از طریق تعزیه‌خوانی و اجراهای مذهبی با آواز ایرانی آشنا شدم
در گفت‌وگوی با علیرضا بایرامی مطرح شد:
موسیقی، آواز و کتاب، نیروهای امیدبخش در جامعه هستند. بعد از لطف خداوند و ائمه معصومین دو چیز بسیار به من امید داد؛ اول از همه موسیقی و آواز و سپس کتاب.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، این روزها کم اتفاق می‌افتد که آواز یا آهنگ و به طور کلی موسیقی در یادها ماندنی و بر زبان‌ها جاری بماند، به عبارت دیگر محتوای شعر، ملودی و اهنگسازی، همه‌وهمه دست به دست یکدیگر می‌دهد تا ماندگاری یک اثر هنری را موجب شود. این همان چیزی است که در «چه خوبه عاشقی با تو» اتفاق افتاده و با صدای علیرضا بایرامی شنیدنی شده است. علیرضا بایرامی، متولد بیستم مردادماه ۱۳۶۵ در اصفهان است. انتشار تک آهنگ «چه خوبه عاشقی با تو» بهانه گفت‌وگو با این هنرمند و آشنایی هرچه بیشتر با فعالیت‌های او است.
آنچه می‌خوانید گفت‌وگو با علیرضا بایرامی، خواننده تک آهنگ «چه خوبه عاشقی با تو» است.
نحوه آشنایی و فعالیت شما در موسیقی و آواز چگونه شکل گرفت؟
از طریق اجراهای مذهبی و تعزیه‌خوانی با آواز ایرانی آشنا شدم و از سال ۱۳۸۱ یعنی از ۱۶ سالگی به مدت هفت سال به فراگیری ردیف آوازی و تکنیک صداسازی زیر نظر اساتید برادران سعیدی (علی و محمد سعیدی)، منصور اعظمی‌کیا، فضل‌الله شاه‌زمانی و سیدرضا طباطبایی پرداختم. از سال ۱۳۸۸ اجراهای مختلف در سطح کشور به‌خصوص در انجمن‌های فرهنگی هنری دانشگاه‌های کشور داشتم که از آن جمله می‌توانم به جشنواره موسیقی انجمن دانشجویی کشور (دانشگاه فردوسی مشهد سال ۱۳۸۹) و جشنواره موسیقی انجمن دانشجویی کشور (دانشگاه تبریز سال ۱۳۹۰) اشاره کنم.
اکنون نیز در حال فراگیری تکنیک آواز نزد برادران سعیدی (علی و محمد سعیدی)، دوره عالی آواز ایرانی زیر نظر استاد محمدتقی سعیدی و سنتور زیر نظر امیرحسین معلم هستم.
آلبومی هم منتشر کرده‌اید؟
چند سال قبل با شرکتی در تهران تعدادی تک آهنگ اجرا کردم و در سال ۱۳۹۵ آلبوم «هم نفس» را با مؤسسه غزل هنر کارکرده‌ام.
قطعه «چه خوبه عاشقی با تو» را معرفی کنید.
در مورد نحوه شکل‌گیری و تولید این آهنگ باید عرض کنم ظرفیت‌های خیلی خوب در حوزه موسیقی هنرمندان اصفهان وجود دارد اما بنا به درخواست من، برادران سعیدی (علی و محمد سعیدی) پیشنهاد دادند که یک همکاری تا با آقای لالی شکل بگیرد. موسیقی این قطعه توسط حمید لالی تهیه شده، ترانه آن از شریف توکلی است و فیروز ویسانلو، کسری عارفان و حمید لالی نیز نوازندگان آن بوده‌اند.
در خصوص دوره بیماری و به دست آوردن سلامتی خود توضیحاتی بدهید.
من سال ۱۳۸۰ به بیماری لنفو کوچک مبتلا شدم که نوعی سرطان خون است و افراد کمی هم در دنیا به این بیماری مبتلا می‌شوند و کمتر شناخته شده است. بیماری من هم متأسفانه تا دو سال ناشناخته بود و به خاطر اینکه زمان را از دست داده بودم به مرحله سخت رسیده بود و شیمی‌درمانی و پرتودرمانی به‌عنوان راهکار درمانی برای من نبود، اما پزشکان آن را انجام دادند تا شاید تأثیر داشته باشد.
بعد از لطف خداوند و ائمه معصومین دو چیز بسیار به من امید داد؛ اول از همه موسیقی و آواز و سپس کتاب. این‌ها تنها لذت‌هایی بود که در شرایط سخت بیماری به من کمک می‌کرد و با روحیه‌ای که داشتم موفق شدم این دوره را طی کنم و سلامتی خود را به دست بیاورم.
آیا موسیقی و آواز تنها فعالیت شما است؟
خیر، علاوه بر فعالیت در حوزه موسیقی در مقطع کارشناسی ارشد رشته آفت‌شناسی گیاهی (سم‌شناسی) دانشگاه تهران تحصیل می‌کنم. به همه خوانندگان و افراد علاقه‌مند به موسیقی می‌گویم که اگر قرار است به بن‌بستی برسیم بازهم راه امیدی وجود دارد.
