از جشن سوکوت (سایبان‌ها) یهودیان چه می‌دانید؟
جشن‌های مذهبی در میان یهودیان فلسفه خاصی دارد مثلا در عید پسح یهودیان معتقدند از بندگی رها شده و از مصر خارج شدند و با ایمان کامل در جشن سوکوت یا سایبان‌ها به شادمانی و خوشحالی می‌پردازند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، کلمه سوکوت جمع کلمه عبری «سوکا» به معنی سیهبان است. سوکا بنی موقت، که سقف آن از شاخه و برگ درخت درست شده و در یام عید سوکوت (عید سایبان‌ها) برپا میشود.
در تورات مقدس سفر لاویان فصل ۲۳ یههی ۴۲ و ۴۳ آمده «زطبعو وصزع صزلو اداح …» «هفت روز در سایبان‌ها ساکن شوید. به خاطر این که نسلهای (بعدی) شما بدانند که بنیاسرائیل را هنگامی که آنها را از مصر بیرون آوردم در سوکوت (سیبانها) ساکن نمودم».
این جشن در ۱۵ ماه عبری تیشری شروع میشود و ۹ روز ادامه دارد. از این ۹ روز ۷ روز آن سوکوت است و روز هشتم صداذا لئقو (شمینی عصرت) نام دارد و این عید روز هشتم ارتباطی به عید سوکوت ندارد و روز مخصوصی است و روز نهم هم جشن صدتو وعقر (سیمحت تورا) نام دارد. و به مناسبت به انجام رسیدن قرائت ۵ سفر تورات در عرض یک سال برگزار میشود.
عید سوکوت عید جمعآوری محصول هم میباشد، چون این جشن جنبه کشاورزی دارد، پس از جمعآوری محصول به پاس نعمتهای بیکرانی که خداوند به ما ارزانی داشته است، چهار نوع از محصولات زمین را در دست گرفته و براخا (دعا) مخصوص را میخوانیم و این چهار نوع عبارتند از : ترنج، شاخه درخت خرما، شاخه درخت مورد، شاخه درخت بید. این عمل طبق فرمانی که در تورات، کتاب لاویان فصل ۲۳ یه ۴۰ داده شده است انجام داده میشود.
میدانیم که زمان خروج بنیاسرائیل از مصر، در ۱۵ ماه عبری نیسان یعنی در فصل بهار واقع شده است، لذا منطقی به نظر میرسد که مراسم سکونت در سوکا نیز در همان هنگام یعنی در فصل بهار انجام شود. اما چرا خداوند اجری این مراسم را به ۱۵ ماه عبری تیشری در فصل پییز موکول نموده است؟ دانشمندان یهود برای این سؤال چند جواب دادهاند:
۱- در تلمود، گماری سوکا (۱۱ ب) آمده: ربی الیعزر میفرمید که در بیابان سینی، ابرهی جلال الهی از بنیاسرائیل محافظت میکردند و برای آنها همانند سیبان (سوکا) بودند. لذا مراسم جشن سوکوت در این زمان انجام میشود.
۲- دلیل دیگر واقع شدن این جشن در پانزده ماه عبری تیشری، دنبال کردن روز بزرگ کیپور (روزه کیپور) است. فردی که آئین روز کیپور را به خوبی برگزار نموده و گناهان او مورد بخشش قرار گرفتهاند نیاز به مکان و فرصتی دارد که در آن به تفکر پرداخته و درباره اصلاح مسیر ینده زندگی خود بیاندیشد. درباره چگونگی ادامه راه زندگی مناسبی که مطابق با خواسته خداوند باشد، فراهم سازد.
۳- این مراسم در فصل پییز انجام میشود که همه مردم سیبانهی موقت خود را جمعآوری کرده و برای فرار از سرما و باران به خانههی خود باز میگردند. در این هنگام است که بنیاسرائیل سوکاهی (سیبانهی) خود را برپا کرده و حقیقتاً نشان میدهند که بدون لذت و منفعت شخصی و فقط جهت کسب رضیت خالق خود این فرمان الهی را انجام میدهند.
۴- با توجه به یات تورات مقدس درباره اعیاد سهگانه صنص قیناح، پسح (عید فطیر)، شاووعوت (اعطی ده فرمان) و سوکوت (سیبانها)ملاحظه میشود که خداوند درباره این عید سوکا، (سیهبان) بیش از سیر اعیاد بر شادی جامعه تأکید میورزد. چنانچه در تورات مقدس کتاب تثنیه فصل ۱۶ یات ۱۴ و ۱۵) گفته شده است عصدتو زتیم در عیدت شادی کن و یا عرااو فم صدت در این عید کاملاً شاد باش.
۵- با یک نگاه عمیقتر، میتوان همین روند را در تاریخ اولیه بنیاسرائیل نیز مشاهده کرد. آنها در پسح (عید فطیر) از بندگی رها شده و از مصر خارج شدند. با وجود دستیابی به آزادی، آنها از ینده خود مطلع و مطمئن نبودند، لذا شادی آنها کامل نبود. در شاووعوت (عید اعطاء ده فرمان) خداوند تورات را به آنها اعطا نمود و جامعه نتیجه ایمان خود به خداوند را مشاهده کرد و اما آنها هنوز این تعالیم الهی را به مرحله اجرا نگذاشته بودند و همچنان شادی آنها ناقص بود.
در عید سوکوت (سایبان‌ها) مدتها از زمان اعطی تعالیم الهی تورات میگذشت و آنها با اجری فرمانهای خداوند طعم و لذت آن را چشیده بودند و اکنون میتوانستند به طور کامل به شادمانی بپردازند و خدای خود را سپاس بگویند.