مذمت حرام خواری در گفتار حضرت آیت الله سیستانی
در مذمّت حرامخواری از پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده که فرمودند: «عبادت کردن با وجود حرامخوارى، مانند ساختن بنایى است بر روى شن» (و در نقلی: مانند ساختن بنایی بر روى آب است).
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، در جلد سوم رساله جامع حضرت آیت الله العظمی سیستانی درباره مذمت حرامخواری نکاتی مهمی آمده که بشرح زیر است:
خداوند متعال در قرآن کریم دربارۀ پرهیز از درآمدهای نامشروع میفرماید:
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاّ أَنْ تَکُونَ تِجَارَهً عَنْ تَرَاضٍ مِنْکُمْ…»؛[۱] اى کسانى که ایمان آورده اید، اموال یکدیگر را به باطل (به ناحقّ و از طریق غیر مشروع) نخورید، مگر آن که تجارتى باشد که هر دو طرف بدان رضایت داده باشید.
در روایات اهل بیت(علیهم السلام) ، آثار سوء و بدی برای حرامخواری ذکر شده است، از جملۀ آنها بی برکتی در اموال، عدم قبولی عبادات، عدم اجابت دعا، قساوت قلب و تأثیر منفی در نسل است.
در مذمّت حرامخواری از پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده که فرمودند: «عبادت کردن با وجود حرامخوارى، مانند ساختن بنایى است بر روى شن» (و در نقلی: مانند ساختن بنایی بر روى آب است).[۲]
در حدیث دیگر نقل شده که آن حضرت(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «همانا رد کردن یک دانق حرام[۳] نزد خداوند متعال برابر است با هفتاد هزار حج قبول شده».[۴]
منقول است هنگامى که عمر بن سعد سپاهیان خود را براى جنگ با حضرت ابا عبداللّه الحسین(علیه السلام) و اصحابش(علیهم السلام) آماده کرد و از هر سو آن حضرت(علیه السلام) را در محاصره گرفتند، امام حسین(علیه السلام) به سوى دشمن بیرون آمدند و آنان را به سکوت دعوت کردند، امّا خاموش نشدند، خطاب به آنان فرمودند:
«واى بر شما! شما را چه زیان که به من گوش دهید و گفتار مرا که به راه رشد و سعادت فرا مىخوانم بشنوید، هر کس از من پیروی کند از هدایت شدگان است و هر کس مخالفت ورزد از هلاک شدگان است و همۀ شما از من نافرمانى مىکنید و به سخنان من گوش نمى دهید؛ زیرا شکمهایتان از حرام پُر شده و بر دلهایتان مُهر (غفلت) خورده است…».[۵]
روایت شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: کسب حرام آثارش در ذرّیّه (فرزندان و نسل) آشکار میشود.[۶]
از امام صادق(علیه السلام) در مورد آیۀ «وَقَدِمْنا إِلىٰ ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً»[۷] سؤال شد، حضرت(علیه السلام) فرمودند: به خدا قسم آنان کسانی هستند که اعمالشان از پارچه های کتان قبطی سپیدتر بود، امّا چون به حرامی بر میخوردند، از آن خودداری نمیکردند.[۸]
ابو حمزۀ ثمالی از امام باقر(علیه السلام) نقل میکند که رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) در خطبۀ حجّه الوداع فرمودند: «آگاه باشید همانا روح الامین (جبرئیل) به من خبر داد که هیچ کس نمیرد تا رزق و روزیش را بهطور کامل دریافت کند، پس از خدا بترسید و در طلب رزق و روزی میانهروی نمایید و دیر رسیدن روزی شما را وادار نکند که آن را از راه معصیت خدا (راه غیر حلال) طلب کنید، چون خداوند متعال روزیها را بین خلق خود بهطور حلال تقسیم کرده و آن را از راه حرام قسمت نکرده است، پس کسی که تقویٰ پیشه کند و صبر نماید، خداوند متعال رزق و روزی او را از راه حلال نصیبش مینماید و کسی که پردهدری کند و شتابزده عمل نماید و آن را از راه غیر حلال به دست آورد، از رزق حلالی که برای او در نظر گرفته شده، همان مقدار کم میشود و در روز قیامت نیز به خاطر کسب حرام، مورد محاسبه و بازخواست قرار میگیرد».[۹]