وقت آن است که ما یهودیان به تبعید برگردیم

به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)، من یک یهودی تبعیدی سرافراز هستم. من یک انترناسیونالیست و یک جهان‌وطن هستم. من همچنین از هر رابطه‌ای با زادگاه جغرافیایی خود بی‌بهره هستم، و «زمین» برای من فقط خاکی است که غذا در آن رشد می‌کند و مردم در آن دفن می‌شوند. این خاک یک میلی گرم هم حرمت ندارد و حتی یک قطره خون هم ارزش ندارد.

من به سختی آموخته‌ام که وطن واقعی من، در کلمات یافت می‌شود. در کتاب‌ها، ایده‌ها، ارزش‌ها و اصول. من می‌دانم که چگونه می‌توانم یک شهروند خوب و مفید در هر کشوری که ممکن است در آن زندگی کنم، باشم و ناتوانی خود را در میهن‌دوستی پذیرفته‌ام.

[…] در این زمانه، ما آموخته‌ایم که بقای خود را مدیون پراکندگی جغرافیایی هستیم تا تمرکز جغرافیایی، ما بقای خود را به تنوع به جای وحدت و به جوامع گوناگون به جای یک دولت وامداریم.

ما واقعاً در «ملت» بودن وحشتناک هستیم. ما خیلی زود مانند بسیاری از ملل جهان احمق، خشن و حریص می‌شویم و در مدت کوتاهی ویرانی و تبعید را برای خود به ارمغان می‌آوریم. تنها در تبعید است که حس گمشده خود را به دست می‌آوریم و دوباره مردمی می‌شویم که نجات می‌یابد.

ظاهرا اکثریت بودن، حکومت کردن، اداره ارتش و دولت به ما نمی‌خورد. ما در اقلیت بودن خوب هستیم. حتی کمی آزار و اذیت برای ما مناسب است. بهترین‌ها را در ما به ارمغان می‌آورد.

و اکنون، ما یک بار دیگر در حال بازی در نقش یک «ملت» هستیم. ظاهراً این پاسخ ابدی ما به هولوکاستی است که بر سر ما آمد. اما در واقعیت، این ادامه هولوکاست است.

[…] و اینگونه بود به جایی که هستیم رسیدیم؛ یک «ملت» کوچک، متکبر، خشن و شرور. ماهی کوچکی در یک برکه کوچک و متحدی برای منفوران. رویایی که تلاش‌هایش به ایجاد دولت انجامید، اگر از قبر بلند شود و نتایج بینش خود را ببیند، در تابوت خود به عقب می‌پرد و می‌خواهد استخوان‌هایش را به «وین» برگردانند.

دیگر راه گریزی از این باتلاق نیست. هفتاد و پنج سال نژادپرستی و خشونت، رای‌دهندگان اسرائیل را کاملاً فاسد کرده است. دیگر هیچ دولت عاقلی در اینجا انتخاب نخواهد شد. در نتیجه، چاره‌ای نیست جز اینکه بپذیریم که صهیونیسم یک اشتباه ساده‌لوحانه بود و برای بازیابی قدرت و تجدید ارزش‌های خود دوباره به تبعید برویم و  […].