ایوان کامینسکی؛ برگرداننده‌ی بخش‌هایی از اوستا به زبان روسی

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، ایوان کامینسکی، در شهر سن‌پترزبورگ (سَنت پترزبورگ) در سال ۱۹۴۵ میلادی درخانواده‌ای فرهنگی زاده شد. پدر او از استادان نامدار زبان‌شناسی بود و پژوهش‌ درباره‌ی زبان‌وفرهنگ مردمان اسکاندیناوی، رشته‌ی تخصصی‌اش به‌شمار می‌رفت. از همین‌رو بود که کامینسکی مانند پدر به زبان‌شناسی و جهان پُرکشش آن دل‌بستگی پیدا کرد و در همین رشته در دانشگاه زادگاهش درس خواند و دانش اندوخت، اما گرایش او به دانش ایران‌شناسی بود.

کامینسکی مدرک دکترای خود را با گذراندن پایان‌نامه‌اش در زمینه‌ی آواشناسی تاریخی، از بخش خاورشناسی فرهنگستان علوم سن‌پترزبورگ دریافت کرد و سپس بیش‌ترین کوشش‌ها و جست‌وجوهای خود را بر روی شناخت زبان‌های باستانی ایران متمرکز کرد، تا بدان‌جا که در این دانش از سرآمدان شد و شیوه‌ای را که نامداران ایران‌شناس شوروی ِ پیشین درپیش گرفته بودند، در روسیه‌ی کنونی و پس از فروپاشی شوروی، ادامه داد.

تلاش‌های علمی کامینسکی برای شناخت پیشینه‌ی باستانی ایران، او را به‌سوی کاوش‌های باستان‌شناسی کشاند و در این زمینه نیز کارهای علمی و پژوهش‌های دامنه‌داری انجام داد. او زبان‌های فارسی، خوارزمی، اوستایی، پارسی میانه و باستان، سُغدی و زبان‌های پامیری را می‌دانست و در این زبان‌ها پژوهش‌های استادانه‌ و دانشگاهی باارزشی انجام داد. او از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۶ میلادی کرسی ایران‌شناسی فرهنگستان علوم روسیه را در اختیار داشت و در میانه‌ی همین سال‌ها بود که چندبار به ایران آمد و گستره‌ی آگاهی‌های علمی خود را درباره‌ی زبان‌های باستان ایرانی دامنه‌دارتر کرد. سال‌های پایانی زندگی کامینسکی با برگردان روسی بخش‌هایی از اوستا سپری شد.

او در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۷ خورشیدی چشم از جهان فروبست.
گفتنی است که آموزش زبان‌های باستانی ایران در دانشگاه سن‌پترزبورگ روسیه، از سال ۱۸۰۴ میلادی آغاز شد و از سال ۱۸۵۵ میلادی زبان اوستا و فارسی باستان در این دانشگاه به دانشجویان خاورشناسی آموزش داده شد. آغازگر این آموزش‌ها زبان‌شناسانی بودند که زبان‌های اوستایی و پهلوی را در دانشگاه سن‌پترزبورگ تدریس می‌کردند و کامینسکی از استادان و ادامه‌دهندگان شیوه‌ی آموزشی آنان بود.