شخصیت امام خمینی (ره) از نگاه رسانه‌ها
تحلیلگر مسائل سیاسی غرب آسیا بیان کرد: رسانه‌ها در ابتدا در راستای انتقال پیام امام خمینی (ره) نبودند، اما در اواخر سال ۵۶ و اوایل سال ۵۷ برخی از رسانه‌ها به‌صورت مخفیانه پیام‌های امام را به‌صورت حاشیه‌ای انتقال میدادند، اما با پیروزی انقلاب اسلامی رسانه‌های متعهد و انقلابی با تمام وجود هم پیام امام را انتقال میدادند هم به تبیین و تشریح و تفسیر این پیام‌ها میپرداختند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، امیرعلی‌حیدر امیری، تحلیلگر مسائل سیاسی غرب آسیا و از مدرسان سواد رسانه در نشست مجازی روشنگری و بصیرت‌افزایی مرکز «نسرا» سازمان فضای مجازی بسیج استان لرستان که چهارشنبه، ۱۱ خرداد با موضوع «امام خمینی (ره) از نگاه رسانه‌ها» ویژه اساتید و دانشجویان حوزه و دانشگاه و فعالان رسانه‌ای لرستان برگزار شد، گفت: امام خمینی(ره) در شروع نهضت که منجر به پیروزی انقلاب شد اعتقاد خاصی به رسانه داشتند.
وی افزود: بهترین رسانه‌ای که امام راحل(ره) از آن استفاده کردند ابلاغ سینه به سینه توسط روحانیونی بود که در اقصی‌نقاط کشور حضور داشتند به‌ویژه در ایام محرم، صفر و رمضان که روحانیون برای تبلیغ به مناطق مختلف کشور میرفتند فرصتی مناسبی بود که پیام امام(ره) توسط روحانیون به گوش ملت برسد و در این راستا امام خمینی(ره) از طریق روحانیون پیام‌های خود را به مردم ابلاغ میکردند.
این مدرس سواد رسانه اضافه کرد: در مرحله بعد نوار کاست‌هایی که صدای امام راحل(ره) و سخنرانیهای ایشان روی آن ضبط می‌شد توسط مردم دست به دست می‌شد و در سال‌های تبعید امام در ترکیه و عراق اعلامیه‌های فتوکپی شده نیز نقش مهمی در انتقال پیام امام خمینی(ره) به مردم را داشت.
امیری در رابطه با نگاه رسانه به امام خمینی(ره) نیز گفت: رسانه‌ها در ابتدا در راستای انتقال پیام امام نبودند و به نوعی هنوز به خودباوری نرسیده بودند اما در اواخر سال ۵۶ و اوایل سال ۵۷ برخی از رسانه‌ها به‌صورت مخفیانه و به نوعی با ترس از فشار حکومت پیام‌های امام را به صورت حاشیه‌ای انتقال میدادند اما با پیروزی انقلاب اسلامی رسانه‌های متعهد و انقلابی با تمام وجود هم پیام امام را انتقال میدادند هم به تبیین و تشریح و تفسیر این پیام‌ها میپرداختند به‌طوری که مقالات متعددی در زمینه پیام‌های امام به سرعت پخش می‌شد.
این مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: در این میان رسانه‌های خارجی غافلگیر شده بودند و باور نمیکردند شخصیت کاریزمایی مانند امام راحل(ره) که نشئت گرفته از حوزه‌های علمیه است این‌چنین به سرعت پیامش به مردم منتقل شود و مردم به دعوت ایشان لبیک بگویند. لذا، یک سردرگمی در مطبوعات خارجی سال ۱۹۷۹ میلادی داشتیم.
این مدرس سواد رسانه با بیان اینکه بعضی از رسانه‌ها با دیده تردید به این موضوع می‌نگریستند و برخی هم تفسیر به رأی میکردند و برخی هم از دیدگاه‌های مادی‌گرایانه و ماتریالیستی به موضوع نگاه میکردند، گفت: برخی از رسانه‌ها نیز از همان اوایل پیروزی انقلاب به دنبال مخالفت و ایجاد انحراف در نهضت بودند و تلاش داشتند رنگ و بوی معیشتی و انقلاب برای نان و مسکن به آن بدهند که اغلب این رسانه‌ها، رسانه‌های کمونیستی، سوسیالیستی و چپ‌گرایانه بودند، چراکه از دید این نوع رسانه‌ها هدف غایی و نهایی انسان در نان و مسکن خلاصه میشود.
امیری با بیان اینکه رسانه‌ها بسته به آبشخور حکومتی و فکری خود هر کدام از زاویه‌ای به امام و انقلاب می‌نگریستند، ادامه داد: بعضی از رسانه‌ها به دنبال استحاله فرهنگی مردم بودند که همین تهاجم فرهنگی و جنگ نرمی که الان میبینیم از آن زمان نشئت گرفت و برخی هم به دنبال نفوذ و رخنه در بین مردم و مصادره به مطلوب کردن خواسته‌ها امام و مردم بودند.
وی یادآور شد: رسانه‌های مذهبی و مردمی نگاه اعتقادی و بعضاً دموکراسی مآبانه به امام و انقلاب داشتند و رسانه‌های امپریالیستی به دنبال انحراف نهضت از مسیر اصلی خود بودند.