روزه داری ناظر بر دو بعد ظاهری و جسمانی و باطنی و معنوی است و بدون در نظر گرفتن بعد معنوی، روزه همانند یک رژیم غذایی خواهد بود.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، نخستین نشست علمی اداره امور بینالملل دانشگاه ادیان و مذاهب در سال ۱۴۰۱ با عنوان روزهداری در سنت مسیحیت ارتدوکس با حضور «کشیش رزوان واسیله تاتو» از کلیسای ارتدوکس رومانی برگزار شد.
کشیش تاتو در این نشست که به همت اداره اروپا وآمریکای امور بینالملل دانشگاه ادیان و مذاهب و همکاری دانشکده ادیان این دانشگاه برگزار شد به تشریح روزهداری در مسیحیت ارتدوکس و فلسفه آن پرداخت.
وی با تاکید بر این مسئله که روزهداری در مسیحیت ارتدوکس از اهمیت خاصی برخوردار است افزود: در کلیسای ارتدوکس در چهار دوره زمانی که عبارت است از عید رستاخیز مسیح، عید میلاد مسیح، بشارت تولد مسیح به حضرت مریم و ایام بزرگداشت رسولان مسیح یعنی پطرس و پولس در کلیسای ارتدوکس روزه گرفته میشود.
تاتو افزود: شمار روزهایی که مسیحیان ارتدوکس باید در این دورهها روزهدار باشند با هم متفاوت است و روزهداران در این ایام مجاز نیستند هر غذایی را بخورند. کشیش تاتو این مسئله را یادآور شد که در سنت ارتدوکس، افراد مسن و بیمار از روزهداری مستثنی هستند.
تاتو در ادامه گفت: روزهداری ناظر بر دو بعد ظاهری و جسمانی و باطنی و معنوی است و بدون در نظر گرفتن بعد معنوی، روزه همانند یک رژیم غذایی خواهد بود که صرفا بر خوردن یا نخوردن برخی از غذاها تاکید میکند. وی به این مسئله اشاره کرد که در دنیای جدید جنبه معنوی و باطنی روزهداری کمرنگتر شده است در حالی که هدف از ریاضت و روزه نه فقط گرسنگی و تشنگی بلکه تقرب به خدا و کمال انسان به عنوان مخلوق خداست.
تاتو کمک به نیازمندان را از ویژگیهای اخلاقی مهم روزهداری برشمرد و افزود: باید خدا را در نیازمندان دید و کمک به آنها باید همراه با تواضع و فروتنی باشد چرا که طهارت، بدون تواضع، میسر نمیشود و روزه بدون خشوع و محبت صرفا یک عمل عرفی خواهد بود.
کشیش تاتو در آخر این نشست که اساتید و دانشجویان نیز در آن حضور داشتند بر روزه و روزهداری به عنوان یک امر مشترک در میان ادیان تاکید کرد و گفت: روزه و فلسفه آن میتواند موضوع گفتگوهای بینالمللی ادیان باشد.