ایمان در متاورس؛ راهکار واقعیت مجازی برای معاشرت و شکل‌گیری جوامع مختلف
بسیاری از آمریکایی‌ها (سنتی، مذهبی و حتی غیرمذهبی) این روزها از طریق واقعیت مجازی و فضای محبوب متاورس، به معاشرت و گفتگو می‌پردازند.
به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، این روزها بسیاری از آمریکایی‌ها (سنتی، مذهبی و حتی غیرمذهبی) از طریق واقعیت مجازی به معاشرت و گفتگو می‌پردازند. امروزه در دوران همه‌گیری ویروس کرونا، به کمک فضای در حال توسعه متاورس، تعامل و ارتباطی همه جانبه شکل گرفته است.
کلیسا در متاورس
در دوران همه‌گیری ویروس کرونا، گرت برنال و خانواده‌اش مراسم حضوری روزهای یکشنبه کلیسا را از دست دادند. راهکار وی برای برون‌رفت از این شرایط، خرید یک هدست واقعیت مجازی بود. او در خصوص عبادت در فضای مجازی به خوبی تحقیق کرد و با کمک ابزار تهیه شده، تلاش کرد تا شرایط رفتن به کلیسا در روزهای یکشنبه را با کمک واقعیت مجازی برای خود و خانواده‌اش بازسازی کنید. خانواده گرت بدون ترک خانه خود در ریچموند (ایالت ویرجینیا) پا به یک دنیای سه‌بعدی مملو از مراتع، صخره‌ها و رودها گذاشتند.
در این فضا یک آواتار به عنوان کشیش خانواده گرت و دیگران را راهنمایی می‌کرد. کشیش به آنها توضیح می‌داد آنچه در اطراف خود می‌بینند در واقع شبیه‌سازی کامپیوتری آن چیزی است که در انجیل توصیف شده است. این فضا در خلال عبادت افراد به واقعیت زندگی آنها در متاورس تبدیل می‌شود.
برنال یکی از اعضای کلیسای قدیسین عیسی مسیح است که تحت عنوان کلیسای مورمون ها نیز شناخته می‌شود. او در خصوص استفاده از متاورس برای عبادت این گونه توضیح می‌دهد:”نمی‌توانستم چنین تجربه عمیقی از تأثیر کلیسا و عبادت را صرفاً با نشستن بر روی نیمکت‌های چوبی صحن کلیسا داشته باشم. من با کمک واقعیت مجازی می‌توانم متون مقدس را به شکل بهتری درک کنم”.
او همانند دیگر آمریکایی‌هایی که برخی به صورت سنتی-مذهبی هستند و برخی دیگر از نظر مذهبی به هیچ کلیسایی وابسته نیستند، برای عبادت و برقراری ارتباط با سایر هم‌کیشان خود، از واقعیت مجازی استفاده می‌کند. واقعیت مجازی یکی از چندین فضای تحول‌یافته متاورس است که در دوران همه‌گیری کرونا بسیار محبوب شد.
مذهب در دنیای مجازی
طیف گسترده‌ای از خدمات در دنیای متاورس عرضه می‌شود. در این فضا شما می‌توانید به مراقبه‌های روحی در دنیاهای فانتزی تر و یا عبادت‌های سنتی‌تر مسیحیت در فضاهایی کلیسا گونه را تجربه کنید. خادمین معتقد هستند که این تجربیات شکلی از عبادت را در اختیار کاربران قرار می‌دهد که بسیار خالص و واقعی است و تنها شکل مشابه از آن را می‌توان در آرامگاه‌های افراد خاص و کلیساهای بسیار قدیمی تجربه کرد. برنال در این خصوص می‌افزاید:” مهم‌ترین جنبه عبادت در متاورس برای من، واقعی بودن آن و ارتباط نزدیکی بود که می‌توانستم در اندک زمانی با خدا برقرار کنم”.
مراسمی که برنال در آن شرکت کرده بود توسط کلیسای مجازی (VR Church) برگزار شد. این کلیسا در سال ۲۰۱۶ توسط D.J.Soto، که یک معلم دبیرستان و کشیش در یک کلیسای غیرمجازی بود، تأسیس شد. این کلیسا خود را به عنوان یک جامعه دینی معرفی می‌کند و می‌افزاید “ما در متاورس هستیم تا عشق خدا به جهان را جشن بگیریم”.
ساتو در ابتدا علاقه‌مند به تأسیس کلیساهای فیزیکی جدید بود. پس از کشف قدرت پلتفرم‌های اجتماعی در واقعیت مجازی (پلتفرم Alt Space VR) ایده تأسیس کلیسا در متاورس به ذهنش خطور کرد. او یک کلیسای مسیحی در متاورس ساخت. متاورس یک جهان مجازی محبوب است که پس از معرفی آن توسط فیس‌بوک در اکتبر سال گذشته، توجه‌های بیشتری را نیز به خود جلب کرده است. پیش‌بینی می‌شود این پلتفرم بتواند میلیاردها دلار سرمایه را جذب کند.
کلیسایی در متاورس
در سال اول، شرکت‌کنندگان کلیسای مسیحی در متاورس اندک بودند. در این زمان سوتو تنها برای تعداد انگشت‌شماری از مردم موعظه می‌کرد. بیشتر شرکت‌کنندگان این کلیسا بی‌دین‌ها و آگنوتیست‌ها بودند که بیشتر به بحث کردن و یا به چالش کشیدن مفهوم ایمان، علاقه‌مند بودند. از آن زمان به بعد، تعداد مشترکان کلیسای سوتو افزایش پیدا کرد و به ۲۰۰ نفر رسید.
او از خانه خود در ویرجینیا، برای افراد زیادی موعظه کرد و حتی مراسم غسل تعمید نوزادان بسیاری را که به خاطر شرایط کرونا امکان خروج از خانه را نداشتند، انجام داد. سوتو در این خصوص می‌گوید:”متاورس آینده کلیسا است. متاورس ضد برهمکنش‌های فیزیکی افراد نیست. ما معتقد نیستیم که دورهمی‌های فیزیکی باید از بین بروند. با این حال، تمرکز اصلی کلیسا در سال ۲۰۳۰ بر روی متاورس خواهد بود”.
کشیش جرمی نیکل، یک یونیورسالیست وحدت‌گرا و ساکن کلرادو آمریکا است. او خود را یک واعظ واقعیت مجازی می‌نامد. او پتانسیل متاورس برای ساخت گروه‌ها و جوامع بزرگ را درک کرده است و در این خصوص توضیح می‌دهد”در آینده همه ما از آجرها و ملات‌ها فاصله می‌گیریم و دیگر به ساختمان‌های بزرگ برای عبادت نیازی نخواهیم داشت”. او Sacred VR را در سال ۲۰۱۷ تأسیس کرد.
نیکل بخشی از زندگی خود را با بوداهای تبتی در نپال سپری کرده است. بدین واسطه او تمرین‌های جایگزینی را در سمینارهای خود معرفی کرد و مدیتیشن‌های سکولار را پایه‌گذاری کرد. هدف او، اختصاص دادن این تمرین‌ها به تمام تازه‌واردان سمینار بود. با این حال، برخی از اعضای مذهبی و غیر وابسته جامعه او، از نام انتخابی راضی نبودند. بدین ترتیب، او نام گروه خود در متاورس را به EvolVR تغییر داد و افراد بیشتری را نیز جذب کرد.
موفقیت کشیش نیکل در متاورس
تعداد حضار شرکت‌کننده در سمینارهای وی تا پیش از همه‌گیری کرونا کم بود. پس از شروع همه‌گیری تعداد شرکت‌کنندگان سمینارهای وی به صدها نفر افزایش یافت. این افراد امروزه در سخنرانی‌های دارما و جلسات مدیتیشن شرکت می‌کنند. شرکت‌کنندگان با آواتارهای خود در سر زمان مقرر در معبد بودایی‌های تبت در متاورس گرد هم جمع می‌شوند تا جلسات خود را آغاز کنند. این جلسات در بالای یک کوه و یا به صورت معلق در آسمان برگزار می‌شوند.
نیکل در این خصوص توضیح می‌دهد: “یکی از دلایل محبوبیت ما صرفاً ارائه مدیتیشنی که به آن نیاز دارید نیست، بلکه ما شما را با گروهی از افراد آشنا می‌کنیم که دغدغه‌های مشابهی با شما دارند. ما در این فضا روابط عمیقی را شکل داده‌ایم و صدها نفر از تمام دنیا با یکدیگر آشنا شده‌اند. ممکن است دوست شما در نیوزلند ساکن باشد و هر روز حال عزیزان شما و حتی حیوان خانگی‌تان را بپرسد!”.
عبادت در دنیای مجازی
گمنامی در فضای مجازی به مردم کمک می‌کند تا احساس اعتماد بیشتری پیدا کنند و مشکلات عمیق شخصی خود را به اشتراک بگذارند. این نظر بیل ویلنبروک است که در فضای مجازی VRchat یک گروه مسیحی را هدایت می‌کند. این گروه خدماتی در زمینه عبادت و تقویت ایمان را دریافت می‌کنند و اعضای اصلی آنها نوجوانان و افراد ۲۰ ساله هستند. ویندبروک در ادامه می‌افزاید “من بارها و بارها این جمله را شنیده‌ام: می‌خواهم خودکشی کنم، اینکه در VR یکدیگر را داریم خیلی خوب است”. وینلبروک کشیش بیمارستان و سابقاً کشیش لوتری بود که اخیراً به شاخه ارتدکس شرقی گرویده است و خود را “مأمور الهی دیجیتال” می‌نامد.
او در روزهای یکشنبه در یک کلیسای جامع موعظه می‌کند. سالن اصلی این کلیسا یک فضای بزرگ است که با کمک نور تابیده شده از شیشه‌های رنگی پنجره‌های بزرگ، تزیین شده است. مخاطبان وی اما ترکیبی از آواتارهای مختلف با رنگ‌های متفاوت هستند که به سخنان وی گوش می‌دهند. ترکیب این سالن در نگاه اول اندکی عجیب است. به عنوان مثال، یک موز غول‌پیکر در ردیف اول در کنار یک مرد با پیراهن و کراوات، نشسته‌اند.
در ردیف‌های عقب‌تر شما ممکن است یک قارچ و یا یک روباه با لباس شوالیه‌های جنگجو را نیز مشاهده کنید. در پایان موعظه، هر یک از آواتارها دلیل پیوستن خود به جامعه مجازی را به اشتراک می‌گذارند. برای برخی از افراد پیوستن به این گروها در متاورس تکمیل‌کننده، و نه جایگزین، گردهمایی‌های اجتماعی‌شان در زندگی عادی است.
چگونه اجتماعات دینی در VR به افراد کمک می‌کنند؟
شخصی با نام کاربری بیف تنن بر روی راحتی این کار تأکید دارد و می‌گوید:” به عنوان مثال در اسکاتلند هوا سرد و مرطوب است. این شرایط چندان مطلوب نیست که بخواهیم از خانه بیرون برویم.
از طریق متاورس زمانی که از گرمی آتش شومینه خانه خود لذت می‌بریم، می‌توانیم به موعظه‌ها نیز گوش دهیم”. یکی دیگر از حاضرین که با یک آواتار به شکل ربات و نام کاربری Uncle Tackle در مراسم ظاهر شده بود در این خصوص گفت:”به عنوان یک فرد مبتلا به فوبیای اجتماعی، حضور در جلسات کلیسا در متاورس برای من آسان‌تر است”.
پل راوشنبوش، مشاور ارشد امور اجتماعی و نوآوری در موسسه Interfaith Youth Core در خصوص متاورس این گونه توضیح می‌دهد:”واقعیت مجازی به افراد کمک می‌کند تا بدون قضاوت کردن یکدیگر، توانایی‌های فیزیکی و یا ظاهرشان، در جمع ظاهر شوند”. وی این سخنان را در یک برنامه گفتگو محور در VR که ماه گذشته برگزار شد، ابراز کرد.
در این برنامه برخی از رهبران مذهبی که از تکنولوژی برای کار خود استفاده می‌کنند، نیز حضور داشتند. راوشنبوش در ادامه اعلام کرد:”آنچه من در خصوص متاورس دوست دارم این است شما می‌توانید از هر فرصتی که تکنولوژی در اختیارتان قرار می‌دهد استفاده کنید و افراد را برای برهمکنش‌های اجتماعی مثبت دور هم جمع کنید. این کار می‌تواند زندگی‌ها را تغییر دهد”.
مهمانداری که برای عبادت به VR پیوست!
الینا دلپ مهماندار سابق هواپیما است که سال‌های زیادی از عمر خود را صرف سفر به کشورهای مختلف جهان کرده است. او عاشق چتربازی است اما از سال ۲۰۱۰ به خاطر یک بیماری نادر عصبی-عروقی تحت عنوان اریترومیالژیا، خانه‌نشین شده است. او در حال حاضر در شهر المپیا در ایالت واشنگتن ساکن است. او زمانی که برای اولین بار توانست در عبادت دسته‌جمعی کلیسایی در متاورس شرکت کند، احساساتی شد و گریه کرد.
او به واسطه تمرکز جامعه بر روی عشق الهی و خودداری از قضاوت دیگران به واسطه ظاهرشان، شدیداً تحت تأثیر قرار گرفت. او در گروه‌های کوچک داوطلب شد و خیلی زود اعتماد به نفس خود را به دست آورده به یک واعظ تبدیل شد. او در خصوص این تجربه می‌گوید:” احساس می‌کنم به من یک زندگی عطا شده است. میان زمان‌هایی که با خوابیدن و دیدن تلویزیون از بین بردم و زندگی این روزهایم که توانمندی‌های خود را شناخته‌ام و مفید هستند، تفاوت‌های زیادی وجود دارد”.
سوتو در سال ۲۰۱۸ و طی مراسمی که در متاورس برگزار شد، الینا را غسل تعمید داد. سوتو آواتار بنفش رنگ او را در یک استخر شست و در عین حال، دوستان و خانواده وی به صورت مجازی او را تشویق کردند. در حالی که بسیاری از طرفداران واقعیت مجازی بر این باور هستند که چنین مراسمی حتماً باید به صورت فیزیکی انجام شود، اما این امر با توجه به شرایط دلپ واقعاً یک امتیاز و موقعیت ایدئال بود. او در این خصوص می‌گوید:”مسیح مرا غسل تعمید داد. مرا عوض کرد. آب یا هر چیز دیگری، بدون قدرت مسیح امکان تغییر من را نداشتند”.