رئیس کلیسای مسیحیان کاتولیک قدس: اشغالگران به دنبال نسلکشی در فلسطین هستند/ جنگ اوکراین نباید بر مسئله فلسطین سایه بیندازد
«عبدالله یولیو» پدر روحانی کلیسای مسیحیان کاتولیک در قدس اشغالی گفت: اشغالگران از طریق حمله به اقصی و مردم فلسطین، به دنبال پاکسازی نژادی هستند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، «عبدالله یولیو» پدر روحانی کلیسای مسیحیان کاتولیک و رئیس طائفۀ روم ملکیهای کاتولیک فلسطین اشغالی در گفتگو با العالم تاکید کرد: اسرائیل قدس و فلسطین را سرزمینی خالی از ساکنان اصلی اش می خواهد، آنچه در قدس جریان دارد بسیار خطرناک است و ممکن است به خاطر هتک حرمت اماکن مقدس به جنگ دینی منتهی شود و به همین دلیل ما در آستانه مرحله بسیار خطرناکی هستیم.
مشروح گفتگو:
همواره میپرسیم که قدس چه جایگاهی برای مسیحیان، مسلمانان و سایر ادیان دارد؟
یولیو: برای ما مسیحیان، مهمترین مساله در زندگی حضرت مسیح، اداره قدس است، به ویژه که محور اندیشه مسیحیت، خاستگاه مسیح، مصلوب شدن و رستاخیز مسیح است.
ما معمولاً قدس را به عنوان شهر رستاخیز یاد می کنیم، اما این شهر نیز شهری برای هزاران نفر است، بنابراین قدس برای همه مسیحیان اهمیت ویژه ای دارد، اما ما بخشی جداناپذیر از امت عربی و اسلامی هستیم و همچنین قدس به عنوان مکانی برای عبادت خداوند از اهمیت خاصی برخوردار است و از نظر بصری یکی از اماکن مقدس فلسطینی و عربی است.
قدس جوهره و میعادگاه دعوتهای توحیدی است
حتی در اسلام فراموش نمیکنیم که معراج گاه پیامبر (ص) است به همین دلیل قدس جوهره و میعادگاه دعوتهای توحیدی است، در نهایت، دین و خدا یکی است و همه اطراف قدس جمع می شوند.
بحران در این شهر مقدس به خاطر حملات اشغالگران است، رژیم صهیونیستی با حملات خود به مکانهایی مانند مسجدالاقصی و مردم فلسطین، قصد نسلکشی دارد، هدف رژیم، پاکسازی قدس از ساکنان اصلی آن و فلسطینیان است. بنابراین موضوع بسیار خطرناک است و در صورت بی حرمتی به اماکن مقدس ممکن است به جنگ دینی منتهی شود، همه می دانند که دین مهم است و به همین دلیل در مرحله بسیار خطرناکی قرار داریم.
ما به عنوان بخشی از ملت عرب فلسطین و امت اسلامی، یک ملت واحدیم و مسئولیتی مضاعف داریم و به خانواده های معنوی بسیاری تعلق داریم که در بین آنها همپوشانی تاریخی وجود دارد. لذا باید در زمینه وحدت صف در واقعیت، میدان و گفتمان سهیم باشیم. من همیشه ترجیح می دهم اینگونه در دنیا خود را نشان دهیم که نه در کلام بلکه در عمل و واقعیت یک ملت و امت واحد هستیم.
دین ما متفاوت اما فرهنگمان یکی است
مسیحیت بخشی از شرق است به همین دلیل نمی توان گفت که بین آن جدایی افتاده است و همواره می شنویم که مکانی پر از رنگها و طیفهای همگون است.
یولیو: وابستگی های معنوی ما متعدد اما فرهنگمان یکی است
برخی کلمه وابستگی دینی را جایگزین وابستگی فرهنگی می کنند اما فرهنگ ما یکی است یعنی فرهنگ عربی اسلامی واحد که دارای یک تمدن واحد است.
در این میان برخی گفته اند که راه عبدالله یولیو ادامه مسیر کاپوچی است، اما دشمن صهیونیستی تلاش زیادی برای ایجاد تفرقه میان مسیحیان و مسلمانان فلسطین می کنند!
یولیو: توطئه ای وجود داشت و هنوز هم وجود دارد، زیرا بدخواهان به دنبال تفرقه انداختن میان ملت و امت هستند و بنابراین تلاش برای ایجاد تفرقه ادامه دارد، نه فقط بین مسیحیان و مسلمانان، بلکه حتی بین مسیحیان، به این دلیل که مسیحیان متعلق به چندین کلیسا هستند لذا نوعی تفرقه میان مسیحیان و خانوادههای روحانی اسلامی موجود است، اما هر شخصی که اقدام به ایجاد تفرقه کند، یا نادانی است که از وی سوء استفاده شده یا بدخواه است.
من شاگرد و دوست کاپوچی بودم و او را پدر خودم می دانم، او استاد مکتب من است، زیرا با انسانیت، مبارزات و وابستگی اش به امت عربی اسلامی تمام طوایف را درنوردید.
برای همه طوایف، کاپوچی به یک نماد تبدیل شد، زیرا او دغدغه های امتش را به دوش می کشید
یولیو: صد در صد، او گرچه از اهالی حلب بود اما فلسطینی بود، در کلیسا، بزرگ همه بود، اهل سنت و شیعه در تشییع جنازه او شرکت کردند و گفتند نه فقط کلیسا بلکه همه ما کاپوچی را از دست دادیم.
گفتمان ما باید واحد باشد
سوال این است که چگونه می توانیم خود و جامعه را از تفرقه بین مسلمان و مسیحیان و حتی بین خود مسیحیان و خود مسلمانان مصون نگه داریم؟
یولیو: قبل از هر چیز باید هوشیار باشیم و بدانیم که یک نقشه شیطانی پلید وجود دارد، بنابراین وقتی متوجه شویم نقشه و خطری وجود دارد باید به موضوع رسیدگی کنیم و همواره صفوف خود را متحد کنیم و از هر نوع اقدام که باعث افزایش فرقه گرایی می شود، جلوگیری کنیم.
کسانی به دنبال این هستند که ما را به فرقه ها، گروه ها و اقلیت ها تبدیل کنند اما ما می خواهیم ملت و امتی واحد باشیم، گفتمان ما باید واحد باشد، در خانه، مدرسه، باشگاه و همه جا، باید نظارت وجود داشته باشد تا دو یا چند گفتمان وجود نداشته باشد، باید با خودمان صادق باشیم.
بنابراین من معتقدم که توطئه همچنان ادامه دارد و از حضور غیرمسلمان سوء استفاده شده تا نفوذ کرده و همه چیز را خراب کنند لذا ما باید سد نفوذ ناپذیر در برابر آن باشیم.
گفتمان واحد بسیار مهم است و ما در کشورهای عربی راه اعراب را به ارث برده ایم، هر شخص که وارد کشور شود وابسته به این کلیسا است و وارث نسل عرب است و بخشی از امت است، نوعی همپوشانی میان امت اسلامی و امت عربی وجود دارد، باید مرزهای تنگ نظرانه را در نوردید و مفهومی دیگر بنا نهاد، ما نسبت به خطر طرحهای تفرقه افکنانه هشدار می دهیم.
تفرقه اساس شکست است!
یولیو: هر شخصی که مسیحیت را اقلیت می داند، اول از همه به او می گویم چرا با خودت به عنوان اقلیت رفتار می کنی، به خودت بگو عرب هستی نه اقلیت.
از طایفه گرایی بسیار متنفرم و همیشه در این خصوص احساس خطر می کنم
وقتی از امت اسلامی عربی باشی اکثریت خواهی شد
یولیو: خدا را شکر، من در فضای زیبای عربی بزرگ شدم، من فارغ التحصیل لبنان هستم و در لبنانی دوستانی دارم که مانند خانواده من بودند … آنها در عین حال شیعه و فلسطینی هستند، وقتی از خانه بیرون می رفتم تا به نزد آنها بروم گویی نزد خانواده ام می رفتم، من در فضای خاصی بزرگ شدم، حتی الان مدیون این فضا هستم.
بنابراین بسیار ضروری است که تربیت مشترک باشد، من مخالف ایده بلوک مسیحی و غیر مسیحی هستم. بیرون از مسجد و کلیسا، ما یک ملت هستیم، باید با یکدیگر ملاقات کنیم، گاهی اوقات من اشتباهاتی داشته ام.
یادم هست در انتفاضه اول در بیت ساحورا بودم، فاجعه زمانی روی داد که جامعه ما به ارتدکس، کاتولیک، لاتین، مسلمان، مهندس و غیره تبدیل شد، ما با دست خود جامعه مان را شکستیم و کودکانمان را بر اساس تفرقه بزرگ کردیم.
حضرت علی می فرمایند مردم با چیزی که از آن غافل هستند دشمنند، من از طایفه گرایی بسیار متنفرم، اما همیشه احساس خطر می کنم، به همین دلیل به گونه ای برخورد می کنم که هویت این رسالت حفظ شود.
همانطور که به شما گفتم من شاگرد اسقف اعظم کاپوچی بودم، وی همیشه در سخنانش افتخار می کرد که اهل حلب است که روزی جزو کشور حمدانیان بوده است و سرزمین شخصیت هایی مانند شیخ عزالدین قسام است، همیشه می گفت اما عربی، امت ماست، من همیشه همراهش بودم یعنی در هر کشور عربی تونس، بغداد… همه جا..
مقاومت سپر فلسطین و امت است
در آستانه روز جهانی قدس در آخرین جمعه ماه رمضان، این سوال مطرح می شود که آیا مقاومت چه در لبنان و چه در فلسطین این موضوع را به اثبات رساندهد است که همچون سپر از فلسطین و امت مسلمان حفاظت می کند؟
یولیو: من یقین دارم که مقاومت این موضوع را به اثبات رسانده است. ما مرحله ای را پشت سر گذاشته ایم و وارد مرحله دیگری شده ایم. تحولات در فلسطین و در منطقه عربی ما نشان می دهد که ما رو به جلو هستیم. البته ما همچنان در شبی ظلمانی به سر می بریم اما شعاع نور را می بینیم و پیروزی نزدیک است. من کاملا بر این باورم که آنچه هم اکنون بین روسیه و اوکراین در جریان است، به آنچه در منطقه می گذرد، بی ارتباط نیست. عجیب است که آنچه در روسیه و اوکراین می گذرد، ذهن و دل عده ای را به خود مشغول و از آنچه در فلسطین می گذرد، غافل کرده است با این حال من معتقدم ما از مرحله بحران خارج خواهیم شد و وارد مرحله ای زیبا خواهیم شد و آنچه را به دنبال آن هستیم، محقق خواهیم ساخت.
ما جایگاه قدس را به آن بازگردانیم
سوال دیگر این است که پایداری و تقویت پایداری در میدان برای ماندن در آن به چه چیز نیازمند است؟
یولیو: پیش از هر چیز ما باید ایمان کامل داشته باشیم که ما به خواست خدا آنچه را در پی آن هستیم، محقق خواهیم ساخت، یعنی آزادی میهن و استقلال میهن، کشور فلسطین با حاکمیت مستقل به پایتختی قدس و بازگشت کسانی که از سرزمین خود محروم شده اند.
ما نباید این خواسته ها را فقط آرزو کنیم بلکه باید به آنها یقین داشته باشیم. در نتیجه اگر به لطف خدا ما چنین ایمانی داشته باشیم، می توانیم این ایمان را با محبت در دل دیگران نیز بکاریم. ما باید چنین ایمانی داشته باشیم تا بتوانیم به آنچه می خواهیم، برسیم. باید با محبت و ایمان، با یکدیگر تعامل داشته باشیم حتی در امور سیاسی و اجتماعی، باید با قلب خود یعنی با محبت و ایمان رفتار کنیم. من ایمان و یقین دارم که ما می توانیم جایگاه قدس را به آن بازگردانیم، ما صلح را با دستان خود به قدس باز می گردانیم زیرا قدس از آن ما است و خانه خانه ما است.
دوران شکست ها به سر آمده است
به نظر شما آیا نبرد در شرف پایان یافتن است یا ما همچنان فرصتی طولانی در پیش داریم و این در حالی است که همگان معتقدند که شکست همانند گذشته دیگر وجود ندارد، آنگونه که جناب سید حسن نصر الله در یکی از سخنرانی های خود گفت: زمان شکست ها به سر آمده است. ما در سال ۲۰۰۶ دیدیم که صحنه، دیگر همانند گذشته نیست یعنی دوران شکست ها به پایان رسیده است و ما به طرف پیروزی در حرکتیم؟
یولیو: من می گویم آری دوران شکست ها به سر آمده است. ما این دوران را طی کردیم و من یقین دارم که پیروزی نزدیک است و پایان تاریکی نزدیک است و قدس برای همه ما نزدیک تر است.
ما همواره شما را در خط رویارویی می بینیم. آیا احساس شما این است و آیا این امید را دارید که این ملت می تواند به اتحاد برسد؟
یولیو: من یک بار در سلفیت بودم که درگیری هایی روی داد و بیشتر حاضران فلسطینی بودند. خبرنگاری از من پرسید شما با سن و سال بالا چگونه بین این جوانان حضور دارید، به ویژه اینکه شما روحانی مسیحی هستید و من از حضور شما شگفت زده شده ام؟ من به او گفتم آری من روحانی مسیحی هستم اما ما از منظر دینی یا اعتقادی یا فرقه ای با یکدیگر تعامل نمی کنیم. من پدر روحانی هستم و پدر روحانی باید بین فرزندانش باشد و شما فرزندان من هستید. این جوانان از من کوچکتر هستند و من باید بین آنان باشم زیرا گذشته را به خاطر دارم و باید بین گذشته و آینده پیوند ایجاد کرد تا شناخت و آگاهی ما افزایش یابد و همگان بدانند که این سرزمین، سرزمین فلسطین و قدس است.
اسقف کاپوچی در حقیقت الگوی همگان بود
همچنین برای تایید صحبت شما، می توان به کلام گلدان مایر اشاره کرد که «بزرگسالان می میرند و جوان ها فراموش می کنند که تداوم خاطره باید وجود داشته باشد.» در اینجا مطران کاپوچی، زمانی که به جنبش مقاومت پیوست و هنگامی که دستگیر، زندانی و آزاد شد، یک الگو برای همه مسیحیان بود. نظر شما در این باره چیست؟
یونیو: شکی نیست که اسقف اعظم کاپوچی گرایش به مقاومت داشت و من نیز در دمشق، به کلیسایی گرایش دارم که خود را عرب می داند. بنابراین ما کسانی هستیم که باقی می مانیم.
اسقف اعظم کاپوچی فرزند کلیسا است و بدان گرایش داشت. اسقف اعظم خود، تاریخ است. در لبنان همیشه جایگاهی خاص داشت. ما خدمت او می رسیدیم. وی همیشه خواهان اتحاد زیر چتر «هویت عربی» بود، بنابراین، همانطور که قبلا نیز به شما گفتم، از محیط خانوادگی، دشمن داشت و با او خصمانه رفتار می شد.
اما به عنوان فردی که در بیت المقدس، تحصیل کرده، دوران کودکی خود را در آنجا گذرانده و مخالف تشکیل دولت (اسرائیل) بوده است، و همچنین به عنوان شاهد عینی اتفاقاتی که در هتل «ملک داوود» رخ داد، با همه ارتباط داشت.
اسقف اعظم کاپوچی هم داخل یک فضای فرقه ای زندگی می کرد در عین حال احساس تعلق خاطرش به عرب بود، قوی تر بود. خلاصه کلام این که فرهنگ وی این گونه بود.
یادداشت هایش آیات قرآن، نهج البلاغه و… بود. این، منش اسقف است. اسقف در حقیقت الگوی همگان بود، در گذشته وضعیت، بهتر از امروز بود و کابوچی، الگوی رفتاری یک مورد نادر بود.
او اولین مسیحی بود که نخستین جایگاه ویژه مقاومت را در قدس تأسیس کرد و سپس با جنبش «فتح» پیوند خورد، بنابراین اسقف همه حد و مرزها را زیر پا گذاشت، اما وجدانش راحت بود، او به وظیفه خود عمل می کرد، نام او چوپان صالح بود نام کاپوچی نامی عثمانی به معنای نگهبان و سرایدار است. قبلا اومسٰول دروازه های شهر بود. در زبان ترکی نیز کاپوچی به معنای نگهبان و دروازه بان است.
حقیقت این است که درباره کلیساها اصطلاحا گفته می شود: هر کلیسا میراث، تاریخ و شیوه بیان خود را دارد. در کلیسای ما تمرکز، مدام روی این است که کلیسای ما عربی است. بر همه ما واجب است که جدیتر کار کنیم تا این گفتمان به گفتمان همه تبدیل شود.
معامله قرن پایان یافته و دفن شده است
شما در آستانه عید پاک و نیز روز جهانی قدس در پایان ماه مبارک رمضان و همچنین عید سعید فطر چه پیام برای ما دارد؟
یولیو: اولاً بین عید فطر و قیامت یک وجه مشترک وجود دارد، ما نیز حضرت ابراهیم را یاد می کنیم و اینکه چگونه حاضر بود فرزندش را قربانی کند، بنابراین عید فطر، عید گذشت، بخشش، و ایمان مطلق به خدای متعال است.
مسیح برای همه ما تجسم همین گذشت و بخشش است که خود را در راه خدا قربانی کرد، اگر میخواهیم به آنچه آرزو داریم برسیم، باید یاد بگیریم که چگونه خودمان را قربانی کنیم.
مسیح میگوید: «ما نمیتوانیم هم خدا و هم پول را پرستش کنیم.» به همین خاطر من همیشه به همه فرزندان مردم و ملتم و نه فقط مسیحیان، در همه جا می گویم، صرف نظر از مسائل عقیدتی، عید پاک نماد پرچم و قیامت است، نماد پرچم معرفت ما و بر پا شدن قیامت است و ما، مردم ما و فرزندان ما، راه طولانی پیش رو دارند و پرچم، نشانه و نماد این است که ما در این راه طولانی، تسلیم ناامیدی نمی شویم.
امید را همیشه در دل های خود زنده نگه خواهیم داشت زیرا مطمئن هستیم که روزی به قیامت خواهیم رسید.
برای هر صلیب یک قیامت وجود دارد، برای هر مرگ، یک رستاخیز بر پا خواهد شد. امروز ما نیز همانند ملت فلسطینی و نیز مردم منطقه، به رستاخیز نزدیکتر شده ایم.
من معتقدم آنچه بین روسیه و اوکراین اتفاق افتاد، پایان معامله قرن را اعلام می کند، معامله قرن پایان یافته و دفن شده است و بنابراین ما صفحه اش را ورق زدیم. و وارد مرحله جدیدی می شویم.
در این مرحله شاهد تحقق آرزوهایمان خواهیم بود و به امید خدا ما یقین داریم که دولتی مستقل به وجود خواهد آمد که پایتخت آن قدس است و آوارگان به وطن خود باز خواهند گشت و هر منطقه، شاهد رستاخیز جدیدی خواهد بود، زیرا در نهایت ما فلسطینی ها، بخشی از این امت هستیم و قدس، قلب این ملت است.