الحاد عملی به الحاد اخلاقی منجر می شود/ سرانجام بی خدایی دیوانگی است

به گزارش خبرنگار ردنا (ادیان نیوز)، حجت الاسلام اسماعیل علیخانی امروز در نشست مجازی «ناسازگاری های درونی و پیامدهای الحاد» از سلسله نشست‌های الحادپژوهی که از سوی دفتر قم مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار می شود، اظهار کرد: ناسازگاری های درونی و پیامدهای الحاد یعنی اینکه الحاد را به معنای حقیقی یا حقیقت نمی توانیم بپذیریم و علت آن دلایل مختلف ناسازگاری های درونی یا پیامدهای بیرونی است.

استادیار مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران افزود: ادعای الحاد از سوی افراد، ادعایی بیش نبوده چراکه این افراد یا به لوازم سخن خود آگاه نیستند یا از سر لجاجت این ادعا را در پیش می گیرند.

وی یکی از موضوعات مهم الهیات فلسفه خداوند، اوصاف و عملکرد خداوند در جهان و نقطه مقابل آن، انکار خداوند را در عالم عنوان و خاطرنشان کرد: این مهم دلایل مختلف فلسفی و علمی دارد.

گروهی به بار معنایی الحاد آگاه بوده ولی بر ادعای خود تأکید دارند

حجت الاسلام علیخانی با بیان اینکه افراد ملحد دو دسته هستند؛ عنوان کرد: گروهی که نسبت به لوازم، پیامدها و بار ادعایی الحاد آگاه هستند و گروه دوم کسانی هستند که نسبت به آن آگاهی ندارند.

وی ادامه داد: گروه اول که بار معنایی الحاد و انکار خدا را فهمیدند و می دانند چه چیز می گویند اما بر ملحد بودن تأکید دارند، در این گروه انکار و مشتقات آن فراتر از خدا، انکار معاد و ناسازگاری دینی است، این افراد به بازآفرینی ارزش ها اشاره دارند، خدا را کنار می گذارند تا خودشان بسیاری از ارزش ها را بیافرینند و این نوع دیدگاه خام اندیشی و تعصب دینی در لباس جدید است.

حجت الاسلام علیخانی با اشاره به اینکه ملحدان سخت به لوازم منطقی الحاد که به پوچی منجر می شوند، اعتقاد دارند، گفت: به گفته آنان این جلوه ای از الحاد است که خدا را کنار بگذارند و با علم جهان به زندگی سرو سامان بدهند.

وی با تقسیم الحاد به دو بخش سخت و نرم عنوان کرد: الحاد نرم همان گروهی هستند که نسبت به لوازم الحاد آگاه نیستند و گروه سخت آگاهی لازم را دارند.

استادیار مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه چرا الحاد ناممکن است؟ علت آن به ۱۰ بخش در دو قسمت ناسازگاری های درونی و پیامدهای الحاد بر می گردد.

وی بیان کرد: جهان بینی توحیدی از انسجام کامل برخوردار بوده و مدعی است اگر همه امور مادی، معنوی، دنیوی، فردی، اجتماعی، روحی و جسمی را کنار هم ببینیم، بین آن ۱۰ برنامه هماهنگی است و دنیا و آخرت انسان تأمین می شود.

حجت الاسلام علیخانی با بیان اینکه جهان بینی نامنسجم بی خدا است، ادامه داد: اما اگر الحاد و بی خدا بودن را در نظر بگیرید از انسجام و کمال برخوردار نیست و کسانی که مدعی ملحد بودن می کنند  به صورت جدی نبود خدا و مرگ خدا را مطرح می کنند.

وی اظهارکرد: این افراد که جهان بی هدف را ترسیم می کنند سر از دیوانگی و پوچی در می آورند و زندگی انسان بر این اساس متلاشی می شود و شک گرایی در عالم و هستی، نشاط و شور با هم فرو می ریزد.

حجت الاسلام علیخانی خاطرنشان کرد: امروزه به جای ایمان، بی دینی و کار آمده؛ به جای دعا مسائل مادی و …؛ سخن بر سر این است هیچکدام از اینها نتوانسته  که بشر را اخلاقی، آرامش را بیشتر و سعادتی برای او درست کند.

ادعای الحاد از انسجام درونی برخوردار نیست

استادیار مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکهادعای الحاد از انسجام درونی برخوردار نیست، گفت: باز آفرینی ارزش ها نکته دیگر در الحاد است که وقتی فرو ریخت ایمان به خدا دچار پوچی و پوسیدگی می شود.

وی با اشاره به دیدگاه ملحدان در ساخت ارزش ها به دست خود و کنار گذاشتن خدا، ادامه داد: ساخت ارزش ها امکان ندارد چراکه این ارزش ها به اصول و آرمان هایی پایبند بوده که خود آنها پشتوانه هایی نیاز دارد و لازمه بازآفرینی ارزش ها به لوازم خاصی است.

خداسازی از دیگر علل ناسازگاری درونی الحاد است

حجت الاسلام علی خانی سومین ناسازگاری درونی الحاد را خدا ساز بودن دانست و عنوان کرد: کسی ادعا می کند خدا را قبول ندارد در اینجا خدای دیگر جایگزین می شود و با تمام نیرو به ساخت خدایان مختلفی شروع می کند.

وی اظهار کرد: وقوع جنگ جهانی اول و دوم ثمره عقل بشر است، بنابراین تاریخ اندیشه انسان ها نشان داده است که انسان ها بدون خدا نمی توانند زندگی کنند.

حجت الاسلام علیخانی با بیان اینکه در انقلاب فرانسه مدعی بودند که باید خدا و کلیسا را کنار بگذارند و خدایانی همچون طبیعت و آزادی جایگزین کردند و این مهم در جشن های مختلف مطرح می شد و خدایان جایگزین را بزرگ می دانستند که همه نمونه هایی از ناسازگاری درونی الحاد است.

وی به بخش دوم پیامدهای الحاد اشاره کرد و گفت: نتیجه الحاد نیست انگاری، سرگشتگی و پوچی است، وقتی خدا، دین و ارزش ها را کنار بگذارند عالم دچار خلأ می شود و افراد حس پوچ گرایی دارند.

حجت الاسلام علیخانی با بیان اینکه کسانی که وجود خدا را انکار می کنند سر از دیوانگی و پوچی مطلق در می آوردند و نشان می دهند که در ادعا صادق نیستند ولی نمی توانند آن را بپذیرند، این افراد که  الحاد حقیقی را به تصویر می کشند، انفجاری مهیب بناهای مستحکم زندگی و اخلاق آنها را متلاشی می کند و این افراد نقطه اتکایی نداشته و از ارزش ها به دور هستند.

وی قدرت ویرانگر الحاد، مرگ انسان و انسانیت را از دیگر پیامدهای الحاد دانست و خاطرنشان کرد: کسانی که به مبارزه عملی و نظیری با خدا می روند سر به طغیان می زنند. این افراد تصورشان این است که اگر خدا را کنار بگذارند انسان قوی و بزرگ می شود در حالی که انسان بیشتر تحقیر شده و انسانیت او از بین می رود.

وی با بیان اینکه الحاد عملی به الحاد اخلاقی منجر می شود، اظهار کرد: ولنگاری به انکار خداوند نیز  می انجامد؛ نمی توان گفت انسانی که ملحد بوده اما حکیم و با اخلاق باشد چون این دو در قاب جای نمی گیرند.

نتیجه زندگی بی خدا بودن پوچی و دیوانگی است

استادیار مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه راهکار بی خدایان به قوانین و باورهای گنگ منجر می شود، خاطرنشان کرد: ملحدان خدا را منکر می شوند تا همه افکار و اندیشه ها، باید و نبایدها را کنار بگذارند.

وی با اشاره به اینکه عده ای می پذیرند که بی دینی و بی خدایی به پوچی منجر می شود ولی عده ای نمی پذیرند در پوچی زندگی کنند، عنوان کرد: نتیجه پوشی خودکشی و بدبینی است ولی با این حال مقاومت می کنند.

حجت الاسلام علی خانی با بیان این سؤال که اگر الحاد ناممکن است پس چرا این همه ملحد وجود دارد، بیان کرد: بسیاری از ملحدان از ناسازگاری های درونی و پیامدهای الحاد آگاه نیستند و یا آگاه هستند اما لجاجت کرده و با پوچی زندگی می کنند و دلیل سوم اینکه غفلت می کنند می خواهند آزاد و پیرو هوای دل باشند تا بایدها و نبایدها را نپذیرند.

وی اظهار کرد: در ملحدان ضمیر ناهوشیاری شکل می گیرد این افراد به راحتی نمی توانند خود را عوض کنند و قرآن می فرماید هر کس مطابق هویتی که برای خود ساخته که تحت تأثیر محیط، خانواده، دوستان و دیگر عوامل قرار گرفته است، به راحتی نمی تواند این هویت خود را تغییر دهد.

حجت الاسلام علیخانی در پایان تأکید کرد: ادعای الحاد و انکار خدا از عالم ناهماهنگ و نامنسجم دارای پیامد و لوازمی است که اگر مدعیان بدانند چه بسا حاضر نباشند آن پیامدها را بپذیرند.