خبری تحلیلی ردنا (ادیان نیوز)
آخرین اخبار ادیان ایران و جهان، خبرهای دینی ارامنه زرتشتیان کلیمیان شیعه اقلیت‌های دینی و مذهبی و فرقه‌ها جریان‌‌های دینی

نگاهی گذرا به وضعیت آرایش، پوشش و دستکاری‏‌های بدنی در ایران

ادیان نیوز (ردنا): نگاهی به سلسله مراتب ارزش‏های اجتماعی در تاریخ جوامع مختلف نشان می‏دهد، که زیبایی اندام و ظاهر هر فرد، همواره یکی از ارزش‏های مهم اجتماعی، با مصادیق و جلوه‏های بسیار متنوع بوده؛ به گونه‏ای که محرومیت از آن موجب محرومیت از برخی فرصتهای اجتماعی شده و کاهش نفوذ فرد در جامعه را در پی داشته است. این امر، به خصوص در دنیای امروز که مناسبات اجتماعی و فرهنگی آن بر جهان بینی کمیت گرا و بیگانه با امر غیبی و قدسی ابتنا دارد، صورت تازه‏ای به خود می‏گیرد؛ تا جایی که می‏توان گفت اهمیت بدن و ظاهر، در هیچ دوره‏ای تا بدین پایه مورد تأکید قرار نگرفته است.

واقعیت آن است که آراستگی اندام و ظاهر در دنیای امروز، تنها به کارکرد زیبایی‏‏شناسانه آن محدود نمی‏شود و در ارائه شخصیت روانی فرد و هویت اجتماعی او نیز نقشی محوری ایفا می‏کند. بدن در جریان فردی شدن دنیای مدرن، اختصاصی‏تر شده و هر کس سعی در مدیریت ظاهر و بدن خویش دارد تا مفهوم جدیدی از هویت فردی خود را ارائه دهد و تصویری دلخواه از خویشتن را به نمایش بگذارد؛ به عبارت دیگر، فرد در فرآیند دخل و تصرف در بدن و ظاهر خویش، که اصطلاحا از آن با عنوان مدیریت بدن یا مدیریت ظاهر یاد می‏شود، می‏کوشد تا شخصیت خود را بازسازی کند و پدیدار بیرونی خویش را در اندام و چهره و حتی نوع آرایش و پوشش، به صورت‏ پذیرفته‏شده اجتماعی آن نزدیک کند. این امر، زمانی به صورت معضلی روانی، اجتماعی و حتی دینی رخ می‏نماید که نتیجه مطالعات آسیب‏‏شناسانه در این حوزه، ابعاد تخریبی آن را روشن می‏سازد.

مطابق آمار جهانی و داخلی، توجه افراطی به مدیریت ظاهر به صورت‏های مختلف آن، اعم از اقدام به عمل‎های جراحی زیبایی، رواج لاغر اندامی، مصرف‎گراییِ ناشی از به‏کار‏گیری لوازم آرایشی و بهداشتی و داشتن پوشش مطابق با جریان‏های روز ـ که در بدترین شکل آن به برهنگی ختم می‏شود ـ به طور روزافزون در بین زنان و دختران و حتی مردان جوان رو به افزایش است.

طبق آمار سال ۲۰۰۷ که مطمئنا تاکنون افزایش چشم‏گیری نیز داشته، زنان و دختران ایرانی سالانه حدود ۱۶۳۰ میلیون یورو برای کالاهای آرایشی هزینه می‏کنند. آمارها در همین زمینه نشان می‏دهد که‏ایران از نظر مصرف لوازم آرایشی، دارای رتبه هفتم در دنیا و رتبه دوم بعد از عربستان در خاورمیانه است. همچنین در روزنامه‏ ایندیپندنت، گزارشی درج شده است که در آن، سن مصرف لوازم آرایش در کشور ایران را پایین‌تر از مقدار معمولِ جهانی عنوان کرده‌اند. در این باره، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان نیز در سال ۹۱ هشدار داد که سن آرایش در پنج سال اخیر از ۱۹ سال به ۱۳ سال کاهش یافته است.

درباره پوشاک نیز با وجود ممانعت‏های قضایی و حقوقی در ایران، روند رو به رشد گرایش به لباس‏های منافی عفت، سرعت بیشتری یافته است. مطالعات نشان می‏دهد پوشش فمنیستی، پوشش مد محور و پوشش بازاندیشانه، انواع پوشش‏هایی هستند که در سال‏های اخیر در جامعه ‏ایران رواج یافته است و با پوشش سنتی و دینیِ مبتنی بر اصول اسلامی در بین زنان ایرانی، تفاوت‏های بارزی دارند. الگوهای پوششی بیگانه با فرهنگ اسلامی تا حدی از افراط پیش رفته که در حال حاضر لباس‏های تنگ و چسبان، کوتاه و پارچه‏های نازک، از بالاترین مقبولیت در میان بسیاری از جوانان ایرانی برخوردارند و دختران و پسران خانواده‏های مذهبی هم از خطر گرایش به‏ این نوع از فرم‏های پوششی در امان نیستند. آسیب‏های این مسأله، وقتی نگران‏کننده می‏شود که مدیر کل دفتر بانوان و خانواده، درصد طلاق‌های مرتبط با عدم رعایت عفاف و حجاب در خانواده‌ها را در مقایسه با کل طلاق‌ها، برابر ۴۹ درصد بر می‏شمرد.

همچنین گرایش به انجام انواع جراحی‏های زیبایی و دستکاری‏های بدنی نیز در سال‏های اخیر، سیری صعودی داشته است. آمار رسمی دقیقی در این باره وجود ندارد؛ با این حال رئیس انجمن جراحان پلاستیک ایران در سال ۹۲ از آمار سالانه حدود ۲۵ تا ۳۰ هزار جراحی زیبایی در کشور خبر داد که در بسیاری موارد، ضرورتی برای انجام آنها وجود ندارد. قابل توجه است که از همین تعداد نیز بر اساس آمار سال ۸۵ (آخرین آمار رسمی موجود که قطعا تاکنون افزایش چشم‏گیری داشته است) روزانه یک تا دو نفر زیر تیغ جراحی‏های زیبایی فوت می‏کنند؛ درحالی‏که بخش بزرگی از جراحی‏های زیبایی در ایران به عمل جراحی بینی اختصاص یافته است.

گرایش رو به افزایش افراد به داشتن اندام‏های باربی‏گونه و رواج لاغر اندامی، که از آن به مانکنیسم یاد می‏شود، نرخ جراحی‏های مربوط به حذف چربی‏های بدن و رفع چاقی‏های موضعی مانند جراحی «لایپو ساکشن» را نیز افزایش داده است؛ به گونه‏ای که در کشور ما، «لایپو ساکشن» دومین جراحی زیبایی بعد از عمل زیبایی بینی است. این در حالی است که بر اساس اعلام پزشکی قانونی، «لایپو ساکشن»‌ و کاهش حجم معده با جراحی، بیشترین عامل مرگ و میر در جراحی‏های زیبایی به حساب می‏آید.

بدیهی است که با توجه به واقعیات موجود در این زمینه می‏توان گفت: توجه بیش از اندازه و ناسازگار با الگوهای ملی و مذهبی به مقوله مدیریت بدن، در ایران امروز به معضلی دینی و فرهنگی بدل شده است که آسیب‏های اجتماعی متعددی نظیر بالا رفتن نرخ طلاق‏های رسمی و خاموش، افزایش روابط فرا زناشویی، افزایش فرزندان نامشروع، شیوع مشکلات بهداشتی اعم از بیماری‏های مقاربتی و سقط جنین، تقویت بی‏هویتی، از خود باختگی و غربزدگی در ذهنیت نسل امروز و بسیاری امور دیگر را به دنبال دارد.

………………………………… 
منابع:

۱٫ مرادی، گلمراد (۱۳۹۱)، استفاده دانشجویان دختر از لوازم آرایشی و عوامل جامعه شناختی مؤثر بر آن، زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، ش ۳۷، ص ۸۷-۱۰۶٫
۲٫ حمیدی، نفیسه و مهدی فرجی (۱۳۸۷)، سبک زندگی و پوشش زنان در تهران، تحقیقات فرهنگی ایران، ش ۱، ص ۶۵-۹۲٫
۳٫ سایت تبیان.
۴٫ سایت جهان نیوز.
۵٫ سایت تابناک.
۶٫ سایت اقتصاد آنلاین.
۷٫ سایت سینا نیوز.

انتهای پیام/

گفت‌وگو درباره مطلبی که خواندید

آدرس ایمیل شما منتشر نمی‌شود.