هندوئیسم، آئینی با ۳۳۳ میلیون خدا اما اصول دین چهارگانه!

به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، به نقل از تارنمای خبری “سیدنی مورنینگ هرالد” در روز یک شنبه بیست و شش شهریور(هفده سپتامبر) در مطلبی در مورد آئین هندوئیسم نوشت واژه “هندو” برای اشاره به یک دین خلق نشد و به طورکلی در مورد مردمی که در منطقه رودخانه سند زندگی می کردند به کار می رفت، بیشتر این مناطق اکنون در پاکستان امروزی واقع شده است.

فارسی زبان ها با اضافه کردن حرف “ه” واژه “هندو” را در مورد پیروان این آئین استفاده کردند و یونانی ها با حذف حرف “ه” و اضافه کردن حروف “ia” از کمله “India” در مورد هندوها استفاده نمودند.

آئین هندوئیسم یکی از کهن ترین آئین ها در جهان به شمار می رود و بر اساس بررسی محققان تاریخ این آئین به مجموعه یی از متون مقدس به نام “چهار ودا” بر می گردد.

هندوئیسم بیش از ۱ میلیارد پیرو در بیش از ۱۵۰ کشور جهان دارد اما این آئین همواره با برخی تصورات غلط روبرو بوده و در آنها به برخی جنبه ها مانند “کاست گرایی، بت پرستی و پرستش سی صد و سی و سه خدا به جای خدای واحد” اهمیت بیش از حد داده شده است.

این در حالی ست که هندوئیسم بر چهار پایه استوار است و هر پایه نامی دارد که از زبان سانسکریت، زبان کلاسیک متون مقدس هندوئیسم، ترجمه شده است.

اولین پایه “برهمن” است به معنای خالق جهانی؛ خالقی که جسم فیزیکی و جنسیت ندارد و می تواند مونث یا مذکر یا حتی شیء خوانده شود.

“آتمان” به معنای روح پایه دوم هندوئیسم را تشکیل می دهد. روح برای رسیدن به هدف خود وارد جسم یک انسان می شود و در ادامه برای ورود به جسم انسان دیگری، جسم اول را رها می کند و تناسخ اتفاق می افتد.

رکن سوم “کارما” به معنای عمل یا کردار انسان است. این کلمه در فرهنگ غرب به خوبی شناخته شده و این اصل علمی که هر عملی عکس العملی برابر در پی دارد را نشان می دهد.

براساس یک کد اخلاقی “کارما” ملزم به پیروی از “دارما” می باشد. “ساناتانا دارما” به معنای سنت جاودانه هندوئیسم را هدایت می کند. “صداقت، شفقت و پاکیزگی” برخی از وظایفی ست که در ساناتانا دارما می بایست رعایت شود.

آخرین رکن یگانگی با برهمن است که به موکشا معروف است؛ اینکه زندگی تا زمانیکه به موشکا نرسیده ایم موقت و گذراست و تنها زمانی جاودانه می شویم که در برهمن غوطه ور گردیم.

همان طور که گفته شد در آئین هندوئیسم خدایان و الهه های زیادی پرستش می شود اما باورهای هندوها به گونه ای تکامل یافته که پیوستن به این آئین را تشویق می کند و با شناساندن هماهنگی و جسم فیزیکی تمرکز را افزایش می دهد.

“سوامی ویوکاناندا”، فیلسوف هندو، آئین هندو را تنها در تحمل پذیری خلاصه نمی کند و تمام ادیان را در هندوئیسم قابل پذیرش می داند.

وی گفت:”ما نه تنها به تحمل پذیری جهانی باور داریم که معتقدیم تمام ادیان برحق هستند. مفتخرم به ملتی تعلق دارم که به پناهندگان مورد آزار و اذیت قرار گرفته دیگر ادیان و کشورهای روی زمین سرپناه داده است.”

بلای خانمان سوز امروزی این است که در تمام ادیان و مذاهب جوامعی متعصب وجود دارد که دین را وسیله اهداف و امتیازات ژئوپلیتیکی(اهداف سیاسی) خود کرده اند.

به هر صورت هندوئیسم با گذشت هزاران سال همچنان بر اصول خود باقی مانده و همچنان رشد کرده است.

منبع: سرویس انگلیسی ردنا