چکیده :
تاریخ کلیساى کاتولیک گویاى این مطلب است که آموزه «معصومیت» یک مسئله حادث است و به پس از دوره حواریان برمى گردد. در هیچ جایى از کتاب مقدّس و مکتوبات دیگر دوره اولیه مسیحیت، این آموزه به صورت یک اصطلاح بیان نشده است و در هیچ سند مکتوبى نمى توان آن را یافت، بلکه با مطالعه اسناد کلیسا مشاهده مى شود که این آموزه از جمله تصمیمات و اختیارات پاپ در کلیسا بوده است و پاپ ها یکى پس از دیگرى در مطرح کردن آن دخالت مى کنند.
وقتى موضوع تفوّق و اقتدار پاپ ارائه مى گردد، نمى توان انگیزه اى مهم تر از وارد کردن آموزه «معصومیت پاپ» در الهیّات مسیحیت پیدا کرد، تا آنجا که پاپ پیوس نهم شوراى واتیکانى اول را تشکیل داد و این آموزه را قانونى کرد. از این رو، باید گفت: آموزه «معصومیت»، که یکى از مهم ترین مصادیق آن «معصومیت پاپ» است، نقشى حیاتى در کلیسا دارد و تقویت و تضعیف آن مى تواند در بسیارى از تصمیمات کلیسا دخیل باشد. بر این اساس، در این مقاله کوشیده ایم با مراجعه به اسناد و مدارک اصلى کلیسایى، آن را تبیین، و دیدگاه هاى موافق و مخالف با آن را ذکر کنیم.
کلیدواژه: کلیساى کاتولیک، معصومیت، شوراى واتیکانى اول، پاپ، تفوّق، اقتدار پاپ.
نویسنده: مرتضى صانعى
آموزه معصومیت در کلیساى کاتولیک (بررسى پیشینه)