چکیده :
هویت هستیشناختی و معرفتشناختی مقوله شرّ و پاسخگویی به شبهات مربوط به آن در حوزه ذات، صفات و افعال الهی همواره مورد توجه اندیشمندان بوده است.بدین رو فیلسوفان و متکلمان برای دفاع از اصل بنیادین عدل الهی، پیوسته در مقام پاسخ به ایرادات بودهاند.
استاد متأله، آیت الله جوادی آملی با نگاهی جامع و مبتنی بر قرآن، برهان و عرفان ، ضمن تبیین ماهیت شرّ و تفکیک میان راهکارها و فلسفه شرور ؛دو راهکار اساسی (عدمی بودن شرّ و دیگری نظام احسن) را برای حل مساله ارائه میدهند.جستار حاضر، به تبیین این امر در آثار استاد میپردازد.
کلیدواژه : شرّ؛ وجود؛ عدم؛ نیستیانگاری؛ نظام احسن؛ آیت الله جوادی آملی