عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: معنویت بدون مذهب از ادیان شرقی تأثیر پذیرفته است. زمانی که منظورشان را میشکافی به این میرسی که بی عمل باش و خودت را رها کن.
به گزارش خبرنگار ردنا (ادیان نیوز)، دکتر احمد شاکرنژاد، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در بیست و نهمین نشست دوره عرفان و معنویت با عنوان «زندگی در حال» (تحلیل زندگی در حال به مثابه تجربه اوج) اظهار کرد: ممکن است فردی در گذشته و آینده زندگی کند و حالش خوب باشد ولی باید در نظر داشت اگر میخواهی فایدهای نصیبت شود در گذشته و آینده نیست.
وی عنوان کرد: اگر دنبال فضیلتی هستی فضیلت را در لحظه حال باید درک کنی و اگر دنبال تعالی هستی، تعالی را باید در لحظه حال بیابی و در آینده و گذشته از تعالی بهره نمیبریم.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطرنشان کرد: در نگاه فایدهگرایانه زمانی که دنبال لذت و منفعت مادی هستیم که در لحظه بهره ببریم. برخی اوقات دنبال تصاحب نیستیم بلکه دنبال رهاسازی هستیم و چیزی که در حالت طبیعی باشد؛ از آن لذت ببریم.
وی با بیان اینکه زمانی بخش اخلاقی را بیان میکنند که میخواهند در حال زندگی کنی تا از فضیلت اخلاقی بهرهمند شوی، عنوان کرد: منظورشان این است که نسبت به آینده طمع نداشته باشند زمانی که کینه توزی کنی دچار رذیلت اخلاقی میشوی بنابراین دزدی نکن، انتقام نگیر و گذشت کن تا بتوانی در حال زندگی کنی.
شاکرنژاد بیان داشت: در حال زندگی کردن اخلاقی به چهار دسته در ارتباط با خود، خدا، محیط یا جهان طبیعت و بخش دیگر اجتماع و دیگران تقسیم میشود. بخش اول این است که قدر فرصت را بدان و عجله نکن و در حال زندگی کن.
وی افزود: در بخش دوم که ارتباط با خدا است بیان میشود گذشته و آینده را فراموش کن و در اکنون زندگی کن و به این فکر کن که خداوند به تو نعمت داده و قدر لحظات عمر و کانون گرم خانواده را بدان و تکالیف را در لحظه در برابر خدا انجام بده.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به بخش ارتباط با محیط در زمینه در حال زندگی کردن خاطرنشان کرد: یعنی طمع نداشته باش به عنوان مثال اگر یک سیب چیدی و لذت بردی و سیر شدی غیر اخلاقی است که تمام سیبها را جدا کنی و در کیسه بریزی و ذخیره کنی.
وی یادآور شد: ارتباط با اجتماع و دیگران منظور این است که انسان طماع و کینه توز نباش و اگر انسانی کاری کرده فراموش کن و انتقام نگیر یا از ترس فقر اکنون از دیگران دزدی نکن و در زمان حال زندگی کن.
شاکرنژاد با اشاره به دو قسم در حال زندگی کردن به معنای عرفانی بیان کرد: فرد در ادیان ابراهیمی با خدا در تعامل است و تعامل با خدا را عامل متمایز از انسانها میداند و زمانی که در ادیان ابراهیمی توصیه میکند برای تعالی یافتن و مقامات عرفانی در حال زندگی کن به این معناست که تکالیفی که خدا برای شما میفرستد درک کن و خودت را در معرض نفحات رحمانی قرار بده.
نجواهای ذهن سبب میشود حال را نفهمید
وی افزود: قسم دوم در حال زندگی کردن در ادیان ابراهیمی حضور قلب است که به معنای این است که مراقبه و آرامش و طمأنینه داشته باش. حضور قلب در حال نماز خواندن یعنی خدا ر ا حاضر و ناظر ببینی و در لحظه توجه کن که خدا چه میگوید و عمل کن.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان اینکه معنویت بدون مذهب از ادیان شرقی تأثیر پذیرفته است، گفت: دو نوع در حال زندگی کردن را توصیه میکنند. زمانی که منظورشان را میشکافی میگویند بی عمل باش و خودت را رها کن. در حال زندگی کردن به معنای این است که طبیعت چه میخواهد من آنگونه عمل کنم و هیچ تدبیری نداشته باشم.
وی عنوان کرد: قسم دوم زندگی در حال ادیان شرقی این است که میگویند ذهنت را خاموش کن در حال زندگی کن. اگر میخواهی به تعالی و آرامش برسی تکنیک مهم این است که ذهنت را خاموش کنی.
شاکرنژاد یادآور شد: نجواهای ذهن سبب میشود که لحظه حال را نفهمی و تنها دریچهای به پشت پرده داشته باشی زیرا بزرگترین مانع در راه تجربه حقیقت شناختن خود با ذهن است بنابراین اگر میخواهی به آرامش برسی راهش خاموش کردن ذهن است.
وی خاطرنشان کرد: برخی اوقات اگر گذشته و آینده را تدبیر کنی به ضرر تمام میشود بنابراین بهتر است همه چیز را رها کنی و به سرنوشت بسپاری.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: لذت جویی و زمان را غنیمت دانستن برای زندگی در حال است که شریعت برای آنها معیار ساده قرار میدهد و اگر از چهارچوب فقه عبور نکردی و به کسی آسیب نرساندی عیبی ندارد. در آموزههای دینی بر قدر وقت و فرصت تأکید شده است.
وی با اشاره به زندگی در حال در ادیان ابراهیمی اظهار کرد: یعنی در نظر داشته باشید خدا چه میخواهد و به آن عمل کنید و اگر جانت را از دست دادید آیا راضی هستید خودتان را در محضر امام زمان(عج) درک کنید.
شاکرنژاد تصریح کرد: در مدلهای ادیان شرقی و غیر ابراهیمی بیان شده که باید به سکوت ذهن برسید و بشنوید. فرض اصلی این طرز تفکر که منتج به روزه ذهن میشود این است که واقعیت وجود ندارد و چیزهایی که میبینی توهم است و باید ذهن را خاموش کنی.
وی افزود: زمانی که به خاموشی ذهن برسی متوجه میشوی که هیچ چیزی نیست و هیچ شوق، اشتیاق و حسرتی به بیرون ندارید و کل جهان هیچ و توهم و تهی است. این تجربه را به طور عملی میتوان با مواد مخدر به دست آورد و عرفانی نیست بلکه معنویت بدلی است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی یادآور شد: مشروبات الکلی آینده و گذشته را از انسان میگیرد و به روزه و سکوت ذهن میرسد کاری که مواد مخدر نیز انجام میدهد در حالی که حضور قلب در ادیان ابراهیمی به معنای خاموش کردن ذهن نیست بلکه این است که حضور واقعی خدا را احساس کنی.
یادآور میشود، دوره تخصصی «عرفان و معنویت» از سوی مؤسسه بین المللی حکمت، ویژه ماه مبارک رمضان هرشب ساعت ۹:۳۰ به صورت آنلاین برگزار میشود.
خبرنگار: ایمن سادات موسوی نژاد