رمضان امسال، آیینه نابردباری فرانسه با ورزشکاران مسلمان
روخایا دیالو درمورد وضعیت ورزشکاران مسلمان در فرانسه نوشت: یک سرگرمی ملی به سرعت به فرصتی برای مقامات تبدیل می‌شود تا به اسلام، آیینی که به مانند بقیه ادیان فرانسوی است، انگ بزنند اما متأسفانه، پیروی از این دین و بازی فوتبال در فرانسه بسیار دشوارتر از آن چیزی است که باید باشد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، روخایا دیالو (Rokhaya Diallo)، نویسنده فرانسوی در یادداشتی که در این روزنامه منتشر کرد با اشاره به مشکلات ورزشکاران مسلمان در فرانسه در طول ماه رمضان نوشت: در فرانسه اسماً سکولار، به نظر می‌رسد مسلمانانی که در جامعه زندگی می‌کنند، همیشه با برگزاری صلح‌آمیز ماه رمضان مشکل دارند.
این موضوع در هیچ کجا واضح‌تر از دنیای ورزش و به‌ویژه فوتبال، به عنوان نقطه غرور ملی نبوده است. اما اغلب اوقات، یک سرگرمی ملی به سرعت به فرصتی برای مقامات تبدیل می‌شود تا به اسلام، آیینی که به مانند بقیه ادیان فرانسوی است، انگ بزنند.
البته رمضان ماه مبارکی است که از مسلمانان انتظار می‌رود هر روز از طلوع خورشید تا غروب روزه بگیرند. اما متأسفانه، پیروی از این فرمان و بازی فوتبال در فرانسه بسیار دشوارتر از آن چیزی است که باید باشد.
برای شروع، باشگاه فوتبال نانت، جاوئن هاجم، مدافع الجزایری جدید خود را به دلیل امتناع او از قطع روزه در طول بازی‌های خانگی حذف کرد.
آنتوان کومبوار، مربی تیم در دفاع از تصمیم خود گفت: هیچ بحثی وجود ندارد. این مجازات نیست. من قوانینی را تعیین کردم. این انتخاب اوست و به آن احترام می‌گذارم.
در اتفاقی جداگانه، فدراسیون فوتبال فرانسه (FFF) برای همه داوران پیام ارسال و اعلام کرد: وقفه در جریان مسابقات به دلیل افطار بازیکنان به مفاد اساسنامه فدراسیون فوتبال فرانسه احترام نمی‌گذارد.
چنین رویدادهایی فرانسه را در تضاد با همسایگان ما قرار می‌دهد.
به عنوان مثال، در بریتانیا، لیگ برتر به بازیکنان اجازه می‌دهد تا یک استراحت سریع برای افطار داشته باشند. در آلمان، رئیس کمیته داوران سال گذشته اعلام کرد که از هر باشگاهی که اجازه افطار در ماه رمضان را بدهد، حمایت خواهد کرد.
در لیگ قهرمانی هلند به بازیکنان این امکان را داده است که روزه خود را (در طول بازی) افطار کنند و ایتالیا و اسپانیا نیز به ورزشکاران اجازه دادند در طول مسابقه مطابق با اعتقادات خود غذا بخورند و هیچ بحثی به وجود نیامد.
اما نه در فرانسه. فرانسه همیشه استثناست.
یک بار دیگر، رابطه آشفته کشور ما با هر چیزی که مربوط به رعایت اسلام در زندگی عمومی باشد، بحثی را به راه می‌اندازد.
لوکا دینیه، بازیکن فوتبال از این روند ابراز تأسف کرد: در سال ۲۰۲۳، یک مسابقه را می‌توان به هر دلیلی ۲۰ دقیقه متوقف کرد، اما نه برای نوشیدن آب.
سکولاریسم سلیقه‌ای در فرانسه
فرانسه رویکردی عجیب به سکولاریسم دارد همانطور که ما آن را لائیسیته (laïcité) می‌نامیم. تحت حمایت سکولاریسم ما، فدراسیون فوتبال فرانسه هرگونه گفتمان سیاسی، مذهبی یا ایدئولوژیک را ممنوع می‌کند. آنها (مسئولان فدراسیون) حتی کسانی را که به این ایده‌آل احترام نمی‌گذارند با تعقیب انضباطی یا پیگرد قانونی تهدید می‌کنند. اما به راستی در کدام جامعه‌ای، نوشیدن آب یا خوردن یک میان‌وعده نوعی دین‌پرستی است؟
بدتر از همه، این حتی خوانش دقیقی از سکولاریسم فرانسه نیست، که نه تنها جدایی کلیسا از دولت، بلکه بی‌طرفی دولت را حفظ می‌کند. همانطور که توسط نیکولا کادین (Nicolas Cadène)، کارشناس لائیسیته تکرار شده است، بازیکنان فوتبال، به عنوان شهروندان خصوصی که در تیم‌هایی که توسط شرکت‌های خصوصی مدیریت می‌شوند، بازی می‌کنند، لازم نیست بی‌طرف باشند.
بیهوده است اگر اصرار کنیم که وقتی در میدانی حضور دارند خود را از عقایدشان جدا کنند، گویی میدان به نحوی آنها را به افراد مختلف تبدیل یا آنها را از هویت فردی‌شان حذف می‌کند.
این اولین باری نیست که فدراسیون فوتبال فرانسه تصمیم می‌گیرد با اساسی‌ترین حقوق فردی یک ورزشکار مخالفت کند.
به عنوان مثال، این سازمان به بازیکنان زن اجازه نمی‌دهد که در زمین بازی حجاب داشته باشند، که با سیاست جهانی فیفا در مورد اجازه دادن به ورزشکاران برای پوشاندن سر تا زمانی که با رنگ پیراهن خود مطابقت دارد، در تضاد است.
بدیهی است که زنان با حجاب از دیرباز به عنوان یک موضوع در فرانسه مورد توجه بوده است. در سال ۲۰۰۴، فرانسه نشانه‌های مذهبی آشکارا را که شامل حجاب می‌شود در مدارس دولتی ممنوع کرد. در سال ۲۰۱۰، این کشور اولین کشور اروپایی بود که پوشش صورت را ممنوع کرد و زنانی که به‌طور مرتب از روسری استفاده می‌کنند، در هر شکلی از زندگی عمومی با نظارت غیرقابل توجیهی مواجه می‌شوند.
انگ تجزیه‌طلبی به مسلمانان فرانسوی
در سال‌های اخیر، برند ورزشی فرانسوی دکاتلون (Decathlon) حجاب دونده را به بازار عرضه کرد که تنها مورد حمله وزرای دولت در کابینه امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه قرار گرفت.
قبل از آن، مناقشه بر سر بورکینی وجود داشت؛ لباس شنا که به زنان مسلمان اجازه می‌دهد در انظار عمومی شنا کنند و در عین حال پوشیده باشند. در پی حملات تروریستی ویرانگر در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، این لباس شنا در آن زمان به عنوان تهدید امنیت ملی، حتی توسط سیاستمداران چپ به تصویر کشیده شد.
طنز این است که هر یک از این موارد – پوشیدن حجاب برای دویدن، پوشیدن بورکینی برای شنا یا بازی فوتبال در ماه رمضان نشان می‌دهد که مسلمانان در زندگی عمومی شرکت می‌کنند و از آن کناره‌گیری نکردند. این تجزیه‌طلبی نیست. این شهروندی به معنای واقعی کلمه است اگر نخبگان فرانسوی می‌توانستند این را بفهمند.
از آنجایی که پاریس قرار است میزبان بازی‌های المپیک بعدی در سال ۲۰۲۴ باشد، موضع یک فدراسیون ورزشی برجسته فرانسوی دقیقاً باعث نمی‌شود که شهر نور(کنایه از پاریس) حداقل در مورد استقبال از ورزشکاران با فرهنگ‌های مختلف روشن‌فکرترین جا به نظر برسد.