رقص سماع چیست؟!

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، مراسم رقص سماع که در طی سال در قونیه برگزار می‌شود و در مراسم یادواره مولانا در آذر ماه موج مسافران را راهی جنوب ترکیه می‌کند و یا جشنواره رقص کابل با هدف احیای مجدد رقص‌های سنتی در توسعه و جذب گردشگران از سراسر جهان بسیار موفق بوده‌اند. (که البته با شرایط جدید افغانستان معلوم نیست چه شود!)

اما کشور عزیزمان ایران معلوم نیست چرا با وجود داشتن ده‌ها مناسبت جذاب تاریخی و اسطوره‌ای و با سابقه باستانی در رقص‌های آیینی و قومی نتوانسته در صنعت گردشگری از آن‌ها بهره گیرد. او تصریح کرد: ایران سرزمین آواها، آیین‌ها و رقص‌های آیینی است. جشن‌ها و آیین‌های ایرانیان تنوع گسترده‌ای دارد؛ از مراسم عید نوروز و چهارشنبه سوری و شب یلدا گرفته تا مراسم عزادری در عاشورا و اربعین همه فرصت‌های نابی را برای توسعه گردشگری در دل خود دارند.

او موضوع دوم خود یعنی گردشگری و رواداری را در پیوند با شهر خلاق شرح داد و به نقل از ریچارد فلوریدا نظریه‌پرداز پرآوازه شهر خلاق، اساس چنین شهری را بر پایه سه متغیر کلیدی عنوان نمود. فناوری، استعداد و رواداری.
فناوری، به دلیل فراهم ساختن فرصت‌هایی برای توسعه دانش و کاربرد آن نقش مهمی در رشد اقتصادی دارد.
استعداد، نشان‌دهنده افرادی است که اندیشه‌های نوآورانه‌ای داند.

رواداری، بیانگر فرهنگی باز و متنوع بر مبنای قومیت، مذهب، نژاد و جنسیت است. این عامل، عاملی کلیدی در توانمند ساختن مکان برای به حرکت در آوردن و جذب فناوری و استعداد است.

او در پایان افزود: رواداری یکی از کلیدی‌ترین مفاهیم و تعالیم اسلامی است. چنان که تمامی سور قرآن با ذکر رحمت خاصه و عامه الهی است. آیاتی همچون انعام ۱۲ و انبیا۱۰۷ اشاره به واژه رحمت و مشتقات آن دارد. از امام موسی‌بن جعفر(ع) نقل شده که: «بر شما لازم است با هم نرم باشید، مدارا کنید و آسان بگیرید؛ زیرا نرمش، نیکو و کج‌خلقی، شوم و مذموم است، نرمش و نیکوکاری و خوش‌اخلاقی، خانه و شهر را آباد می‌ کند و بر روزی می‌افزاید». بی شک رونق شهرهای خلاق در کشورمان بر پایه مهمترین عامل آن یعنی رواداری، می تواند به توسعه فراصنعت و ابر نظام یادگیری گردشکری خلاق بینجامد.