آیتالله نجمالدین طبسی ضمن اشاره به اینکه ائمه اجازه نداشتند علت غیبت را بگویند تصریح کرد: در روایات حکمتهایی برای غیبت نقل شده است ولی هیچ کدام علت غیبت نیستند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، آیتالله نجمالدین مروجی طبسی، استاد حوزه علمیه و پژوهشگر مهدویت در گفتوگو با ایکنا به توضیح درباره علت غیبت امام زمان(عج) و اینکه آیا ظلم مردم میتواند به عنوان علت غیبت قلمداد شود پرداخت و گفت: من این بحث را در کتاب «تا ظهور» مطرح کردم. در روایات عللی برای غیبت یا حکمتهایی برای غیبت نقل شده است؛ از جمله اجرای شیوه انبیا در مورد حضرت مهدی(عج) یکی از علل غیبت است. خدا نمیخواهد حضرت مهدی(عج) در بین ستمگران باشد لذا او را غایب میکند. این یکی از حکمتها است ولی علت غیبت نیست.
طبسی ادامه داد: علت غیبت را ائمه نگفتند چون اجازه نداشتند بگویند. آزمون مردم در اینکه در دوران غیبت امام، چطور میتوانند از دین خودشان دفاع کنند، بیم از کشته شدن امام، اینکه بیعت حاکمی بر امام نباشد از دیگر حکمتهای غیبت است که در روایات آمده است ولی آن چیزی که از امام صادق(ع) تصریح شده است این است که «أَمْرٍ لَمْ یُؤْذَنْ لَنَا فِی کَشْفِهِ لَکُمْ» یعنی غیبت امام به خاطر امری است که اجازه نداریم بیان کنیم. بعد امام میفرمایند که وجه غیبت پس از ظهور کشف میشود و به مسئله موسی و خضر اشاره میکنند.
پس اینکه آیا ظلم مردم در غیبت نقشی دارد یا نه، به عنوان حکمت بله ولی اینطور نیست که محور غیبت باشد. پس نمیتوانیم بگوییم علت غیبت این است. اصلا علت غیبت بیان نشده است، فقط حکمتها بیان شده، این هم یکی از حکمتها است.
وی در رابطه با وظیفه منتظران در زمان غیبت توضیح داد: ما در دوران غیبت تکلیف داریم. غیبت امام عصر(عج) نباید مانع از کارهای ما بشود. شاید اراده خدا تعلق گرفت امام الآن ظهور نکند و صدها سال دیگر ظهور کند. تکلیف ما معین شده است. کسی که طلبه است وظیفهاش درس و بحث و روشنگری است، کسی که کارمند است وظیفهاش رسیدگی به امور مردم است.
ما در دوران غیبت باید به تکلیفمان عمل کنیم. وظیفه ما در دوران غیبت اینها است و باید در راستای احیای قرآن و سنت رسول الله(ص) و در راستای گسترش اسلام محمدی گام برداریم. اگر اسم این را زمینهسازی برای ظهور بگذارید ایرادی ندارد، اما این زمینهسازی همان تکلیفی است که بر گردن ما است و امام عصر(عج) که ظهور فرمایند اعلام میکنند مردم، شما را به سوی احیای کتاب خدا و سنت رسول خدا دعوت میکنم. این وظیفهای است که امام برای همه بیان کرده و ما باید در این راستا گام بردایم مخصوصا نسبت به شناخت امام مهدی(عج). این وظیفه اهل قلم و اهالی دانشگاه و حوزه است.
امام دین جدیدی نمیآورد
وی ضمن نقد روایت «یأتی بدین جدید» که پیرامون ظهور امام عصر(عج) بیان شده است، تصریح کرد: ما نصف روایت هم نداریم که گفته باشد امام زمان(عج) دین جدید میآورد و این روایت جعلی است. ممکن است در بعضی کلمات بزرگان ما اشتباه شده باشد یا در لسان استفتاکننده چنین عبارتی آمده باشد ولی ما چنین چیزی نداریم. این اتهامی است که به ما میزنند که امام زمان شیعه دین جدید میآورد. خیر، نه دین جدید میآورد و نه قرآن جدید میآورد.
ایشان به همان سنت پیامبر(ص) عمل میکنند ولی مردم آنقدر از مفاهیم ناب فاصله گرفتهاند، آنقدر حکومتها به نفع خودشان دین را مصادره و در آن تغییر ایجاد کردند و تحریف ایجاد کردند که وقتی امام عصر(عج) ظهور میکند و مردم را به اسلام اصیل دعوت میکند، آنها خیال میکنند یک چیز جدیدی است. خیر، جدید نیست، برای شما جدید است. پس بر فرض محال بگوییم چنین عبارتی در روایات آمده است، این امر ناشی از مشکل جامعه و مردم است که با دین بازی کردند و به نفع خودشان آن را تحریف کردند.
وی درباره عبارت «محیی معالم الدین» درباره امام زمان هم بیان کرد: «معلم» به معنای نشانه است. امروزه نشانههای دین را از بین بردند و چیز دیگری به عنوان نشانههای دین مطرح کردند. طرف آخوند وهابیها است ولی ارتباط کشورهای اسلامی با یهود را توجیه میکند و بعد به پیامبر(ص) نسبت میدهد.
اینها یهودیانی که «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَهً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ» را خوب جلوه میدهند و مومنین و منتظران امام عصر(عج) و پیروان مکتب اهل بیت را دشمن معرفی میکنند. با اینکه حرمت خون مسلمان از کعبه بیشتر است ولی کشتار مسلمان را جایز ولی تیر زدن به یهود را جایز نمیدانند. پس در موارد متعدد چیزهایی که نشانه دین است را یا از بین بردند یا تحریف کردند و چیزهایی که نشانه جاهلیت و بتپرستی است را احیا کردند.
پیشبینی بیماریهای فراگیر قبل از ظهور
طبسی در ادامه به رابطه همهگیری کرونا و نیاز به منجی اشاره کرد و گفت: در قرآن میخوانیم «فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ» یعنی همین که دریا را دیدند یاد خدا میافتند ولی وقتی نجات پیدا کردند مشرک میشوند. واقعیت این است که ما امام را برای مشکلات خودمان میخواهیم، وقتی مشکلات تمام شد خدا را هم کنار میگذاریم. نکته بعدی اینکه مسئله کرونا و بیماری مسئله جدیدی نیست و پیامبر و ائمه از آن خبر دادند. در روایات داریم که قبل از ظهور امام زمان(عج) دو نوع مرگ هست: موت احمر و موت ابیض.
ائمه خبر دادند که قبل از ظهور امام زمان(عج) مرگومیر فراوانی در اثر دو نوع مرگ اتفاق میافتد؛ مرگ سرخ که مرگ ناشی از کشتار است. شما ببینید چقدر افراد در یمن به شهادت میرسند، چقدر در عراق شهید شدند. این مرگ سرخ است. مرگ دوم طاعون است و طاعون به معنای بیماری است.
وی افزود: دوران امام زمان(عج) دوران رفع فساد است، دوران رفع ظلم است، دوران احیای عدل و گسترش اسلام محمدی است و از همه جا عدالت میبارد. قضات عادلند، مردم عادلند. شاخصه حکومت خود امام عصر(عج) اجرای عدالت است. وقتی مردم به این سمت و سو کشانده شوند، دیگر دلیلی برای نزول عذاب نیست، وقتی مردم مراعات کنند، دلیلی برای بیماری نیست، لذا در روایت آمده است در آن زمان بیماری تمام میشود. اساسا خیلی از مرگومیرها به اجل نیست، به عمل است. وقتی امام ظهور(عج) میکنند عقلها کامل میشود، اخلاق کامل میشود و دلیلی برای ظلم به همدیگر نیست.
پژوهشگر مهدویت به خطر تعیین وقت ظهور اشاره کرد و گفت: اینکه بگوییم امام امسال ظهور میکند درست نیست و هرکس توقیت کرد دروغگو است. مسئله قرب ظهور مسئلهای توقعی است یعنی امیدواریم همین لحظه امام ظهور کند. از طرفی باید توجه داشت که نشانههای ظهور دو شکل است؛ نشانههای قطعی و نشانههای غیر قطعی. نشانههای غیر قطعی همین خونریزی و بیماری و ظلمها است. منتهی ظهور بستگی قطعی به این نشانهها ندارد اینها علائم غیر قطعی است.
یک علائمی داریم قطعی است مثل ظهور سفیانی، یمانی و … . اینها علامات قطعی است که هیچ کدام محقق نشده است. آمدن سفیانی تهدید است ولی نوید هم هست. تهدید است چون کشتار راه میاندازد، نوید است چون از ظهور سفیانی یا کشتنش تا زمان ظهور بیش از یک سال به درازا نمیکشد. پس علائم حتمی اینها است که هیچ کدام محقق نشده است.
وی در ادامه تاکید کرد: برخی از عبارت «المهدی منّا اهل البیت یصلح اللّه له امره فی لیله» اینطوری برداشت میکنند که در یک شب و یک لحظه اراده خداوند به ظهور تعلق میگیرد بدون اینکه علامتی باشد. معنای روایت این نیست که این علامات قطعی نباشد، بلکه معنایش این است اراده خداوند تعلق میگیرد امام با مقدماتش ظاهر شود.