نقش مادر در تربیت فرزند

چکیده :

مقاله حاضر نقش تربیتی مادر را در خانواده بررسی کرده است. سعی نویسنده در این مقاله پاسخ به این سؤالات مهم و اساسی است که بیشترین نقش تربیتی خانواده بر عهده کیست؟ آیا می‌توان گفت که مادر مهم‌ترین نقش تربیتی را در خانواده دارد؟ و نیز آیا کسی دیگر می‌تواند جایگزین این نقش شود؟ نقش مادری، مهارتی است همراه با مبانی دقیق که در وجود زن نهاده شده که غفلت و اشتباه در آن موجب فساد و تباهی جامعه و مراقبت از آن، جامعه‌ای خیرخواه و متکامل پدید می‌آورد.

مادری، فضیلتی ملکوتی است ناشی از عالم قدس که در وجود انسان خاکی تجلی می‌کند و در آن صداقت، مهر و صفا به عالی‌ترین درجه خود می‌رسد و در راه خیر و سعادت فرزند صرف می‌شود. بر اساس تعالیم دینی، گرامی داشتن مقام مادران مایه ورود به بهشت است؛ چنان‌که خط‌مشی و کیفیت رفتار مادر در تربیت فرزند وارسته اهل بهشت، نقش تعیین‌کننده دارد و پاسخ‌گویی صحیح به نیازهای کودک، اساس و پایه تربیت او را تشکیل می‌دهد.

وظیفه و کار مادر، دست‌کم از نخستین لحظه بارداری، شروع و تا پایان دوره اساسی تربیت ادامه دارد. مادر در این مدت مسئول پرورش جسمی، عقلی، عاطفی و اخلاقی فرزند است. بنابراین، مادر شدن مسئولیتی است در قبال خود، شوهر، فرزند، جامعه و پروردگار و در سایه این مسئولیت شخصیت‌های والای انسانی تربیت می‌شود. مادر است که مسئولیت پرورشی ویژه‌ای به عهده دارد که دیگران از آن محرومند و هیچ‌کس نمی‌تواند جایگزین نقش او باشد. مهم‌ترین منابع مورد مطالعه در نگارش این مقاله عبارتند از: نقش مادر در تربیت، زن در آیینه جلال و جمال، تربیت از دیدگاه قرآن، راه و روش تربیت از دیدگاه امام علی (ع) و …

کلید واژه : مادر، کودک ،اخلاق،محبت،تربیت دینی