عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر روز چهارشنبه ۲۷ آوریل از کار توسعه و نوسازی گسترده مسجد الحسین در قلب قاهره پایتخت مصر که نزدیک به یک ماه به طول انجامید، بازدید کرد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، این نوسازی که تقریباً ۱۵۰ میلیون پوند هزینه در بر داشت، شامل بازسازی و نوسازی بیشتر قسمتهای مسجد الحسین، از جمله نصب ضریح جدید برای مقبره، و نوسازی صحن بیرونی بود.
سلطان فرقه بُهره، مفضل سیف الدین، همراه با برادران و پسرانش از جمله شاهزاده جوهر عزالدین، شاهزاده جعفر الصادق سیف الدین و همچنین نماینده سلطان در مصر، محمد حسن، رئیس جمهور را در مراسم افتتاحیه همراهی کردند.
رئیسجمهور مصر از تلاشهای سلطان بهره در توسعه مقبرههای اهل بیت در مصر قدردانی کرد و سلطان نیز به نوبه خود از دعوت سیسی برای شرکت در افتتاحیه کار توسعه مسجد الحسین(ع) تشکر کرد.
سیسی از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۱۴، ۵ بار با سلطان فرقه بهره ملاقات کرده است و در سفر مفضل سیف الدین به قاهره در سال ۲۰۱۸ ریاست جمهوری مصر از اهدای کمک سلطان بهره به صندوق “زنده باد مصر” به میزان ۱۰ میلیون پوند (حدود ۶۰۰ هزار دلار) خبر داد. گفته میشود این دومین کمک مالی مفضل سیف الدین به این صندوق است و در سال ۲۰۱۴ نیز مبلغ مشابهی را در اولین دیدار با سیسی اهدا کرده بود.
سلطان بهره کیست؟
کلمه «بُهره» لفظی هندی است که از کلمه “Vehru” گرفته شده است که در زبان گجراتی هندی به معنای “تجارت” یا “تاجر” است.
در سال ۱۰۹۴ میلادی (۴۸۷ قمری) که خلیفه المستنصر بالله فاطمی درگذشت، بین دو پسرش، المستعلی و نزار، اختلافی در گرفت. این اختلاف به یک درگیری فرقهای تبدیل شد که نتیجه آن انشعاب دو فرقه اسماعیلی نزاریه و مستعلیه (که بهرهها به آن تعلق دارند) شد. اختلاف بین دو فرقه نزاری و مستعلی تا امروز ادامه دارد.
طرفداران المستعلی بر مصر حکومت کردند تا اینکه صلاح الدین ایوبی دولت فاطمی را شکست داد. اما طومار مستعلیها پیچیده نشد، بلکه در بسیاری از کشورهای جهان گسترش یافتند و با کارشان در تجارت کاغذ، مرمر و محصولات غذایی، قدرتی اقتصادی تشکیل دادند.
سرزمین یمن اولین توقفگاه فرقه بهره بود، اما آنها با تجارت خود به سرعت در هند گسترش یافتند و موفق شدند تعداد زیادی از هندوها را به فرقه خود جذب کنند و در این مرحله آنها را “بهره” نامیدند و اینچنین هندوستان مرکز اصلی فرقه آنها شد.
اما بهره علاوه بر هند در یمن، پاکستان، کنیا، تانزانیا، کویت، امارات و منطقه نجران در عربستان سعودی گسترش یافته است و تعداد پیروان این فرقه به حدود دو میلیون نفر میرسد.
پایبندی شدید به سنتهای فرقه
بهرهها سعی میکنند سبک زندگی خود را همیشه فاطمی نگه دارند. آنها به دلیل تعهد زیاد به فرقه خود و سنتهای برآمده از آن مشهورند. به لباس مخصوص خود پایبند هستند و عبادتگاههای خاصی دارند و از اقامه نماز در بقیه مساجد مسلمانان اجتناب میکنند.
مورخان تأیید میکنند که بهرهها به هیچکس اجازه نمیدهند فرقه آنها را بپذیرد مگر اینکه منشأ بهری داشته باشد. بهرهها به عصمت امامان خود معتقدند و برای احیای قبور و مساجد مربوط به دوران فاطمیه بیوقفه تلاش میکنند.
سلطان مفضل سیف الدین پنجاه و سومین داعی مطلق از سلسله داعیان مطلق فاطمیون است. او در ۲۰ اوت ۱۹۴۶ در شهر سورات هند به دنیا آمد و پس از مرگ پدرش محمد برهان الدین در اواسط ژانویه ۲۰۱۴ به عنوان جانشین وی منصوب شد. لقب «داعی» به پیشوای حاکم بر فرقه اختصاص دارد و نماینده دنیوی و نائب دینی امام به حساب میآید.
مرمت مسجد
بهرهها ارتباط نزدیکی با مصر دارند، زیرا نقش روشنی در مرمت مساجد مربوط به دوران فاطمیان، مانند مسجد الحاکم بأمر الله در خیابان المعز لدین الله الفاطمی و مسجد السیده نفیسه دارند.
آغاز حضور رسمی آنها در مصر در زمان انور سادات بود که به آنها اجازه مالکیت و اقامت در مصر را داد و در مقابل در مرمت برخی از مساجد تاریخی فعالیت کردند. معروفترین آن مسجد الحاکم بأمر الله است که یکی از آثار فاطمیه به شمار میرود و بهرهها همچون زیارتگاهی پیوسته به آنجا میروند و مراسم مذهبی خود را در آن برگزار میکنند.