قرار نیست شیعه را سنی و سنی را شیعه کنیم/ هیچ کسی از اختلاف و درگیری سود نمی‌کند

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، دوازدهم تا هفدهم ربیع‌الاول به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است. اهل تسنن میلاد با سعادت پیامبر(ص) را روز ۱۲ و شیعیان آن را ۱۷ربیع‌الاول می‌دانند؛ از این رو با هدف ایجاد وحدت  بین مذاهب اسلامی این فاصله زمانی با عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است. گرچه در طول چهار دهه بعد از انقلاب تلاش زیادی برای وحدت‌بخشی بین مسلمین (شیعه و سنی) و به خصوص از سوی جمهوری اسلامی صورت گرفته ولی مع‌الاسف شاهد هستیم که به خاطر برخی موانع، به جایگاه لازم در این خصوص نرسیده‌ایم. برای تبیین بیشتر این بحث گفت‌وگویی با مولوی اسحاق مدنی، عضو مجمع جهانی تقریب مذاهب، انجام شده است که تقدیم می‌شود.

تلاش زیادی برای ایجاد وحدت به خصوص در بین مسلمانان صورت گرفته است ولی نتایج زیادی نگرفته‌ایم؛ چه موانعی باعث وضع موجود است؟

یکی از موانع وحدت که در تمامی ادیان و به دنبال آن در فرق اسلامی هم وجود دارد باورها و اعتقاداتی است که هر گروه و مذهبی دارند، ریشه تمامی ادیان، آسمانی و الهی است ولی تحریفات و برداشت‌‌های ناصواب و نادرست و اضافه و کم کردن، سبب اختلاف و تفرقه شده است؛ مواردی هم وجود دارد که به نام دین ولی در جهت تامین منافع شخصی افراد پدید آمده است و هیچکدام هم حاضر نیستند از اعتقاداتشان کوتاه بیایند.

البته اینکه ما انتظار داشته باشیم افراد از عقاید خودشان ولو گوساله‌پرستی که از نظر ما قطعا خلاف توحید و کاری غیرعقلانی است کوتاه بیایند شاید واقع‌بینانه نباشد زیرا خود آنها توجیهاتی برای باورشان می‌آورند ولی حداقل برای اینکه بتوانیم با خوبی و آرامش در کنار هم زندگی کنیم آن هم در شرایطی که دنیا به یک دهکده جهانی تبدیل شده، باید اعتقادات و سخنان یکدیگر را تحمل کنیم، سعه‌صدر و با هم گفت‌وگو داشته باشیم.

امروز متاسفانه برای تخریب روابط اجتماعی بین پیروان اقوام و مذاهب کافی است تعدادی از افراد شلوغ و ایجاد بی‌نظمی کنند و فتنه‌ای ایجاد شود زیرا سعه صدر و تحمل دیگران کاهش یافته است و دشمنانی هم هستند که چون حداکثر سود را از این اختلافات می‌برند به آن دامن می‌زنند و حیله‌گری می‌کنند و متاسفانه می‌بینیم به موفقیت‌هایی هم رسیده‌اند.

مسلمین اشتراکات زیادی مانند باور به خدا، پیامبر(ص)، قرآن، قبله و … دارند ولی شاهد هستیم که بر روی برخی اختلافات تمرکز می‌کنند، ریشه این مطلب چیست؟

امروزه زمام امور امت اسلامی در دست خودشان نیست و در بسیاری از موارد سیاست‌های جهانی را غیرمسلمانان و متاسفانه استکبار طراحی و اجرا می‌کنند، بسیاری از کشورهای اسلامی وابسته به دیگران هستند و کاری را می‌کنند که حداقل اگر همراهی با کشورهای قدرتمند هم نباشد در تضاد با آنها هم نیست، دنباله‌روی برخی کشورهای اسلامی از سیاست‌های تفرقه‌افکنانه دشمنان، عامل مهمی در بالابردن تفرقه است؛ امروز کدام کشور اسلامی را سراغ داریم که در سیاست و روابط اقتصادی و … با کشورهای اسلامی دیگر اختلاف ندارد؛ اگر قرار است سوزنی هم وارد کنند ترجیح می‌دهند از کشورهای غیراسلامی و غربی وارد کنند.

بدبینی و کم‌بینی میان مسلمین و کشورهای اسلامی سبب شده تا اجازه تفکر درست برای ایجاد وحدت بیشتر از آنها سلب شود و برخی کشورها هم اجازه چنین کاری ندارند زیرا بزرگترهایشان به راحتی آنان را حذف فیزیکی، یا سیاسی می‌کنند، لذا هم می‌ترسند و هم به دشمنان طمع دارند و منشا آن عدم استقلال و در حقیقت وابستگی کشورهاست.

تفکرات غلط و برداشت‌های ناصواب چه نقشی در تفرقه امت اسلامی داشته است؟

در جوامع اسلامی کسانی هستند که برداشت غلطی از اسلام دارند یعنی کشتن و آزار رساندن به یک مسلمان را عبادت می‌دانند و جزو مناسک عبادی آنان است و حتی حاضرند جان خود را در این مسیر از دست بدهند؛ فکر می‌کنند اگر مسجد مسلمانان دیگر را که با آنها اختلاف مذهبی دارند منفجر کنند به بهشت خواهند رفت؛ پیامبر(ص) فرمودند: مسلمان کسی است که دیگران از دست و زبان او آزار نبینند و در آسایش باشند؛ یعنی باید آبرو و جان و مال مردمان دیگر و به خصوص مسلمین محفوظ باشد ولی اینها به جان دیگران و به مال و آبرو و ناموس آنان رحم نمی‌کنند و متاسفانه برخی از اینها مسجد هم می‌روند و نماز هم می‌خوانند و شاید به قرآن هم تمسک می‌کنند که ریشه در انحراف شدید آنها دارد و اینها مانعی جدی برای وحدت هستند.

به برکت انقلاب اسلامی وحدت بین شیعه و سنی در درون جامعه ایران از سطح خوبی برخوردار است ولی دشمنان در مقاطع مختلف تلاش دارند این وحدت را با ایجاد تفرقه مذهبی و قومی بهم بزنند، ما چه رویکردی را باید اتخاذ کنیم؟

متاسفانه دشمنان با در دست گرفتن نظام تبلیغات جهانی، سیاه را سفید و سفید را سیاه جلوه می‌دهند؛ در درون کشور ما مشکلاتی وجود دارد که بین همه فرقه‌های مذهبی عمومی و مشترک است و باید تلاش مسئولان برای رفع این مشکلات برای همه مردم باشد و از طرفی ما هم نباید به خاطر وجود برخی مشکلات، به اصل وحدت آسیب بزنیم؛ مسئولان امر باید بررسی کنند تا مشکلات و توقعات به حق مناطق سنی‌نشین کشور را رسیدگی و برطرف کنند تا زمینه برای سوء استفاده و اختلاف‌افکنی دشمنان فراهم نباشد. دشمنان واقعا دنبال شیطنت هستند تا وحدت داخل کشور را بهم بزنند. تا می‌توانیم باید موانع را برداریم، مثلا اگر بگوییم فلان اجناس به مناطقی که پیروان فلان مذهب بیشتر هستند ارزانتر برسد توقع نابجایی است زیرا گرانی برای همه کشور است. البته ما در ایران الحمدلله مشکلی نداریم و مسئولان در حد توان زحمت کشیده‌اند تا عدالت بیشتری در این زمینه وجود داشته باشد.

علما چه در گذشته و به خصوص امروز نقش مهمی در ایجاد وحدت دارند؛ متاسفانه در مقاطعی برخی علمای اهل سنت و شیعه نسبت به این رسالتشان کم توجهی کرده‌اند و مطالبی در برخی کتب بیان شده که به تفرقه دامن می‌زند، وظیفه امروز ما چیست؟

واقعا برخی حوادثی که سبب تفرقه شده هیچ مبنا و اساسی ندارد، البته برخی هم اساسی دارند که آن را باید برای مردم تبیین کنیم، متاسفانه در برخی آثار و سخنرانی‌ها نسبت‌هایی به مقدسات مذاهب داده می‌شود که بی‌بنیاد است و مستند نیست و اگر برخی مسائل واقعی و مستند هم هست حق آن است که ما اگر در گذشته فتنه و درگیری مذهبی بر سر یک مسئله‌ای وجود داشته دوباره به آن برنگردیم و دوباره آن را زنده نکنیم. یک واقعه‌ای ایجاد شده و متاسفانه مشکلاتی ایجاد کرده است ولی چرا باید به حادثه‌ای که در گذشته وجود داشته دامن بزنیم.

امروز باید بدانیم نفع و مصلحت امت اسلامی در چه چیزی هست؛ آیا باید مطالب برخی افراد در گذشته و حال را دستاویزی برای کشتن همدیگر قرار دهیم یا اینکه باید از گذشته درس بگیریم؟ در گذشته بر سر اختلافات مذهبی ضررهای زیادی کرده‌ایم و انسان عاقل دنبال ضرر نمی‌رود؛ شیعه و سنی باید بدانند در اختلاف و درگیری هیچ کسی سود نخواهد برد و تنها دشمنان هستند که از آب گل‌آلود بهره برده و اسلام و مسلمین را متوحش و انسان‌ستیز و خشونت‌طلب معرفی می‌کنیم. پیشرفت در آرامش و آسایش و برادری و برابری است. هر کسی می‌تواند آزادانه طبق اعتقادات مذهبی خود عمل کند و قرار هم نیست که شیعه را سنی و سنی را شیعه کنیم لذا باید زندگی مسالمت‌آمیز و روابط اجتماعی صحیحی با هم داشته باشیم.