خبری تحلیلی ردنا (ادیان نیوز)
آخرین اخبار ادیان ایران و جهان، خبرهای دینی ارامنه زرتشتیان کلیمیان شیعه اقلیت‌های دینی و مذهبی و فرقه‌ها جریان‌‌های دینی

حضرت علی (ع) در کتاب‌های آسمانی

از منابع مهمّی که در زمینه شناخت عظمت و شخصیت معنوی حضرت علی علیه‌السلام وجود دارد، کتب و نوشته‌های پیامبران گذشته است.

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، از منابع مهمّی که در زمینه شناخت عظمت و شخصیت معنوی حضرت علی علیه‌السلام وجود دارد، کتب و نوشته‌های پیامبران گذشته است. بدون شک وقتی که خداوند سبحان، نام پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم و علی علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام را به اوّلین انسان و اولین پیامبر، یعنی آدم علیه السلام آموزش می دهد، قطعاً این اسامی مقدّس را برای جمیع پیامبران بعد از او بیان فرموده است. زیرا بر اساس روایات صریحی که وارد شده، انوار مطهّر این افراد برجسته قبل از خلقت بشر، خلق شده است تا در آینده به عنوان بهترین و شایسته ترین کسانی که کاملترین شیوه تکامل را به انسانها آموزش خواهند داد، قدم بر عرصه گیتی بنهند.

بنابراین جهت شناخت بهتر این موضوع، چند مطلب مهم از کتاب “علی و پیامبران” تألیف حکیم سید محمود سیالکوتی را مورد توجه قرار می دهیم.

نام علی(ع) در انجیل

در کتب مقدس پیشین، به آمدن خاتم پیامبران، حضرت محمّدبن عبدالله(ص) و جانشین وی حضرت علی بن ابی طالب(ع)، بشارت داده شده اما مخالفان اسلام، نمی خواهند این حقیقت را آشکار کنند. بلکه در از بین بردن آن بسی می‌کوشند. مثلا در انجیل، صحیفه غزل الغزلات، چاپ لندن، سال ۱۸۰۰ میلادی، باب ۵، آیه ۱ ـ ۱۰، سخنانی از حضرت سلیمان علیه السلام راجع به پیامبر خاتم صلی الله علیه و اله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‌السلام به طورغیرصریح دارد تا در آخر، صریحا می فرماید: خلو محمّدیم (او دوست و محبوب من، محمّد است). ولی از انجیل هایی که بعد از سال ۱۸۰۰ میلادی چاپ شده، جمله “خلو محمدیم” حذف گردیده است و همچنین لفظ “ایلیا” یا “ایلی” یا “آلیا” که در کتب مقدّس پیشین ذکر شده، مخالفان حقّ، می کوشند ثابت کنند که مراد از آن، خدا یا الیاس یا مسیح یا یوحنّا است نه حضرت علی علیه السلام.

ناگفته نماند که بعضی از روحانیان با انصاف مسیحی که درباره “ایلیا” یا “ایلی” یا “آلیا” تحقیق کرده اند و از زندان تعصّب رهایی یافته اند، حقیقت امر را  بیان نموده اند.

یکی از آنان mr. j. b.galidon  است، که چنین می نویسد:

in  the language of oldest and present hebrew the word “allia” or “ailee” is not in the meanings of god or allah but this word is showing that in next and last time of this world any one will become nominates allia or ailee.

ترجمه متن انگلیسی:

در زبانهای عبرانی باستانی، کلمه “ایلیا” یا “ایلی” به معنای خدا، یا “الله” استعمال نشده و نمی شود. بلکه کلمه مذکور نشان می دهد که در زمان آینده یا آخرالزمان شخصی خواهد آمد که نامش “ایلیا” یا “ایلی” باشد.

 علی(ع) و پیشگویی حضرت داوود

نام مقدّس حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام در زبور داوود علیه‌السلام نیز چون خورشید می درخشد. داوود علیه السلام از متولد شدن امیرالمؤمنین علیه‌السلام با صراحت و دقت در جزئیات، خبر می دهد. در کتاب “علی و پیامبران” نوشته‌ای را از نسخه بسیار قدیمی زبور که نزد “احسان الله دمشقی” پیشوای دینی مسیحیان شامات موجود بوده، نقل می کند که به شرح زیر است: (مطعنی شل قثو تینمر قث پاهینوا فی وز “ایلی” متازه امطع ملغ شلو شمائت پزانان همنیقته خلذ وقث فل “حدار” کمرتوه شیهو پلت انی قاه بوتاه خزیماه رث جین “کعاباه” بنه اشود کلیامه کاذو قثوتی قتمر عند و بریما برینم فل خلذ ملغ خایوشنی پم مغلینم عت جنحاریون).

یعنی : «اطاعت آن بزرگواری که “ایلی” نام دارد، واجب است و فرمانبرداری از او همه کارهای دین و دنیا را اصلاح می کند. آن شخصیت والامقام را “حدار” (حیدر) نیز می‌گویند، او دستگیر و مددکار بی کسان و شیر شیران باشد. نیرو و قدرتش بسیار و تولدش در “کعابا” (کعبه) خواهد بود. بر همه واجب است که دامن آن بزرگوار را بگیرند و همانند غلام حلقه به گوش اطاعتش کنند. بشنود هر که گوش شنوا دارد، بفهمد هر که عقل و هوش دارد، بیندیشد هر که دل و مغز دارد، که چون وقت بگذرد، دوباره باز نمی گردد».

علی(ع) و استمداد حضرت سلیمان

در قسمت اول از این فصل، با استفاده از احادیث و روایات، منظور از آیه ۳۷ از سوره مبارکه بقره را بیان کرده و گفتیم که : مراد از کلماتی که آدم علیه السلام از خداوند دریافت کرد و با آن کلمات خدا را سوگند داد و توبه نمود، اسامی خمسه طیبه علیهم السلام بوده است.

اکنون به سراغ یکی دیگر از پیامبران حق یعنی حضرت سلیمان علیه السلام می رویم که آن حضرت با نام مقدس همین پنج بزرگوار یعنی محمّد صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم و علی علیه‌السلام و فاطمه علیهاالسلام و حسنین علیهماالسلام با خداوند مناجات می کند و عرض حاجت می نماید.

در این زمینه به فراز دیگر از مطالبی که در کتاب “علی و پیامبران” آمده است می پردازیم :

“در جنگ جهانی اول (۱۹۱۶ میلادی) هنگامی که عده ای از سربازان انگلیسی در چند کیلومتری بیت المقدّس مشغول سنگرگیری و حمله بودند، در دهکده کوچکی به نام “اونتره” یک نقره پیدا کردند که حاشیه اش به جواهرات گرانبها مرصع و در وسطش، خطوطی به حروف طلایی نگارش یافته بود و چون آن را نزد فرمانده خود، “میجر ـ ای ـ ان ـ گریندل” بردند، هر چه کوشید نتوانست از آن چیزی بفهمد ولی دریافت که این نوشته به زبان و خطی بسیار قدیمی است و بالأخره این لوح، به وسیله وی دست به دست گردید تا به سرپرست ارتش بریتانیا “لیفتو نانت” و “گلدستون”  رسید و ایشان هم آن را به دست باستانشناسان بریتانیا سپردند. پس از پایان جنگ (۱۹۱۸ میلادی) درباره لوح مذکور به تحقیق و بررسی پرداختند و کمیته ای تشکیل دادند که اساتید شناخت زبان های باستانی بریتانیا، آمریکا، فرانسه، آلمان و سایر کشورهای اروپایی، عضو آن کمیته بودند. پس از چند ماه بررسی و تحقیق در سوم ژانویه ۱۹۲۰ میلادی معلوم شد که این لوح مقدسی است به نام “لوح سلیمانی” و سخنانی از حضرت سلیمان را در بر دارد که به الفاظ عبرانی قدیم، نگارش یافته است و ما ترجمه اش در اینجا می آوریم:

الله

احمد  ایلی

باهتول

حاسن  حاسین

یاه احمد! مقذا   =  ای احمد! به فریادم رس

یا ایلی! انصطاه   =  یا علی! مرا مددی فرمای

یاه باهتول! اکاشئی   =  ای بتول! نظر مرحمت فرمای

یاه حاسن! اضو مظع   =  ای حسن! کرم فرمای

یاه حاسین! بارفو   =  یا حسین! خوشی بخش

امو سلیمان صوه عئخب زالهلاد اقتا   =   این سلیمان اکنون به این پنج بزرگوار

استغاثه می کند

بذات الله کم ایلی   =   و علی قدره الله است

… چون این خبر به اسقف اعظم انگلستان (lord bishop) رسید، فرمان محرمانه ای به کمیته نوشت که خلاصه اش این است:

اگر این لوح در موزه گذاشته شود و در دید مردم قرار گیرد، اساس مسیحیت متزلزل خواهد شد و سرانجام خود مسیحیان، جنازه مسیحیت را بر دوش بلند نموده ، در قبر فراموشی دفن خواهند کرد. لذا بهتر آن است که لوح مذکور در رازخانه کلیسای انگلستان گذارده شود و جز اسقف و اهل سرّ، کسی آن را نبیند.

برای کسب اطلاع بیشتر در این باره، مراجعه شود به کتاب (wonderful stories of islam) چاپ لندن، ص ۲۴۹

کسانی که این لوح را دیدند و بینشی داشتند گرایشی عجیب به اسلام پیدا کردند…

نام علی بن ابیطالب، زیور کشتی نوح

از پیامبران بزرگواری که به نام مقدس پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم و علی مرتضی علیه السلام و فاطمه زهرا علیهاالسلام و حسنین علیهماالسلام، تبرّک جست و از آنان مدد خواهی کرد، حضرت نوح علیه السلام است.

شاهد بر این کلام تخته چوب هایی می باشند که در جستجوهای دانشمندان معدن‌شناس شوروی، کشف شد. حکیم سید محمود سیالکوتی در کتاب خود، به طور مستند در این مورد می نویسد :

“در ژوئیه ۱۹۵۱ـ م ، گروهی از دانشمندان معدن شناس شوروی برای معدن یابی، مشغول زمین کاوی بودند که ناگهان به تخته چوب هایی پوسیده برخوردند… از علائمی دریافتند که باید این چوب ها غیر عادی و مشتمل بر راز نهفته ای باشد… در آن میان، تخته چوب مستطیلی شکلی یافتند که همه را به حیرت انداخت؛ زیرا در اثر گذشت زمان، کهنگی و پوسیدگی به تمام چوب‌ها راه یافته بود جز این تخته که چهارده اینچ طول و ده اینچ عرض داشت و حروفی چند بر آن منقش بود.

دولت شوروی، برای تحقیق و بررسی درباره این تخته چوب، در۲۷ فوریه ۱۹۵۳م کمیته ای تشکیل داد که اعضای آن، باستان شناسان و استادان زبان‌های کهن بودند… (مؤلف، اسامی اعضای این کمیته را بیان می کند و سپس می نویسد:) بالأخره پس از هشت ماه تحقیق و کاوش، اسرار آن تخته چوب، برای کمیته کشف گردید و معلوم شد که برای تیمّن و مددخواهی چیزهایی بر آن نوشته و بر کشتی نصب کرده اند،… کمیته تحقیق، پس از هشت ماه فکر و دقت و زحمت، نوشته مذکور را خواندند و به حروف روسی درآوردند،…

سپس استاد زبان های باستانی بریتانیا، mr.n.f.makes ، الفاظ مذکور را به انگلیسی چنین ترجمه کرد:

o. my god ، my helper . keep my hand with mercy and with your holybodies :  mohamad،  alia،  shabbar،  shabbir،  fatema.

they all are biggests and honourables.

the world established for thern. help me by their names.

you can reform to right.

ترجمه متن انگلیسی :

“ای خدا من! ای مددکار من! به لطف و مرحمت خود و به طفیل ذوات مقدّس محمّد، ایلیا، شبر و شبیر و فاطمه دست مرا بگیر. این پنج وجود مقدّس از همه باعظمت تر و واجب‌الاحترام هستند و تمام دنیا برای آنان بر پا شده است. پروردگارا به واسطه نامشان، مرا مدد فرمای. تو می توانی همه را به راه راست، هدایت نمایی.”

حضرت موسی علیه السلام از شهادت علی علیه السلام خبر داد

مرحوم علامه مجلسی در جلاء العیون می نویسد:

“ابن بابویه به سند معتبر از امام محمّد باقر علیه السلام روایت کرده است که مردی از علمای یهود به خدمت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و از مسائلی پرسش نمود از جمله آنها این بود که پرسید : وصی پیغمبر شما بعد از او چند سال زندگانی خواهد کرد؟

حضرت فرمود: سی سال . گفت: بگو که در آخر خواهد مرد یا کشته خواهد شد؟ حضرت فرمود: بلکه کشته خواهد شد. ضربتی بر سر او خواهند زد که ریش او از خون او خضاب شود.

یهودی گفت: به خدا سوگند که راست گفتی من چنین خوانده ام در کتابی که موسی علیه‌السلام املا کرده و هارون نوشته است.”

ابراهیم خلیل و شناخت علی(ع)

جابر از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: وقتی که خداوند ملکوت را به ابراهیم علیه السلام نشان داد، نوری را در جنب عرش دید.

گفت خدایا این نور چیست؟ به او گفته شد این نور محمّد صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم است که برگزیده من از خلق من است و نور دیگری را در جنب آن نور مشاهده کرد و از آن پرسش نمود، گفته شد این نورعلی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام است که یاری کننده دین من می‌باشد.

پس در جنب آن دو نور، سه نور دیگر دید و از آنها پرسش کرد. گفته شد نور فاطمه علیهاالسلام است که دوستانش را از آتش بازداشتم و نور دو فرزندش حسن و حسین است.

پس گفت خدایا انوار دیگری در اطراف آنها می بینم؟ گفته شد آنها امامان از نسل علی و فاطمه هستند.

ابراهیم علیه السلام گفت : خدایا به حق خمسه طیبه آنها را به من بشناسان. گفته شد ای ابراهیم اولین آنها علی بن الحسین و سپس پسرش محمد و پسر او جعفر و پسر او موسی و پسر او علی و پسر او محمد و پس از او علی و فرزندش حسن و پسرش حجت قائم است… .

ابراهیم خلیل شیعه علی(ع)

حضرت ابراهیم خلیل الرحمن با آن جلالت قدری که دارد وقتی که انوار شیعیان اهل‌بیت علیهم السلام را دید که مانند ستارگان درخشان اطراف آفتاب و ماهتاب ولایت را گرفته اند از خدا خواست که او را از جمله شیعیان علی علیه السلام قرار دهد. چنانچه در تفسیر سوره الصافات ضمن آیه ۸۳ “وَ انّ مِنْ شیعتِهِ لابراهیمَ” (و بدرستی که از شیعیان او ابراهیم است) رسیده است.

حضرت خضر و دوستی علی(ع)

اَعْمَشْ که از بزرگان روات و محدثان است وشیعه و سنّی او را توثیق می‌کنند، می گوید : در مدینه، کنیز سیاه کوری بود که کارش آب دادن بود و می گفت آب بیاشامید در راه دوستی علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام.

او را در مکه دیدم در حالی که چشم‌های او باز بود و می دید و آب می داد و می گفت: بیاشامید در راه دوستی کسی که خدا به سبب او روشنایی چشم مرا به من برگردانید.

اعمش گوید احوالش را پرسیدم گفت: مردی به من رسید و گفت: ای جاریه، آیا تویی کنیز و دوستدار علی بن ابی طالب علیه السلام؟

گفتم: آری. گفت: اللهُمّ اِنْ کانَتْ صادقهَ فَرّدَ عَلیْها بَصَرَها. (خدایا اگر این کنیز در دوستی علی علیه السلام راستگوست چشم او را به وی برگردان) . به خدا سوگند در آن حال چشم من روشن شد.

پس گفتم تو کیستی؟ فرمود: منم خضر و منم شیعه علی بن ابی طالب علیه السلام.

منبع اداره كل تبليغات مازندران
گفت‌وگو درباره مطلبی که خواندید

آدرس ایمیل شما منتشر نمی‌شود.