عید شاووعوت | جشن یهودیان ایران

به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)، شاووعوت از اعیاد سه‌گانه یهود است که هر فرد یهودی موظف بود در این اعیاد به زیارت بت همیقداش برود.

مهم‌ترین واقعه شاووعوت، اعطای «ده فرمان» به بنی اسرائیل است. لذا در شب اول شاووعوت، مردم در کنیساها اجتماع کرده، تا صبح بیدار می‌مانند و به خواندن متون مقدس و مرور ۶۱۳ فرمان می پردازند. با فرارسیدن صبح و پس از مراسم تفیلای شحریت، با قرائت متن ده فرمان از سِفِر تورا، آن رخداد عظیم دوباره یادآوری می‌شود.

جشن شاووعوت، در دو روز برگزار می شود که «یُوم طُوو» نام دارد و تقریباً همه قوانین تعطیلی کارها در شبات بر آنها حاکم است.

تبارشناسی عید شاووعوت

پس از روزشماری هفت هفته بالاخره عقربه زمان بر روی ششم ماه عبری فرخنده و جاوید «سیوان» قرار میگیرد و عید شاووعوت فرا می‌رسد.

حدود ۳۳۳۴ سال پیش، یعنی در سال ۲۴۴۸ عبری، در چنین ایامی کوه سینَی (سینا) به لرزه درآمد و قادر مطلق، ده‌فرمان مقدس خود را به بندگان خویش که آنان را ۵۰ روز قبل، همراه با آیات و معجزات فراوان از ظلم و بندگی رهایی داده بود، ابلاغ فرمود.

روزی پُرهیبت و باشکوه که تاریخ، پیش از آن به خود ندیده بود و پس از آن نیز هیچ‌گاه تجربه نکرد. روزی که جهان با شنیدن عبارات «من هستم خالق تو که تو را از سرزمین مصر و از خانه بندگی بیرون آوردم …»، از جلال و شکوه خداوند منان به خود لرزید و مومنان و خداجویان، در مقابل سخنان و فرامین ابدی خالق جهان، سر تعظیم فرود آوردند.

قوم یهود به رهبری سالار پیامبران یهود، حضرت موسی (ع) با آمادگی قبلی در پای کوه مقدس سینا (که کوتاه‌ترین کوه‌های آن دیار بود برای آموزش تواضع و فروتنی) به صورت لشکرهای منظم و با حفظ مقام و مکان ایستادند.

مریض‌های بستری و افیلج‌ها و کور و کرهای دیروز همه سالم و تندرست در ردیف بقیه شرکت جستند، کلیه افراد قوم یهود در نهایت طهارت و امنیت سراپاگوش و آماده شنیدن برای ندای خالقشان بودند.

در موقع طلوع فجر، رعد و برق در سراسر بیابان (جایی که در تملک انسانی نبود) طنین انداخت و ابر غلیظ تمام کوه را پوشاند و آواز کرنا فضا را پر کرده و زمین و زمان را به لرزه درآورد. آن گاه دگر بار سکوت و آرامش بر همه جا مستولی گردید، دیگر صدایی شنیده نمیشد همه کس و همه چیز در سکوت مطلق به سر می‌برد که ناگهان سخنان آسمانی باقدرت شگرف از کران تا کران جهان به گوش رسید.

اسامی مختلف عید شاووعوت

۱- (شاووعوت): متداول‌ترین نام این عید همان شاووعوت است که معنای فارسی آن «هفته‌ها» می‌باشد. این عید بدان جهت با این نام خوانده می‌شود که درست هفت هفته بعد از شمردن «عُومِر» که از شب دوم پسح شروع می‌گردد، جشن گرفته می‌شود.

در تورات مقدس سفر تثنیه فصل ۱۶ آیه ۹ آمده: «هفت هفته» برای خود بشمار، در ابتدای نهادن داس در محصول خود، شمردن هفت هفته را شروع کن و عید هفتهها را به درگاه خدای خالقت نگاهدار. شاووعوت تنها به معنی «هفتهها» نیست بلکه به معنی «سوگندها» نیز میباشد. این نام نموداری از سوگندهای متقابل بین خداوند و فرزندان اسرائیل میباشد که در روز نزول تورات هر دو سوگند یاد نمودند که تا ابد نسبت به هم وفادار باشند.

۲- (هقاصیر) عید درو: در سرزمین مقدس این عید با فصل درو گندم مصادف میشد اولین محصول خرمن تازه به صورت دو قرص نان سفید به حضور الهی اهداء میگردید. در سفر خروج فصل ۲۳ آیات ۱۶ و ۱۹ آمده: «و در عید درو، نوبرانه محصولاتت را که در کشتزار کاشت‌های، اولین نوبرانه زمینت را به خانه خداوند خالقت تقدیم کن ….».

۳- (یوم هَبیکوریم) عید اهداء نوبر میوهجات. در روزگاران پیشین که معبد مقدس آباد بود با اتمام درو غلات و جمعاوری محصولات درختان، هدیهای به نام بیکوریم به عنوان سپاس و قدردانی از مراحم الهی به معبد می‌آوردند. در سفر اعداد فصل ۲۸ آیه ۲۶ آمده : «در روز تقدیم نوبرانه، وقعی ه شما هدیه آردی به حور خداوند تقدیم میدارید، در زمان شاووعوت برای شما اجتماع مقدس باشد».

۴- (زَمن مَتَن توار): روز شنبه ششم ماه عبری سیوان ۲۴۴۸/ (۳۳۱۸ سال قبل) خداوند ده فرمان را از کوه سینای شنواند. در کتاب نماز اعیاد آمده: که در موقع نماز شاووعوت این عید با عبارت «زمان اعطاء تورات» نام برده می‌شود.

۵- (عَصِرِت): «اجتماع با شکوه» در کتاب میشنا و تلمود عید شاووعوت به نام «عصرت» به معنی «اجتماع باشکوه» یا «اختتام عید» نامیده شده است. همانطوری که «شمینی عَصِرِت» خاتمه عید سوکوت را اعلام میکند. شاووعوت نیز در حقیقت دنباله و خاتمه عید پسح به شمار میآید علاوه بر این در میشنای روُش هَشانا فصل اول آمده: در عصرت «سرنوشت میوه های درختی تعیین می‌شود».

مراسم و اعمال خاص عید شاووعوت

۱- رسم است که شب اول شاووعوت با تجمع در کنیساها تا صبح بیدار و با خواندن متون ترتیب داده شده در سیدورهای (کتاب نماز) مختص به این شب برای فرا رسیدن روز شاووعوت و اعطای تورات انتظار میکشند.

۲- در بعضی از جوامع یهودی مرسوم است که روز شاووعوت محیط کنیسا را با گل و سبزه مزین نموده. انجام این کار به دو علت است اول آن که این روز، روز داوری درختان میوه است و دوم به یادبود کوه سینای که اطراف و جوانب آن در روز شاووعوت از سبزه و گیاه پوشیده شده و مراتع سبز و خرمی را به وجود آورده بود.

۳- در روز شاووعوت، موقعی که ده فرمان آسمانی از روی تورات قرائت میشود کلیه حضار بر پا ایستاده و به سخنان خواننده گوش میدهند.

۴- در برخی از جوامع مرسوم است که در روز شاووعوت از خوراکیهای لبنی و عسل و شیرینی و امثال آن استفاده میکنند و این بدان جهت است که تورات به شیر و عسل قیاس شده است.

۵- مرسوم است که در روز دوم شاووعوت کتاب روت را در کنیساها قرائت میکنند این امر علل مختلفی دارد:

الف – شاووعوت روز تولد و رحلت حضرت داود (ع) می‌باشد و کتاب روت درباره دودمان او توضیحاتی داده است.

ب – شرحی که درباره درو در کتاب روت داده شده با عید شاووعوت یا عید درو مناسبت دارد

ج – روت یک جدیدالمذهب باوفایی بود که دین یهود را از صمیم قلب پذیرفت، در شاووعوت کلیه یهودیان نیز تورات را با همه دستورات آن پذیرفتند و وفاداری خود را نسبت به آن اعلام داشتند.

روابط عمومی انجمن کلیمیان تهران، پیشاپیش موعد (عید) شاووعوت را به تمامی شما خوبان، تبریک و شادباش عرض می‌نماید.

تهیه و فرآوری : محمد پناه زاده

منابع:

http://www.iranjewish.com/binesh/Binesh3-2.htm

http://www.iranjewish.com/Essay/Essay168_9_shavoout.htm

http://www.iranjewish.com/Essay/Essay40.htm

http://www.iranjewish.com/Essay/Essay143_30_shavoot.htm

کانال روابط عمومی انجمن کلیمیان تهران