تحقق پدیدارشناسی دینی در راهپیمایی عظیم اربعین

به گزارش خبرنگار ردنا (ادیان نیوز)، حجت‌الاسلام علی‌رضا صیادنژاد در نشست علمی «رویکرد اجمالی به مؤلفه‌های اصلی پدیدارشناسی دین» که از سوی انجمن علمی دانشجویی دانشکده شیعه‌شناسی دانشگاه ادیان و مذاهب به صورت مجازی برگزار شد، با بهره‌گیری از سبک‌های هنری در نقاشی و عکاسی، اظهار کرد: پدیدار شناسی دینی با نشان دادن تصاویر چند بعدی از دین سبب فهم کامل می‌شود؛ همانگونه که اگر انسان با یک چشم به اطرافش بنگرد تصاویر را دو بعدی می بیند و اگر با دو چشم نگاه کند، عمق را در طبیعت پیدا می‌کند.

مدرس دانشگاه ادیان و مذاهب با بیان اینکه در گفت‌وگوی ادیان به پدیدارشناسی هم‌افق شدن گفته می شود، عنوان کرد: اگر یک فرد مسیحی در افق یک مسلمان قرار گیرد می‌تواند عمق اسلام، شهادت و کربلای امام حسین(ع) را درک کند و اگر یک مسلمان در افق فردی مسیحی قرار گیرد می تواند شکنجه مسیح را درک کند و بفهمد در واقع گفت‌وگوی ادیان تلاش برای هم افق شدن از طریق مقایسه باورها است، وقتی دو فرد از ادیان متفاوت با هم صحبت کنند و از دین خود مثال می زنند، فهم هریک دیگری از کامل‌تر شود.

گفت‌وگوی ادیان؛ مسیری برای درک کامل دین خویش

وی خاطرنشان کرد: ممکن است عمق دین مسحیت هیچ وقت قابل کشف نباشد اما با هم افق شدن می توان از آن تصور دوبعدی خارج شد و به فهم کامل تری دست یافت؛ اگر می خواهیم دین خود را بهتر و کامل بفهمم باید با دیگری گفتگو کنم همچنین برای درک دین دیگری.

حجت‌الاسلام صیادنژاد عنوان کرد: موضوع دیگر زوم و بزرگنمایی تصاویری است که در فاصله دور قرار دارند و همانطور که اگر با تکنیک‌ دو زوم یا چند زوم دوتصویر از دو قسمت جهان روبرو ارائه کنیم، درک آسانتر می‌شود برای نشان دادن عمق باورهای عاشورا از زوایای مختلف درباره آن سخن بگوییم از جمله باورهای عاشورایی در زمان امام حسین(ع)، باورهای عاشورایی در زمان امام صادق(ع)، باورهای عاشورایی در عصر جاهلیت و پیش از اسلام.

مدرس دانشگاه ادیان و مذاهب تصریح کرد: هرچه دوربین با دقت بیشتری عکاسی و فیلمبردای کند فهم آن موضوع راحت تر می شود، پژوهشگر دینی نیز نگاه اسلامی با زوایای مختلف در طول تاریخ داشته باشد، فهم بسیار متفاوت و آسان‌تری خواهد داشت. تمام تلاش نقاشی این بود تصویر سه بعدی ارائه دهد که در تاریخ‌نگری دینی این اتفاق می‌افتد و تکنولوژی کمک می کند از یک یا دو زاویه فراتر برویم و فهم متفاوتی داشته باشیم.

در پدیدارشناسی دینی مؤمن خالق حقایق است

وی با بهره‌گیری از سبک انتزاعی تصاویر، حقایق خارجی ذات اشیاء، را محصول تعامل انسان با محیط عنوان کرد و افزود: پدیدارشناسی نوع جدیدی از معرفت است که می‌گوید یک سری حقیقت‌ها وجود دارد که انسان در تعامل با خارج آن را خلق می‌کند در واقع هنرمند، فیلسوف و مؤمن خالق می‌شود، خلق حقیقت برای ما که قائل به فلسفه اسلامی هستیم بسیار سخت است بنابراین هر کس این را نمی پذیرد که حقیقت را فرد خلق کند و می‌گویند پوچ‌گرایی است در حالی که اینگونه نیست.

حجت‌الاسلام صیادنژاد تأکید کرد: برای پدیدارشناسی نباید وارد فهم سنتی شویم، اگر می خواهیم خارج را بفهمیم باید تلاش کنیم واقعیت را از دل تصویر بیرون بکشیم و در این زمینه تا اقدام و حرکتی نکنیم به حقیقت نمی‌رسیم.

مدرس دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: پدیدارشناسی دینی با فروکاهش و نگاه از یک زاویه نباید به دین مخالف است؛ اینکه بگوییم دین فقط عبادت است، دین فقط لذت جنسی است، دین فقط کمک به هم‌نوع است، همه غلط است بنابراین برای اینکه آئین های دینی را بفهمیم باید از زوایای مختلف آن را ببینیم؛ در گفت‌وگوی نیز ادیان باید فهم خود را به اشتراک بگذاریم تا دیدگاه‌های جامع تری به‌ دست آوریم و ساختاری قابل لمس کشف کنیم.

همدلی پیروان سایر ادیان در راهپیمایی اربعین

وی مطرح کرد: فهم باورهای عاشورایی به روایت پدیدارشناسی، یعنی رفتن به درون که صرفأ از طریق همدلی با شیعیان اتفاق می‌افتد همانگونه که فرد مسیحی در راهپیمایی اربعین شرکت می‌کند و بعضی با دیدن رفتارش در طول مسیر تصور می‌کنند شیعه شده است، در حالی که اینگونه نیست او در افق مؤمنان شیعه نشسته و به مناظر دینی نگاه می کند و ضمن باورهایی که خود از اسلام دارد عمق آن‌ها را درک می‌کند.

حجت‌الاسلام صیادنژاد در پاسخ به این سوال که پدیدارشناسی دچار بحران شده چطور می‌تواند به اطلاعات دینی ما سامان دهد؟، گفت: پدیدارشناسی در حال تغییر است و مرحله جدیدی از علم را به ما نشان می دهد و این یعنی پویایی چرا که انسان در حال پیشرفت و رشد هست، اصول پدیدارشناسی از بین نرفته و ثابت هست، رشد اگر چه تغییر هست اما ترس ندارد چرا که این تغییر، بلوغ هست نه بحران.