ببینید| محله جلفایِ اصفهان «تبریزی ها» و کوچ بزرگ ارامنه

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، کوچ بزرگ ارامنه در اوایل قرن هفدهم میلادی و به دستور شاه عباس اول صفوی و به منظور پیشبرد اهداف سیاسی، نظامی و اقتصادی او اتفاق افتاد.
در جریان این کوچ اجباری عده زیادی از ارامنه وارد ایران و به خصوص شهر اصفهان شدند. بیشتر این افراد که از اهالی شهر جلفای کنار رودخانه ارس بودند در زمینی که شاه عباس در ساحل جنوبی زاینده رود برایشان در نظر گرفته بود سکنی گزیدند و از آن پس این محله جلفای نو لقب گرفت.
همزمان عده ای دیگر از ارامنه که از تبریز به اصفهان آمده بودند در محله شمس آباد اصفهان اسکان داده شدند.
پنجاه سال بعد از کوچ بزرگ، شاه عباس دوم دستور داد کلیه ارامنه از داخل شهر اصفهان خارج شده و همگی در محله جلفای نو ساکن شوند.

محله ای که ارامنه اهل تبریز برای سکونت در جلفا انتخاب کردند از آن پس تبریزیها نام گرفت.
این محله در خیابان حکیم نظامی و مابین محله سنگتراشها و ایروانیها واقع شده و جزو تاریخی ترین و زیباترین محله های محدوده شهرداری منطقه پنج اصفهان می باشد.

جلفا فعلاً از هشت محلّه میدان بزرگ، میدان کوچک، محلّه چهارسوق جلفا، محلّه هاکوپ‌جان، محلّه قاراکل، محلّه سنگتراشها، محلّه تبریزیها و محلّه ایروان تشکیل شده است. در ایران برای ارمنیان سه خلیفه‌گری وجود دارد. یکی در تهران، دیگری در آذربایجان و سومی در جلفای اصفهان و در محلّ کلیسای وانک. ارمنیان در ایران چهار دیر، یعنی کلیسای بزرگ دارند که دو دیر در آذربایجان غربی و دو دیر دیگر در جلفای اصفهان قرار دارند.

منبع:تاریخ جلفای اصفهان نوشته هاروتون درهوهانیان(ترجمه لوون میناسیان و موسوی فریدنی).