یوگا؛ ورزش یا عرفان کاذب

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، امروزه «یوگا» به عنوان یک ورزش معرفی می‏‌شود؛ معمولاً کسانی که با یوگا آشنا می‏شوند، در مراحل اولیه آن را به صورت حرکات جسمی می‏شناسند. ممکن است برای لاغری، زیبایی اندام و حتی رسیدن به آرامش از آن استفاده کنند، اما به تدریج آن را به عنوان یک ورزش ذهنی و سپس به عنوان یک راه معنوی به کار می‏ گیرند. در ادامه نیز به مرور به مسیری وارد می‏شوند که از ابتدا تصوری از آن نداشته اند، و بهتر است بگوییم، آن را آگاهانه انتخاب نکرده‏اند.

اینکه یوگا تنها یک ورزش نیست بلکه مرام و مسلکی شبه معنوی است، تنها یک ادعا نبوده و با گفته های پیشکسوتان مروج یوگا در کشور نیز مطابقت دارد.

سیدجلال موسوی نسب، که به واسطه کهولت سن به پدر یوگای ایران معروف است، در موارد متعددی یوگا را یک مرام معنوی معرفی می کند؛ وی که بیش از ۳۰ جلد کتاب در زمینه یوگا ترجمه و تالیف نموده است، کسانی که یوگا را ورزش می نامند، کوته نظر معرفی می کند.

وی در مقدمه یکی از آثارش با اعتراض به قرار دادن یوگا به عنوان یکی از ورزش های همگانی، اینچنین می نویسد:

گروهی که باید در کسب معرفت یوگا به تصفیه روحی و روانی خود بپردازند، یوگا را مستمسک سلامت قرار داده، به عنوان مربی یوگا آن را با نام‌های ورزش، نرمش، بدن سازی و غیره، به این مناسبت که با چند تمرین محدود ژیمناستیک تشابه دارد در هر کوی و برزن به این و آن تعلیم می دهند و فساد جسمی و روحی را در بین جامعه بذرافشانی کنند.(هاتا یوگا، ساتیاناندا، مترجم: جلال موسوی نسب)

گفتنی است، علاقه‌مندان می توانند برای مطالعه بیشتر در این زمینه به  کتاب «حقیقت یوگا» نوشته حجت‌الاسلام‌والمسلمین حمیدرضا مظاهری سیف مراجعه کنند.