تأثیر دعا در رشد و شکوفایی فرهنگی و تمدنی شیعه

چکیده :

دعا راهی مستقیم برای برقراری رابطه بین انسان و خداوند متعال است. راهی که از عمیق­ ترین لایه های درونی انسان آغاز و به بلندترین جایگاه­ های وجودی منتهی می­ گردد و به همین خاطر همواره جزء اساسی ­ترین نیازهای هر انسان، است. شکل، عمق، جهت، محتوا، زمان، مکان و شرایط دعا کننده و دعا تاثیر فراوانی در تربیت، زندگی و پویایی حیات فرد و جامعه دارد.
این تحقیق در صدد یافتن تاثیر دعا در ایجاد و کمال فرهنگ و تمدن شیعه می­ باشد و  در پی اثبات این فرضیه است که «دعا در رشد و شکوفایی فرهنگی و تمدنی شیعه نقش تاثیرگذار دارد».
در این مقاله، به طور تصادفی یک دعا (دعای ندبه)، یک مناجات (مکارم الاخلاق) و یک زیارتنامه (امین الله) از ادعیه­ ی مهم و معتبر شیعی با روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

کلیدواژه : دعا؛ فرهنگ؛ تمدن؛ تمدن پژوهی؛ شیعه