مهدویت، غیبت و بدعت | یادداشتی از هادی سروش

ردنا (ادیان نیوز)- حجت الاسلام والمسلمین هادی سروش در نوشتاری با عنوان «مهدویت، غیبت و بدعت!» این گونه آورده است:

دوران سخت غیبت

دوران غیبت حضرت ولیعصر (عج) دوران بسیار سختی است. از یک سوی دسترس به امام (عج) نیست، و از سوی دیگر ادعا پشت ادعا در رابطه با حضرت (عج) میشنویم!

ببینید؛ اگر دیروز برخی علماء دولت صفویه را مقدمه ظهور دانستند! اما تعبیرات بدعت گونه همین چند سال اخیر مقیاسی است بر انچه در طول این هزار و دویست سال بر اسلام و امام عصر عج گذشته را متوجه شویم.

گوینده ای در یک بیت مهمی می گوید: «خدا شاهده که ظهور قابل پیش‌بینی است. همه‌ی قواعد ظهور رخ داده، من دارم حس ظهور را تقویت می‌کنم. اگر وضع به همین منوال پیش برود سال ظهور نزدیک خواهد بود. یک آمار بکش، نمودار پای تخته رسم کن، قدرت دشمن و شکست او را در مقابل ما در نظر بگیر، آن‌گاه می‌توانی سرانگشتی حساب کنی و وقت ظهور را درک کنی. خدا شاهده که ظهور قابل پیش‌بینی است».

رئیس دولت اسبق بعد از بازگشت از سازمان ملل می گوید: «جلسه را امام‌زمان، اداره می‌کرد».

رئیس اسبق یکی از نهادهای مهم می گوید:

«تشکر ویژه از حضرت بقیه‌الله دارم که وقتی هفت ماه پیش در شب قدر، فرشتگان الهی لیست اسامی نمایندگان مجلس هفتم و نام و آدرس آن‌ها را به حضرت دادند، حضرت همه‌ی آن‌ها را امضا کردند».

اجازه دهید از اموری مانند؛ گذاشتن صندلی خالی در برخی جلسات کلانِ اداری برای حضرت! و یا طرح ساختن اتوبان وسیع متصل به جمکران برای امادگی ظهور! و.. بگذریم.

تا امروز شخصی که به نهاد مهمی وابسته است می آید و می گوید: حمله روسیه به اوکراین مقدمه ظهور است! عبور کنیم تا ذائقه ها بیش از این تلخ نشود!

بدعت و دوران بدعت

این قلم، دوران غیبت را دوران امواج سهمگین «بدعت» تحلیل نموده و در این رابطه سخنی دارم.

بدعت؛ هر نو آوری نیست بلکه بدعت هر اضافه سازی اعتقادی و رفتاری است که منتسب به دین و مقدسات دینی مانند حضرت ولی امر (عج) شود و به جامعه دینی ارائه شود.

بدعت؛ در واقع ارائه ی دیدگاههای انحرافی در حوزه دینی است که در نتیجه دزدی از دین مردم ، و تخریب اخلاق و انسانیت را بجای خواهد گذاشت!

حالا شما با این معیار بررسی کنید که در عصر غیبت گرفتار چند صد بدعت هستیم و این بدعت ها با مردم چه کرده است ؟!

آیا دوران غیبت دوران بدعت است؟

پاسخ به سوال آسان است وقتی وجود حضرت مهدی عج به برداشتن بدعت ها معرفی شده، پس روشن است که حتما بدعت هایی به وفور ایجاد شده!

این حدیث را ملاحظه کنید؛

امام صادق (ع) درباره بدعت می فرمایند: امام قائم هر بدعتی را برمی دارد و هر سنتی را اقامه می نماید/ لایدَع بدعه الا ازالها و لا سنه الا اقامها . (الزام الناصب)

مبارزه پیچیده با چهره های بدعت ساز

بدعت سازی کار هر فرد عامی نیست بلکه بدعت از کسانی شکل می گیرد که بنوعی هم در متون دینی ورود دارند و هم در جامعه جست و خیز دارند.

امام صادق (ع) در بیانی با توجه دادن به خطر علمای تأویل گر می فرماید: دشمنان واقعی او علماء و مجتهدینی هستند که حضرت به خلاف شان نظر می دهند، سپس حضرت می فرمایند:

«و اگر شمشیر در دستش نبود، بی گمان این فقها فتوا به قتلش می دادند ولی خداوند او را با سلاح و بخشندگی، ظاهر می کند، پس ناچار از او اطاعت می کنند و از ترسش، حکمش را بی آنکه ایمان داشته باشند، بلکه، خلاف آن را بخواهند، می پذیرند./ ولولا أنّ السّیف بیده لأفتی الفقهاءُ بقتله! ولکن الله یظهره بالسّیف والکرم فیطیعونه، ویخافون فیتقبّلون حکمه من غیر ایمان، بل یضمرون خلافه» (ینابیع الموده، ج۳ ص۲۷)

پس مبارزه جدی امام زمان عج مبارزه با اصحاب بدعت هاست و در راس آنها علماء سوء و قدرتمندان ظالم هستند .

سختی مبارزه با بدعت ها

فضیل بن یسار گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام می‏ فرمود:إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ اسْتَقْبَلَ مِنْ جَهْلِ النَّاسِ أَشَدَّ مِمَّا اسْتَقْبَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ مِنْ جُهَّالِ الْجَاهِلِیَّهِ؛ قائم ما چون قیام کند، مردم از روی جهل با او برخورد می‌کنند؛ شدیدتر از آنچه رسول خدا با آن از سوی نادانان جاهلیّت روبه‌رو شد.

گفتم: این چگونه ممکن است؟ فرمود: همانا رسول خدا درحالی به سوی مردم آمد که آنان سنگ و کلوخ و چوب‌های تراشیده و مجسّمه های چوبین را می‏ پرستیدند؛ قائم ما چون قیام کند در حالی به سوی مردم می آید که جملگی کتاب خدا را بر او تأویل می‏ کنند و بر او بدان احتجاج می‏ نمایند! سپس فرمود: بدانید به خدا سوگند! موج دادگستری او بدان گونه که گرما و سرما نفوذ می‏ کند، درون خانه‏ های آنان راه خواهد یافت./

رَسُولَ اللَّهِ أَتَی النَّاسَ وَ هُمْ یَعْبُدُونَ الْحِجَارَهَ وَ الصُّخُورَ وَ الْعِیدَانَ وَ الْخُشُبَ الْمَنْحُوتَهَ وَ إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ أَتَی النَّاسَ وَ کُلُّهُمْ یَتَأَوَّلُ عَلَیْهِ کِتَابَ اللَّهِ یَحْتَجُّ عَلَیْهِ بِهِ ثُمَّ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لَیَدْخُلَنَّ عَلَیْهِمْ عَدْلُهُ جَوْفَ بُیُوتِهِمْ کَمَا یَدْخُله الْحَرُّ وَ الْقُرُّ.” (غیبت نعمانی/۱۵۹)

آخرین حربه غیرانسانیِ بدعت گذاران

آخرین حربه بدعت گذاران بعد مقابله رو در روی با حضرت (عج)؛ حکم به عدم انتساب حضرت به رسول الله (ص) و تهمت بزرگ «بی رحمی» [العیاذبالله] است!

امام باقر (ع) و امام صادق (ع) فرمودند:« .. همانا او از قریش شروع می کند و جز سلاح از آنها نمی گیرد و جز با سلاح، با آنان روبرو نمی شود تا اینکه بسیاری می گویند: این شخص از آل محمد نیست؛ اگر او ازآل محمد بود، قطعا رحم می کرد!! / .. أما إنه لبیدأ بقریش، فلا یأخذ منها الا السیف، ولا یعطیها الا السیف، حتی یقول کثیر من الناس: ما هذا من آل محمد، لوکان من آل محمد لرحم!!»
(منتخب الاثر ،ج ۵ ح ۱۲۱۹ و ح۱۲۲۱)

نکته قابل ذکر در ذیل این حدیث این است که این اتهام «رحم نداشتن» از سوی بدعت گذاران و مخالفان حضرت (عج) است نه اینکه [معاذالله] واقعیت چنین باشد ! بله ، امروز هم متاسفانه برخی از ریاست طلبان و خشونت گرایان برای تحکیم قدرت خود به خشونت آویزان می شوند و این تفکر انحرافی و عمل زشت خود را به امام (عج) نسبت می دهند و او را فقط به شمشیر معرفی می کنند ! در حالیکه حضرت ولی امر (عج) طبق «حدیث لوح» ؛ «رحمهللعالمین» بوده یعنی ؛ همه حقیقت «محبت و رحمت» است. (کافی.ج۱ص۵۲۷)

و در بیان امام رضا (ع) امام به کسی معرفی شده که ؛ « اُنس رفیق و شفقت پدر و همراهى برادر و خوبى مادر به فرزند کوچک را دارد / اَلْاِمَامُ اَلْاَنِیسُ الرَّفِیقُ ، وَ الْوَالِدُ الشَّفِیقُ ، وَ الْاَخُ الشَّقِیقُ و الاُم البَرَّه للولدِالصغیر..» (کافی . ج۱ ص۲۰۰ )

راه ایمنی و سلامت از بدعت آفرینان

اول؛ از قبول هر سخنی در حوزه دینی حتی از افراد شاخص و صاحب نام که سخنان شان فاقد دلیل است ، استنکاف و استنکار داشته باشیم.

دوم؛ به افرادی که تحت لواء نام امام زمان (عج) از پول و قدرت و ریاست بهرمند هستند و فریاد ظهور و .. دارند؛ هیچ حُسن ظنی نداشته باشیم.

سوم؛ به حُکم و دستور اهل بیت (ع) که در روایات متعدد آمده؛ از کسانی که ادعای ملاقات دارند و یا ادعای نیابت از طرف حضرت دارند و یا برای ظهور وقت تعیین می کنند و یا درباره ظهور عجله دارند و یا ادعای کرامات های شخصی از امام عصر (عج) برای افراد صاحب ثروت و قدرت دارند، جدا بر حذر باشیم.