نشست علمی تخصصی «گردشگری و صلح» برگزار شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، با پیام تصویری دکتر سید عباس صالحی امیری وزیر «میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی» نشست علمی تخصصی «گردشگری و صلح» به همت معاونت ارتباطات و امور بین الملل دانشگاه ادیان و مذاهب و با مشارکت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قم برگزار شد.

برای جذب گردشگر در استان قم نیازمند فرهنگ‌سازی هستیم

در این نشست مؤسس و رئیس هیئت امنای دانشگاه ادیان و مذاهب، با بیان این که گردشگری باعث تقویت و رشد اقتصاد و معرف فرهنگ هر کشور است، گفت: این امر نیازمند سرمایه‌گذاری و فراهم کردن زیرساختها است تا گردشگران وارد کشور شوند. همچنین گردشگری پشتوانه قرآنی دارد و برای کشور هم درآمدزا است و مشکلات فرهنگی و اخلاقی برای کشور هم ندارد.

وی گفت: مارگارت مید، انسان‌شناس شهیر آمریکایی معتقد است جنگ یک ‌پدیده‌ی فرهنگی است و نه یک ‌پدیده‌ی اجتناب‌ناپذیر طبیعی. اگر ما توانسته‌ایم جنگ را اختراع کنیم، پس می‌توانیم صلح را نیز کشف کنیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: از صلح به سه شکل می‌توان سخن گفت؛ صلح با خود، صلح با دیگری (انسان و دیگر موجودات زنده) و صلح با خداوند. صلح با خود در علومی نظیر روان‌شناسی، روان‌کاوی، عرفان و معنویت طرح می‌شود. صلح با دیگری دینی در علومی چون جامعه‌شناسی، الهیات و فلسفه بحث و بررسی می‌شود. و صلح با سایر موجودات زنده همچون جانوران‌ و گیاهان در مطالعات محیط‌زیست، فلسفه اخلاق و حقوق پی‌گیری می‌شود. صلح با خداوند هم برآیند آشتی و‌یا صلح با خود و نیز با دیگری است.

وی گفت: مطالعات صلح به دنبال برقراری عدالت اجتماعی، امنیت انسانی درک و فهم بینافرهنگی و دینی و توسعه‌ی پایدار است. همچنین گردشگری به دو شکل می‌تواند تسهیل‌گر صلح در جوامع بشری باشد; الف. گردشگری به مثابه یک ابزار و بستر as a tool/instrument / platform ب. گردشگری به مثابه یک گونه خاص: niche’s tourism تورهای موضوعی.

دکتر امیر یزدانی افزود: گردشگری در ذات خود، پدیده‌ای دموکرات و غیرطبقاتی است و زبان نرم و صمیمانه‌ای دارد. گردشگری گاهی به عنوان ابزار و پلتفرمی برای صلح طرح می‌شود. برای نمونه در بحث گفتگوی ادیان که یکی از زیر‌شاخه‌های مطالعات صلح محسوب می‌شود، می‌توان از نقش سفر در ترویج گفتگوی بینادینی و فرهنگی یاد کرد. سفرنامه‌ها منبع بی‌نظیری در ثبت این مواجهه‌ها با یکدیگر هستند. در این باره در کتاب #ایمان_در_جاده به وفور سخن گفته‌ام‌. و در کتاب #الهیات_گردشگری از منظر الهیاتی این موضوع را کاویده‌ام که هر دو در انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب منتشر شده است.

وی ادامه داد: شماری از پژوهشکده‌ها و‌شبکه‌هایی که در جهان دانشگاهی به مطالعات صلح و گردشگری پرداخته‌اند: IIPT(international institute for peace through tourism):, Vancouver,Canada از برجسته‌ترین نهادهای پژوهشی به راهبری لوئیس دمور. Tourism for peace (IPTP) پروژه جهانی برای ترویج صلح و کاهش منازعات بین‌المللی. Peace and Tourism research network٫ Newport, USA. شبکه تحقیقاتی محققان و فعالان حوزه گردشگری.

دکتر حمیده امیریزدانی در پایان خاطر نشان کرد: با این نگاه دانشگاه ادیان و مذاهب در صدد است رشته دین و گردشگری را در مقطع تحصیلات تکمیلی پس از تصویب وزارت علوم در دانشگاه برگزار کند.

امنیت اقتصادی و سیاسی دو پایه صلح برای الفت و دوستی میان ملت‌هاست

در ادامه این نشست حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر محمدحسین مظفری رئیس مرکز صلح و گفت‌وگوی دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: امنیت اقتصادی و سیاسی دو پایه صلح برای الفت و دوستی میان ملت‌هاست، صلح مفهوم مثبت دارد و تنها به معنای منازعه نیست؛ بلکه احترامی است که به مسأله قومی، مذهبی و فرهنگی می‌شود.

وی با طرح این پرسش که آیا گردشگری می‌تواند موجب برقراری صلح شود یا خیر؟ گفت: باید بدانیم که هدف از گردشگری معرفی فرهنگ، آشنایی با قومیت‌ها، آشنایی با فرهنگ، آداب، آیین‌های گوناگون و شناخت جایگاه خود در میان سایر ملت‎ها، قومیت‌ها و رفع نواقص است و این نیازمند تقویت و برقراری صلح است.

مظفری افزود: وقتی فرد گردشگری وارد کشوری می‌شود و قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف را می‌بیند، تلاش می‌کند، به آن‌ها احترام بگذارد و سبب همزیستی شود و این امر برکاتی دارد؛ از جمله تواضع، فروتنی، احترام به یکدیگر، الفت و دوستی است.

وی خاطرنشان کرد: اگر قبول کنیم که گردشگری می‌تواند به صلح کمک کند، باید به این سوال پاسخ داد، آیا می‌تواند یکی از عوامل صلح باشد؟ باید بگوییم؛ اگر چه ممکن است، چنین باشد؛ ولی علت تامه نیست.

رئیس مرکز صلح و گفتگوی دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: در گذشته، کشورها با هم ارتباط داشتند؛ اما هنگامی بین کشورها جنگ شد؛ همه چیز از بین رفت و صلح و دوستی جایش را به دشمنی داد؛ باید به این نکته توجه داشتیم که گردشگری یکی از دلایل و عوامل صلح است و باید برای ایجاد صلح، به عوامل دیگر هم توجه داشته باشیم و برای آن برنامه‌ریزی درستی انجام دهیم.

دکتر مظفری ادامه داد: در بحث گردشگری باید به مسائلی همچون فراهم کردن زیرساخت‌ها توجه کنیم، معتقدم؛ اگر چه گردشگری موجب تقویت اقتصاد می‌شود؛ اما وقتی لغو روادید صورت می‌گیرد و مسافرت‌ها و رفت‌وآمدها انجام می‌شود، مسئولان باید نسبت به رفتار و سخنان خود دقت بیش‌تری داشته باشند تا با برنامه‌ریزی بهتر سبب تقویت دوستی ملت‌ها و مهم‌تر، گردشگری و صلح شوند؛ چرا که با تصمیم‌گیری نامناسب می‌توان زمینه صلح را از بین ببرند و موانع اقتصادی ایجاد کنند.

وی بیان کرد: گردشگری و رفت‌وآمدها نه تنها مانع جنگ می‌شود؛ بلکه در تقویت مناسبت‌ها و دوستی‌ها می‌تواند بسیار مؤثر باشد و اگر در بحث گردشگری به مسائلی مانند محیط‌زیست و تقویت اقتصاد توجه نشود، سبب خسارت می‌شود.

بیگانه هراسی موجب کاهش گردشگری می‌شود

همچنین در ادامه این نشست دکتر محمدطاهر قلی تبار رئیس اداره اروپا و آمریکای دانشگاه ادیان و مذاهب در این نشست اظهار کرد: متأسفانه تصور و دیدگاه‌ها نسبت به گردشگری در کشور اشتباه بوده و جامع نیست.

وی افزود: بیگانه هراسی موجب کاهش گردشگری می‌شود و ما باید ریشه آن را بیاییم و متأسفانه نگاه ما نسبت به گردشگری، اقتصادی است، ولو اینکه ظرفیت بسیاری دارد.

قلی تبار تصریح کرد: سیاست دولت‌ها گاهی موجب بیگانه هراسی می‌شود و برخی از آنها از ایجاد تفرقه لذت می‌برند و این سیاست متأسفانه و دلیل بعدی تا آگاهی نسبت به موضوعی است که گاهی منکر به خاصمه و جنگ می‌شود.

وی یادآور شد: گردشگری زمینه ساز صلح است و بسیاری می‌تواند تأثیر گذار باشد. سفر دانشجویان و طلاب به دیگر کشورها موجب ایجاد تحول می‌شود و گاهی اوقات باعث رفع نواقص و مشکلات می‌شود.

دکتر قلی تبار در پایان افزود: مطالعه صلح و گردشگری بسیار گسترده است و گردشگری با مطالعات علوم انسانی و ادیان ارتباط ناگسستنی دارد.

گفتنی است کاشت یک نهال زیتون، به عنوان درخت یادبود هفته گردشگری با شعار صلح و دوستی (مهر ۱۴۰۳) در محوطه دانشگاه ادیان و مذاهب به مناسبت هفته گردشگری، پایان بخش این نشست علمی تخصصی بود.

قبل ۱ از ۳ بعد