نویسنده : سیدمحمد مرتضوی
چکیده :
اندیشۀ خاورشناسان دربارۀ باسواد بودن رسول خدا(ص) و اهداف و اغراض آنان از این ادعا قابل بررسی است.
آنان دو دلیل بر مدعای خود اقامه کرده اند: یکی نوشتن کلمه «محمد بن عبدالله» از طرف رسول خدا (ص) در جریان صلح حدیبیه و دیگری دستور آن حضرت، به منظور آوردن کاغذ و دوات برای نوشتن نامه در روزهای پایانی عمر شریفشان.
بررسی و نقد این دو دلیل و اثبات ناموجه بودن دلایل خاورشناسان بر این مسأله، موضوع پژوهش پیش روست.
بررسی آموزش و کتابت رسول خدا(ص) از جنبۀ بشری و الهی چه قبل از بعثت و چه پس از آن و اعمال این توانایی قبل و بعد از بعثت از منظر دو گروه شیعه و سنی، ما را برای رسیدن به مسأله حاضر یاری می کند.
کلید واژه: خاورشناسی، امّی، آموزش انسانی، آموزش الهی، کتابت، قرائت.
پیامبر امّی از نگاه خاورشناسان و نقد آن