندوئیسم در ارتباط با دنیای پس از مرگ بسیار جالب است آن ها اعتقاد دارند یک روح پس از ترک بدن، از طریق یک تونل بسیار طولانی و تاریک به سمت جنوب حرکت می کند. به همین دلیل است که پس از مرگ یک چراغ نفتی روشن می کنند و در کنار سر جسد نگه داشته می دارند تا تونل تاریک را روشن کند و به راحتی حرکت کند.

هندو ها معتقدند که روح افراد که «آتمان» نامیده می شود، بدن را ترک می کند و مطابق اعمال یا کارمای انجام شده توسط فرد در آخرین تولد، خود را مجسم می یابد. در فاصله بین دو تولد روح انسان براساس اعمالی که داشته است در جهنم و بهشت به سر می برد و پس از اتمام این مرحله دوباره به زمین بازگردانده می شود که به آن “Mrityulok” یا دنیای مرگ نیز می گویند.

هنگامی که افراد تنها به انجام کارماهای خوب می پردازند می توانند با قدرت نهایی خداوند ادغام شوند که به آن نیروانا می گویند. یک پیرو واقعی در آیین هندو همه تلاش خود را می کند تا به این مرحله برسد.

در کتاب مقدس آئین هندوئیسم به عنوان یکی از پرطرفدارترین ادیان هند آمده است که یک روح هرگز نمی میرد آنچه می میرد بدن است که تنها از پنج عنصر زمین، آب، آتش، هوا و آسمان ساخته شده است. اعتقاد بر این است که روح نابود نشدنی است. هیچ یک از پنج عنصر نمی تواند به آن آسیب برساند یا تحت تأثیر قرار دهد.

هندوئیسم از طریق گارودا پورانا همچنین انواع مختلف «نارکاس» یا جهنم را توصیف می کند که در آن فرد پس از مرگ به دلیل کارماس بد خود مجازات می شود و بر این اساس با او برخورد می شود.

دنیای پس از مرگ در سایر ادیان هند

بودیسم

بودایی ها معتقدند که تولد دوباره بدون در نظر گرفتن فردیت یا روح بدون تغییر از یک فرم به دیگری اتفاق می افتد. آن ها معتقد هستند که نوع تولد دوباره توسط سبک اخلاقی و اعمال شخص (Kamma یا Karma ) مشروط خواهد شد. در صورتی که فرد طی زندگی خود مرتکب راذیل اخلاقی شود باعث می شود که فرد مجددا در قالب یک حیوان به دنیا بیایید یا عذاب جهنم را تجربه کند. این چرخه تا آن جا ادامه دارد که فرد در بهترین حالت خود باشد و به آسمان ها بپیوندد.

با توجه به اعتقاد به تناسخ در ادیان هند، در کتاب مقدس بودائیان تبت خود آمده است: متوفی نور روشن حکمت را پیدا می کند، که راهی مستقیم برای حرکت به سمت بالا و ترک چرخه تناسخ را نشان می دهد. دلایل مختلفی وجود دارد که چرا متوفی از آن نور پیروی نمی کند. بعضی این افراد در زندگی خود کار مفیدی انجام نداده اند و برخی دیگر مانند حیوانات زندگی کرده و پایه و اساس زندگی آن ها غرایز حیوانی بوده است. برخی دیگر از نور ترس دارند که ناشی از اعمال ناپسند در زندگی قبلی یا ناشی از غرور شدید است.

سیکسم

یکی دیگر از ادیان هندی پرطرفدار آیین سیک است. سیک ها نیز به تسخیر مجدد اعتقاد دارند. آنها بر این باورند که روح متعلق به جهان معنوی است که ریشه های خود را در خدا دارد. این مانند یک دیدار است، میزان اعمال خوب انجام شده در زندگی، برکت ها را ذخیره خواهد کرد، بنابراین فرد می تواند با خدا متحد می شود.

لازم به ذکر است که آیا ایده آل اتحاد یا پیوند با “Waheguru” (خدا) یا ادغام در خدا (اعتقاد هندو) مطابقت دارد. آن ها اعتقاد دارند که قبل از خلقت همه ی جهان خدا بوده و اینک دوباره به خدا باز خواهند گشت.

عقاید ادیان هندی به جهان پس از مرگ بسیار جالب است. پیروان آیین هندو معتقدند که قبل از آفرینش جهان، خدا  به تنهایی در حالتی مستقل از خود بوده است. در آن حالت، اراده خدا، نعام یا صفات بیان نشد زیرا آنها فقط در جهان مادی معنا می یابند و پس از گذراندن زندگی باید دوباره جذب خداوند خواهد شد.

سیک ها اعتقادی به قانون ادغام در خداوند ندارند. یک روح ممکن است قبل از اینکه با خدا یکی شود به دوره های زندگی زیادی نیاز داشته باشد. اما چیزهای بیشتری از این وجود دارد؛ چهار رتبه در این باور گنجانده شده است؛ در بالای این هرم خدا قرار دارد که روح می تواند انتخاب کند که به هر شکلی با خداوند بماند یا گامی دیگر بردارد و نزد مردم برود و به آنها خدمت کند. در انتهای این چهار طبقه موجودات غیر انسانی مثل گیاهان و بیماری ها و … هستند. روح با توجه به اعمال خود بالا و پایین می رود، یک زندگی خوب آنها را به یک طبقه بالاتر می رساند و یک زندگی بد منجر به پایین آمدن از یک رتبه می شود.

مترجم: اعظم رادپور