نویسندگان : اللهرضا اکبری/ علی فتحیآشتیانی
چکیده :
هدف این پژوهش تبیین رابطه دنیاگرایی و سلامت روان است. برای سنجش سلامت روانی از پرسشنامه (GHQ-28) که گلدبرگ و همکاران برای اولین بار آن را تنظیم کرده بودند، استفاده شد. برای سنجش دنیاگرایی با استفاده از منابع اسلامی یک پرسشنامه شصت سؤالی تهیه کردیم که روایی و اعتبار هر دو پرسشنامه در سطح بالا و قابل قبولی است. این دو پرسشنامه در جامعه طلاب و دانشجویان، و در یک نمونه ۲۷۶ نفری اجرا شد. نتایج حاصل از پژوهش نشانگر رابطه منفی و معنادار بین دنیاگرایی و سلامت عمومی است. همچنین بین دنیاگرایی و نوع تحصیلات (حوزوی، دانشگاهی) رابطه مثبت و معنادار به دست آمد که از بالاتر بودن سطح دنیاگرایی در دانشجویان در مقایسه با طلاب حکایت دارد. بین دنیاگرایی و وضعیت تأهل (متأهل، مجرد) نیز رابطه مثبت و معنادار به دست آمد؛ به این معنا که دنیاگرایی در افراد مجرد بیش از افراد متأهل است. نمونه آماری از طریق روش تصادفی خوشهای برگزیده شد. برای بررسی فرضیههای پژوهش و تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده، از روشهای آماری آزمون t همبستگی پیرسن، محاسبه واریانس و محاسبه ضریب اعتبار با استفاده از برنامه نرمافزاری SPSS استفاده شد.
کلیدواژه : دنیاگرایی، تجملگرایی، آخرتگریزی، سلامت روانی، اضطراب و بیخوابی، افسردگی
بررسی رابطه دنیاگرایی و سلامت روانی